Gözlerin yine yaşlı... Gençliğin gitti ve kaldı geriye acısıyla yaşlı. Ne yapsan azdır. İnsanların menfaatine boyun eğdikçe yüreğin yalnızdır. Hep sebepler, sonra insanlıkta depremler.
İnsanlar... Seni de değiştirdiler. Artık sen de hep beklenti içindesin. Bu yüzden yaptığın iyiliklerle asla göze gözükmemektesin.
İnsanlar sen değil ve hiçbir zaman da sen olamayacaklar. Sen iyilik yapsan da onlar yapmayacaklar. Sen güldürsen de onlar ağlatacaklar.
Sen vazgeçmeyeceksin. Çünkü vazgeçmiyorsan sen, “sensin”.
Sonra ağlayacaksın, silecekler göz yaşlarını tabi teker teker, yaptıklarını yüzüne çarpmak şartıyla...
Hep bir menfaat... İnsanların bu haliyle insanlığı bedbaht!
Karşılıksız yapılan iyilik, iyiliktir.
İyiliğe karşı iyilik yapmakta bir iyiliktir. Yapılmıyorsa bu kötülük değildir. Sen iyiliklerini borca yapmıyorsun! Ancak muhtaç olanlar için varsın, muhtaç etmek için yoksun! Sen olsun, uyuma ve artık başkalarına uyma. Ne olur unutma!
İnsanlara karşılıksız verdiğin mutluluklar asla unutulmaz.
Sen mutlu ettiğin kadar umutlusun. Senin iyiliklerin sudur, onların kötülükleri ise ateş ve ateş asla ateşle sönmez.
Gün gelecek iyiliklerin kötülükleri giderdiğini göreceksin. Gün gelecek nice dikenlerden nice güller açtığını öğreneceksin.
Başkası olmayacak hep kendin olacaksın.
Sen çöl olmuş yürekleri karşılıksız iyilikle yeşerteceksin.
Sana güveniyorum.
Sen menfaat olmaksızın da insanlık olduğunu öğreteceksin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen de Ö(z)lüyor musun?
RomanceYanan bir odunun ateşi tekrar geri sönemez, Asla aynı yağmur damlası aynı yere inemez, Dert dertsizle giderilmez. Korku kaçtıkların kadardır. Cesaret yüzleştiklerin. Vicdan karakterin. Hayatı yaşadığın kadar mısın? Yoksa acısı kadar mı? Tebes...
