Verbonden

3. De straf

'Ooh Terra! Hoe komt het dat je nu al in de nesten zit? Het is letterlijk dag twee!' Vita klonk oprecht bezorgd en ook James gezicht zei genoeg. Het gevecht was als een lopend vuurtje door de academie gegaan.
'Wat is er gebeurd? Ik hoor de gekste versies.' James zat naast Vita op haar bed. Ik ging tegenover hun zitten op Vita's bureau stoel. Vita's kamer was precies hetzelfde als de mijne, alleen had zij loops op haar muur geplakt. 'Oké' begon ik, ik vouwde mijn armen over elkaar. 'Hij begon over Anna'
James sloeg zijn ogen neer, en Vita keek - als dat mogelijk was - nog bezorgder. Mijn zus ging ook hen aan.

--

Rayan klopte op de deur van Feddes kantoor. 'Kom binnen!' Beval hij. We liepen naar binnen, het was een kleine lichte ruimte. Het enorme raam gaf uitzicht over het terrein met daarachter het bos. Meneer Feddes was een grote gespierde man. Hij was kaal en zijn blauwe ogen leken op ijs. 'Er zijn strikte regels in de trainingsruimte, geen gevechten buiten de oefenmat. Dit gedrag tolereren wij niet! Geef maar een verklaring.' We hielden beide onze mond. 'Oké, jullie verkiezen te zwijgen' Hij wachtte weer, gaf ons een laatste kans, maar geen van beide zei iets. Ik had kunnen zeggen dat hij begon, dat ik me alleen verdedigde, maar dat is niet de hele waarheid. Als we praten verhogen we onze straf.

'Goed, jullie straf' hij vouwde zijn handen over elkaar 'twee maanden terreinknecht en een maand simulatie verbod, ik wis jullie gezichten uit het systeem.'
'Een maand??!? Dat kunt u ons niet aandoen!' Vroeg Rayan ongelovig.
'Twee maanden' reageerde Feddes.
'Maar mene - ' wilde ik smeken
'Moet ik er drie maanden van maken?' We zwegen beide. 'Wegwezen nu!' Rayan en ik gehoorzaamde.

Na een ongemakkelijke stilte trok Rayan zijn mond open 'Waarom zweeg je?' vroeg hij.
'Iedereen weet dat je niet moet praten bij Feddes, dat verhoogt de straf alleen maar.' We liepen in stilte verder.

--

'Dus nu zit je twee maanden met Rayan opgescheept' zei James nuchter.
'Ja, daar komt het wel op neer ja' mijn uitzicht was niet echt rooskleurig, ik weet niet zeker of ik dat wel ga overleven.
'We komen je wel opzoeken, zover dat mag' zei Vita hoopvol, maar Nout verwierp dat vrijwel meteen.
'Als wij haar gaan opzoeken, dan krijgen Mika en Thom vast ook het idee Rayan op te zoeken, dan wordt het voor haar nòg erger.'
'Ik kan die gasten wel aan hoor' zei ik terwijl ik me groot maakte. Vita schoot in de lach.

Terreinknecht houd in dat je iedere avond het terrein rondloopt en de hekken controleert, daarnaast hou je het schoon, ik spreek uit ervaring. Ik heb me deze week expres vroeg bij Feddes gemeld voor mijn terrein rondje, zodat ik al klaar was als Rayan begon, maar voor de verandering was Rayan vandaag ook vroeg. De afgelopen week hebben we elkaar vermeden, of althans ik heb hem vermeden. Zijn opmerking over Anna deed nog steeds pijn. Ook vanavond was ik van plan niks te zeggen, maar Rayan dacht daar anders over.

'Ik hoorde dat je naar de ziekenboeg moest' zei hij in het algemeen. Daar ging mijn plan om te zwijgen.
'Ik weet niet van wie je dat hebt gehoord, maar dat is zeker niet gebeurt'
'Dus het gaat weer goed met je?'
'Er is wel wat meer voor nodig om mij echt pijn te doen, ik denk niet dat jij dat kan.' Rayan hield meteen zijn pas in, mijn opmerking zat.
'Waarom doe je altijd zo uit de hoogte?' Vroeg hij een tikje boos.
'Ik -' wilde ik tegen spreken
'Ik probeer het hier goed te maken!' Hij klonk oprecht boos. 'Dus... eh... Sorry'
'Sorry dat ik je tegen de muur sloeg' Zei ik terug.
'Excuses aanvaard'
Verder zwegen we.