Sen de Ö(z)lüyor musun?

Ayakta Kal

İçte kırgınlıklar, akılda ayrılıklar, hep mi acıtıyor insanlar?
İnsanlar kalabalık ancak yürekler yalnız...
Her şey güvenle başlıyor, hiç gitmeyeceğine hep kalacağına güveniyor insan.
Dostlar, arkadaşlar ve sevilenler...
Sonuç hep aynı, hepsi sahtekar hepsi yalancı.
Bir uçurtma oluyor hayallerin, gökyüzüne hasret, özgürlüğe hasret. Almak istiyorsun onu...
Yalnız her şeyini vermek zorundasın  uğruna.
Tam gökyüzüne, huzura yaklaştım derken, kayıp gidiyor ellerinden o her şeyin olan uçurtma.
Ve uçurtma özgür şimdi semanın derinliklerinde. İnsanlar özgür kırgınlıklarının eşiğinde. Sense onun hasretiyle yerde kalakaldın. Yalnızsın, hiçsin, her şeyini kaybettin.
Oysa ki, bu sefer de kaybetmem zannettin.
Bizler kanadı kırık kuşlarız gökyüzüne hasret. Rüzgar çok acımasız, koyuyor özgürlüğümüze hep set. Hayat çok acımasız hep aynı yerden kanatıyor. Kırık bir kalple sevmek kırık bilekle güreş tutmak gibi işte. Sonrasında sadece inciniyorsun.
Biliyorum, bizler kırık kanatlarla masmavi özgürlük bildiğimiz insanlara kanat çırptık. Belki gönüllerde çiçek açtırmak için, belki çöl olan gönlümüzü tekrar yeşertmek için...
Ancak yar sandıklarımız yalnız yaramız oldu.
Senin bu acıları kaldırmaya gücün var. Korkma haydi tekrar ayağa kalk!
Sen bir çok insanın yarasını sardın, Neden kendi yaranı saramayasın?
İnsanlar seninle öğrenecekler ayakta kalmayı. “Onca acısına rağmen pes etmedi, başardı.” Diyecekler.
Kolayı herkes yapıyor güzel insan, sen zoru başarmak için varsın.
Basit bir insan mısın ki, basitçe yıkılasın?
Kendini küçük görme!
Sen insanların söyledikleri kadar değilsin!
Acımasız, kötü bir insan değilsin!
Değersiz birisi değilsin. Hala yaşıyorsan sana ihtiyacı olanlar var demektir.
Üzme kendini güzel insan!
Sen yalnız İnandığın kadarsın ve neye inanıyorsan o senin için gerçektir.
Hayatta olmayan şeyler için üzülme ve olmayacak şeyleri umut etme!
Üzülürsün...
Yalnız yaşadıklarını kaldırmaya gücün var bu gücünü yaşamadıkların için sarf etme! Yaşamayanlar için yaşamından vazgeçme.
Bırak artık insanlara koşarak gitmeyi!
Nerede acısı olan birisini görsen ilk saran sen oldun.
İşte şimdi sen yaralısın, senin sarılmaya ihtiyacın var.
Haydi artık kendine gel ve sil göz yaşlarını.
Şimdi yaranı sar, yüreğine sarıl!
Sen çok değerlisin,
Kendine ihtiyacın var.