Shattered Heart

Chapter 50

Last Chapter of Shattered Heart, thank you so much!!

CHAPTER 50

Mula nang gabing 'yon ay mas lalo kong naramdaman ang tunay na saya. Mula nang magpatawad ako ay nadama kong muli ang pakiramdam ng maging masaya, buong buong saya.

Ramdam ko ang ihip ng hangin na siyang tumatama sa balat ko habang pinapanuod ang ganda ng buong Casa.

Gabi na ngunit narito ako sa labas upang magpahangin at upang may kausapin. Hindi mawala wala ang ngiti sa mga labi ko habang naglalakad sa kalsada, walang masyadong tao, papunta ako sa Canyè Lake ng Casa, malapit sa plaza.

Sa kadahilanang nagmensahe si Coreen na puntahan ko raw siya d'on. Hindi ko alam kung ano ang nais niyang sabihin na hindi na niya maipagpabukas pa.

May naaninag akong anino na nakatayo sa ilalim ng puno ng acacia. Ang mabilis kong paglalakad ay unti-unting bumagal, hanggang sa nakarating na ako sa harapan nito.

Sumeryoso ang mukha ko nang makilala ko kung sino ang babaeng nasa harapan ko ngayon, ngitian niya ako nito ng matamis. Hindi ko alam kung bakit siya ang narito imbis na si Coreen?

"What are you doing here?" I asked with a confusion on my face. "Where's Coreen?"

Marahan ang ginawa niyang paglapit sa akin. Hindi ko siya makakalimutan dahil siya ang dahilan ng lahat ng sakripisyo at hinagpis ko sa nagdaang taon.

"Where's the Triofea back in 5 years ago?" Nakatawa niyang sambit, uminit kaagad ang ulo ko. "I'm here to personally congratulate you." She smiled devilishly.

Yes, it was Sullie is infront of me instead of Coreen. She's wearing a black dress, maging ang lipstick nito ay itim. But her pale skin colour shining through the light of the moon.

"Thank you." Casual akong ngumiti at tinalikuran siya kaagad, nasira na nito ang gabi ko, ano bang kailangan niya?

I regret that I believed on her lies. Nagpadala ako sa emosyon at awa ko dito, she took advantage on me years ago and now she's talking to me as if nothing's happened?

"Engineer Jaxon Diordè's ex-wife." Aniya na nagpahinto sa paglalakad ko. "I'm prettier compared than you, but why did he always chosing you instead of me?" She asked.

Hindi ako humarap, hindi ko rin siya sinagot, bagkus ay pinagpatuloy ang akmang pag-alis.

Maya maya ramdam ko ang taong paparating sa likuran ko, napaharap ako ngunit huli na ang lahat dahil hawak na ako ng mga taong mukhang tauhan ni Sullie!

Kumalabog sa kaba ang dibdib ko, sinamaan ko ng tingin si Sullie na nakatingin sa akin habang nakangisi ng malapad ngayon.

"Alam ko naman na magpupumiglas ka." She said, "Hindi ka marunong pakiusapan." Dugtong niya pa bago maarteng hinawi ang buhok.

"Ano na naman bang gusto mo?" Nakaramdam ako ng galit, nagpumiglas ako sa mga humahawak sa akin, "Bitawan niyo ko!"

Hindi nila ako pinansin, umikot sa akin si Sullie. "Any last wishes?" Mapang-asar nitong sambit sa akin.

"Damn you!" Mura ko dito at nagtangka muling nagpumiglas sa mga hawak ng bodyguards nito ngunit ni hindi man lang ito natinag!

"Triofea, Your Jaxon Diordè will be mine soon." She said as she leaned closer to me and give me a smug, "You can't do anything about it!" She said.

Tumawa ako ng malakas, how pathetic she is? Nauntog naba ang ulo nito at napuno 'yon ng hangin? Hindi makapaniwala sa pinagsasabi niya.

"Nope, Diordè will never be yours!" Malakas kong sambit, "He will keep on choosing me whatever you'll gonna do!"  This time ay ako naman ang nagbigay ng nakakaasar na ngiti dito.

Umasim ang itsura niya, "Really?" Palaban niyang sambit, "Ako ang kasama niya nang panahon na iniwan mo siyang mag-isa, iniwan dahil nagpaniwala ka sa sinabi ko? Coward!"

Nagpumiglas muli ako sa hawak ng mga tauhan nito ngunit sa huli ay ako lang din ang nasaktan dahil hindi man lang natinag ang mga ito.

"He's with you but we both know who he truly loves." Nginisian ko siya, "Guess who?" Hindi rin ako nagpatalo.

Nagtagisan kami ng tingin.

"It's me," ngumiti ako ng malapad upang lalo itong maasar. I want to slap her real damn hard. "And it will never be yours."

Isang sampal ang ginawad niya sa akin, napapikit ako dahil may nagbaga sa kaloob-looban ko.

"Akin siya!" Sambit niya, "Bakit? You left him! That only proves that you don't love and deserves him."

Humihip ang malakas na hangin, tinangay ng hangin magulo kong buhok. Kinilabutan ako nang makita ang iilan pang tauhan ni Sullie na papalapit sa akin.

"He doesn't deserve someone like you either." Mapait kong saad, "You're a liar! You made us fool. Alam ko ang lahat, you took advantage on me! How dare you!" Sigaw ko sa galit.

A tear fell on my eyes, from my feelings that remain untold, inuungkat niya ito. Ang nararamdaman kong matagal ko ng binaon sa limot.

Pakiramdam ko ay sasabog ako, I want to slap her because she deserves it! We suffered because of her, she's obsessed with Diordè.

"And who are you to dictate my feelings? Wala kang alam! You don't know how much I suffered because of loving him more than myself, kaya sino ka para sabihan ako niyan?"

Hingal na hingal ako nang matapos kong sabihin ang linyang 'yon, parang anytime ay sasabog na ako sa inis dito, ngunit mas lamang ang sakit sa puso ko.

I saw her smile but it faded easily. Nakatitig na lang siya sa akin ngayon with a half devilish smile.

"Poor you." Tanging saad nito.

Nang mapagtanto ko ang pakay nito, mabilis akong naalerto nang may dukutin itong kung ano sa kan'yang bag, tinutok nito ang baril sa akin, halos mawalan ako ng hininga dahil d'on.

I'm not ready to die! I still want to tell Diordè on what I truly feel. Na hindi lang dahil sa mga anak ko kaya ko siya binalikan, dahil kahit na lumipas ang panahon, I still love him, and it never faded even years passed by! Na lumabong lang ang sakit at galit sa puso ko kaya hindi ko 'yon maamin.

Handa na sana akong magpumiglas muli nang maramdaman kong may tinakip sa ilong ko ang isa sa lalaki na naging dahilan ng panlalabo ng paningin ko, ngunit bago ako mawalan ng malay ay narinig ko pa ang sinabi niya, nahigit ko ang hininga ko kasabay nang pagtulo ng luha sa mga mata ko.

"Nabayaran na rin kita sa kasalanan na nagawa ko sayo, I'm wishing for your both happiness na matagal kong hinadlangan, I don't want to be selfish and I want to make it up with you, my first love." Huling linya kong narinig bago dahan dahang tuluyang pumikit ang mga mata ko.