Shattered Heart

Chapter 47

CHAPTER 47

Bakit nga ba biglang lumubog ang mga Fortugues? Bakit nga ba bigla na lamang kaming nabaon sa utang sa loob na lumipas na taon?

Today, I'm meeting my prosecutor. I want him to do a background check on what happened on our business. Alam kong todo kayod ang mga magulang ko, even my Auntie's and Uncle doing their best to revive our business that is going to be bankrupt soon.

Actually, nang nakaraan ko pa ito napagawa at ngayon ko na gusto ko ng malaman ang lahat. Habang nakaupo sa isang opisina na pagmamay-ari ni Caiden Styzier.

Mabuti nga't unti unti ng bumabawi ang mga sales namin, maraming nagbalik loob upang mag invest ng shares nila, totally about sa gain and loss ng mga hotels ay unti-unti naman ng nababawi.

"Ms. Triofea," magalang na sambit ni Caiden, ngumiti ako. "About the background checking you asked to me last time. Isa lang ang dahilan ng pagsasara ng ilang villas, hotels at chains na pagmamay-ari niyo, it's under controlled by Ellianor now. Sila ang bumili ng mga lupain niyo na halos malugi na at sila din ang bumawi ng halos lahat. Even the loss of your property, they gain it back."

Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya, nalaglag ang panga ko sa gulat, does it mean Jaxon is involved on what happened years ago?

"

Are you sure about this?" Utal kong tanong, "I thought they turned their back on us because on what happened years ago, I know you already heard that." Nanginig ang labi ko.

"Yes, and Ellianor is the main reason of your family business bankruptcy." Dugtong niya pa, may binabasa itong papel. "It lead to most of your business bankruptcy and it affects anothe that's why everything ended up unwell."

He's about to continue on what he's going to say but I stood up to stop him and gave him a smile.

"Stop. I know now." Pigil ko sa kan'ya, "About the payment, I will send it to your bank account." Sambit ko pa.

Ngumisi ito, "No need for that." Saad niya, "About the Art Museum, tinayo niya 'yon and named it as Triofea Lair. Is in it your name?"

Muli akong nagulat sa mga rebelasyon niya, what are you doing this time and how could you do this to my family Jaxon Diordè? You're freaking selfish!

Mabilis akong tumalikod at walang sabi sabing lumabas sa opisina nito. The truth have been spilled and I don't know what to do.

A tears escaped on my eyes, dali dali akong sumakay sa kotse ko at pinaharurot 'yon sa Art Museum, so the name on the top of the Meseum is my name?

Mabilis akong bumaba, mabigat ang hininga ko at nagpupuyos sa galit.

I want to discuss something about him. I want to quit right now. Hindi ko alam kung ano ang dapat at tama kong gawin ngayon, ngunit aalis na ako!

I don't want to see him anymore! Lalong lalo na sa mga nalaman ko, after what happened and what he have done to me and to my family?

Dumeretso ako sa opisina niya, busy siya sa pagbabasa ng mga papeles, he didn't bothered to lift his head to face me, nanatili itong nagbabasa ng papeles na nasa harapan niya.

"I will resign." Walang paligoy-lagoy kong sabi, hindi naman siya natinag sa ginagawa niya.

"I thought you're professional?" He asked while not bothering to give me even a single look.

"I can't work with you." Walang gana kong sambit, "I will resign." Ulit ko sa sinabi ko kanina, kumuyom ang kamao ko.

"Where's my simple minded Triofea?" He asked, ngayon ay nag-angat na siya ng ulo upang harapin ako, he bite his lips seductively infront of me, napalunok ako dahil d'on kasabay ng pag-iwas ko ng tingin.

Nagtagis ang bagang ko sa galit, who the hell is he to questioned my decision?

"I'm not the Triofea that you used to know." Malamig kong sabi, "Why don't you just let me go? Everything will be alright to be in this way!"

Tumayo siya sa pagkakaupo sa swivel chair nito at tumindig sa harapan ko.

I raised my head to face him, he's really that tall. Deretso lang ang tingin niya sa pader na na siyang nasa likod ko mismo.

"I told you before, Triofea." Naiiling at malamig niya ring tugon, "I will never let you go, not now, not today, and I will never let you go again."

Nagtaasan ang balahibo ko dahil sa sinabi niya, pinanatili kong matatag ang pader na matagal kong tinayo, like what I've said, I'm not the Triofea that he used to know.

"Ano?" Gulat kong saad dito. Naglandasan ang luha sa mata ko, "After what you've done to my family? Pagkatapos mong wasakin ang lahat sa pamilya namin, now, are you happy?" Galit kong tanong habang naglalandasan ang luha sa mga mata ko.

Halatang nagulat siya sa sinabi ko, nagngitngit ang bagang niya habang matalim ang titig sa akin, galit na galit ako dito na gusto ko itong saktan pero bakit hindi ko magawa?

"Tell me you still love me." Utos nito sa malalim na tono, mabilis akong umiling.

"No!" Galit kong sigaw sa mismong mukha niya, naglandasan ang luha sa mata ko, "I will never forgive you on what you've done, hindi ko inaasahan na magagawa mo ang bagay na 'to, I'm dissapointed on you!" Puno ng galit kong sambit.

"Fuck!" Malakas niyang mura, namuo ang luha sa mga mata niya, "Fuck this Triofea! You're mine, I can make you happy Triofea, can't you see? I have everything you'll wishing for, you don't need to work to provide the needs of your kids, I will accept them as my own, I'll behave and I'll be good..but please, stay with me this time." He sounded so desperate, but still no.

"Ano bang pinagsasabi mo? Magreresign na ako sa ayaw at gusto mo!" Galit kong saad, inayos ko na ang sarili, "Hinding hindi na ako babalik sayo kahit bilhin mo pa ang buong Casa! You can't buy me!" Huminga ako ng malalim at tinignan siya sa mata, "About my twin? I can raise them alone without you!" Galit ko pang dagdag.

I'm fuming mad, lahat ng sama ng loob at hinanakit ko dito at tuluyan ko ng nailabas, hindi ko na napigilan pa.

Marahas niya akong tinulak pasandal sa pader, ramdam ko ang kirot dahil sa pagtama ng likod ko sa mismong pader.

"Damn, after leaving me without any notice, now you're asking me why I do this?" Ramdam ko ang pag-aalab ng mata niya sa galit, "Damn, Triofea! I made everything just to have you in my arms, para hindi mo ako iwan! And I'm still willing to do and give you everything for you to not to leave me again!"

Nagsimula na muling tumulo ang luha sa mata ko, tumawa ako ng pagak dahil sa sinabi niya.

"Engr. Ellianor, you're really funny." Naiiling kong sambit, "You have your family, you got Sullie pregnant, what do you want me to do? To stay in your life when obviously, you doesn't need me anymore!" Sumbat ko rin dito.

"Who told you that? Wala akong anak kahit kanino!" Sigaw niya pabalik, "I never love anyone the way I love you! You're the only one I love and I keep loving despite of leaving me breathless and worthless!"

Hindi ako makapagsalita, ngumisi ako at mabilis na kinumpas sa ere ang palad upang bigyan siya ng isang malakas na sampal.

"That's for hurting me and my family." Saad ko, "And I will never forgive you."