Verbonden

29. Winter

Het is alweer een maand geleden dat ik eindelijk van me straf af was. De simulaties springen op me af, terwijl ik hen probeer te ontwijken. Volgens Maarten moet wapenkunde afgeschaft worden, omdat de kans dat we gemuteerde dieren tegen komen klein is. Maar ik vind wapenkunde en lichamelijke oefening veel te leuk. Rayan en ik waren eindelijk geen terreinknechten meer, maar ik zie hem nog wel drie keer per week als we onze magie uittesten.

Dat doen we in het bos en proberen dan te communiceren terwijl we elkaar afleiden of we doen dingen die een normaal mens fysiek niet aan kan. Wel let ik erop dat we elkaars krachten niet lenen of geven, dat hadden we immers beloofd: geen superkrachten. Vorige week vielen de eerste vlokken sneeuw al naar beneden, wat betekent dat het winter wordt.

Als ik klaar ben met mijn laatste simulatiesessie wacht ik nog even op Vita. Met z'n tweeën lopen we naar de leefruimte, maar helaas is er nergens plek meer. 'Ik vind echt dat ze meer stoelen moeten neerzetten.' Protesteert Vita. 'We kunnen ook op de grond zitten, zoals die eerstejaars daar.' Oppert ze terwijl ze naar een clubje eerstejaars wijst dat er maar zielig bij zit. 'Nèh,' zeg ik, terwijl ik de ruimte doorzoek. 'We kunnen bij Rayan en Thom zitten, die bezetten met ze tweeën een enorme tafel.'

Ze kijkt me argwanend aan. 'Kom op!' Zeg ik, 'Rayan wil het graag goedmaken, Vita, we mogen er vast wel bij.'
Ze kijkt nog een keer naar de grond en geeft zich dan over. 'Best, maar denk maar niet dat ik hem net zo snel als jij vergeef.' Ik geef haar een klein glimlachje.
We lopen op Rayan en Thom af. 'Kunnen we hierbij zitten?' Vraag ik. Thom kijkt bedenkelijk, maar Rayan zegt meteen: 'tuurlijk!' Ik schenk hem een kleine glimlach die hij meteen beantwoord.

'Hebben jullie al van het bal gehoord?' Vraagt hij. 'Welk bal?' Vraagt Vita meteen. 'Nee dus.' Zegt Thom. 'Het winterbal komt er weer aan.'
Aha, het winterbal. Dat wordt elk jaar georganiseerd, als soort introductie van de winter en omdat het gewoon leuk is. 'Wat leuk!' Zegt Vita blij. 'Wanneer?'
'Over een paar weken.' Zegt Thom als James net binnen komt lopen.

'Ik claim jou.' Zegt Vita, met een glinstering in haar ogen. James trekt nonchalant een wenkbrauw omhoog. 'Voor wat?' Vraagt hij. 'Voor het bal.' Zegt Vita als ze haar armen om hem heen slaat en hem naar beneden trekt om hem een kus te geven. 'Ugh, jullie herinneren mij aan mijn hopeloze liefdesleven.' Zegt Maarten met overdreven jammerend gezicht als ook zij aan komt lopen.

'Ik ga wel alleen.' zegt hij zielig, waarop ik in lachen uitbarst. 'Ik ga je joinen, zijn we samen de twee coole singels die te knap zijn voor de mensen die hier rondlopen.' En ik doe mijn haar naar achter. 'Deal.' Zegt Maarten lachend. Ik zie Rayan naar me kijken en trek vragend mijn wenkbrauwen op. 'Met wie ga jij?'
'Ooh, ik zie wel.' Hij probeert luchtig over te komen, maar hij ontwijkt mijn blik. 'En jij?' Vraag ik aan Thom. 'Tja, ik join jullie single club wel.' Zegt hij lachend. Hij schenkt Rayan een veel betekende blik als hij er achter aan zegt: 'Dan ben ik ten minste niet alleen als Mika en Rayan met hun meisjes over de dansvloer schuifelen.'

We praten en lachen nog een tijdje door, maar ik zie Rayan indringend Thoms blik proberen te vangen. Ik vraag me af wat er tussen die twee speelt. Mika, Vanessa en Laura zijn inmiddels ook gearriveerd en Laura praat nu ronduit over de keuzes jurken en make-up die ze heeft. 'En ik moet me deze week ook nog uitsloven.' Sluit ze zuchtend af. 'Huh? Hoezo?' Vraagt Vita. 'Hoe moet ik er anders voor zorgen dat meerdere jongens mij vragen?' Zegt ze alsof dat overduidelijk was. 'Nou, ik ben benieuwd.' Zegt Thom. 'Ik weet dat iemand van onze oude vriendengroep een oogje op je heeft.' Hij praat ineens een stuk harder.

'Niet?!' Zegt Laura terwijl ze grote ogen opzet. 'Nee inderdaad niet.'
'Eikel.' Zegt Laura boos.
'Ze zouden nooit een vriendin kunnen hebben als ze niet eens hun eigen vrienden te vriend kunnen houden.' Sneert hij. Hij ziet er een beetje opgefokt uit, maar dan schiet me te binnen dat ze ruzie hadden vanwege Rayan en Jordan. Ik zie Rayan geïrriteerd de kant van die jongens op kijken en Mika doet hetzelfde. James schuift opmerkelijk onrustig op zijn stoel. 'Is er iets?' Vraag ik. Hij zit meteen weer stil en wuift het weg.
'Nee, hoezo?'