Kaygılarla oluşmuş bir toplum...
Çoğu insanlıktan bihaber kendinden yoksun.
Korkutarak saygınlık kazanmış insanlar ne yoksul!
Sen aralarında yoksun.
Senin sevgin sevilmeye değer.
Kalbi olan insanlardır saygıdeğer. Senin yüreğin var.
Merhametinle gönüller kuşatırsın. Yaralı görsen kanatlı kuş olur uçarsın. İyiyi en iyi sen anlarsın.
Bak korkutarak saygınlık kazananlar ne acınası!
Bir çocuksun, gözlerin ışıl, ışıl yüreğin masum.
Sevdikçe çocuksun, seversen öyle çok seversin, malum...
Yüreğini korkutarak saygı göstermeni isteyenler var.
Biliyorsun, bir insandan korkmak nereye kadar?
Korkuların gelip geçicidir,
hem korkudan bir saygı neye yarar?
Kendinden vazgeçip de başkalarının emeli olma!
Gönülleri korkuyla kazanma, kaybedip de elemli olma!
Önemli insan ol, önem veren insan ol. İnsanlar seni adından değil yüreğinden tanırlar. İnsanlar parana, malına değil, insanlığına saygı duyarlar.
İstersen kapa gözlerini, kendin gör. Gözünü kapatmakla gece olmadığını, Gör İnsanlık altında barınıldığında insan olunmadığını.
Yalnız seni düşünüyorum.
Yalnız kaldığında seninle ben de üşüyorum.
Sanırım acılardan acınası hale düşüyorum.
Sen de kendini kaybetme istiyorum.
Zira özlemek zor.
En çok da kendini...
Özlerken ölmek zor.
Ben, sen yaşa istiyorum çünkü sana inanıyorum.
Asla başkalaşma, hep kendin ol!
İnsanlar sana sevilecek bir kalbin olduğu için saygı göstersinler.
Korkacakları bir insan olduğun için değil...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen de Ö(z)lüyor musun?
RomanceYanan bir odunun ateşi tekrar geri sönemez, Asla aynı yağmur damlası aynı yere inemez, Dert dertsizle giderilmez. Korku kaçtıkların kadardır. Cesaret yüzleştiklerin. Vicdan karakterin. Hayatı yaşadığın kadar mısın? Yoksa acısı kadar mı? Tebes...