ZOMBREAK

26th Break: Kill

26th Break
Kill

DANA

"WHAT are we going to do now?" tanong ni Lysa.

Nasa rooftop kaming mga babae at nagbabantay kay Alesia at kay Shaun na buhat-buhat naman ni Mich. Bumaba ang mga lalaki para i-check ang bawat floor at maghanap ng makakain namin.

"I'm getting tired of this shit." I whispered and hopelessly looked at the sky.

"I feel you." segunda ni Angel kaya napatingin ako sa kanya. "My parents died because of this shit. Uhh... not totally dead kasi zombie na sila pero pareho pa rin silang nawala sa akin."

That may be the reason for her silence since the day that I've met her. So, we're lucky that our parents were out of the country when the outbreak started, huh I'm still worried, tho. Hindi ako kuntento sa kaalamang iyon. I want to talk to them so, I can make sure that they are really safe. Alam kong ganito rin ang nararamdaman ng mga kaibigan ko pero wala kaming magawa dahil walang signal kaya hindi kami makatawag.

"Why are they so tagal ba? I'm gutom na, eh."

Nawala ang kaninang kalmadong pakiramdam ko nang marinig ang boses na 'yon. Bumalik ulit ang galit ko at walang pasabing sinugod si Nicole. Mabilis kong hinila ang buhok niya at kinaladkad siya. Nagawa niyang hawakan ang buhok ko pero hindi niya nagawang labanan ang lakas ng pagkaladkad ko sa kanya.

Huh, you're gonna taste my wrath, bitch!

"Dana!" sigaw ni Mich na alam kong gusto akong awatin pero hindi magawa dahil kay Shaun.

"Stop! Oh, gosh! Stop, guys!" awat ni Rowena. Sinubukan niyang hilahin ang bruha niyang kaibigan palayo sa Akin pero bigo siya.

As if I'm gonna let go of this bitch just like that!

"Go, Dana!" Lysa cheered up na ikinangisi ko.

"Ano bang problem mo sa akin, ha?! I'm not gumagawa naman ng bad sa iyo, ah?!"

"Sa akin wala! Pero sa kaibigan ko mayro'n!" Pinilit kong iharap ang pagmumukha niya kay Alesia. "Look what your stupidity has done to her! She used her power again to save us!"

I didn't notice the boys who just came back and saw us in this situation. Agad silang lumapit para paghiwalayin kami pero nagpupumiglas ako. Nang alam kong magtatagumpay silang paghiwalayin kami ay binitawan ko ang karamihan sa buhok ni Nicole at nagtira lamang ng kaunti sa kamay. Ilang saglit pa ay nahila na nila kami palayo sa isa't isa. Lihim akong napangisi nang sumigaw sa sakit ang bruha dahil sa pagbunot ko ng buhok niya. Susugod pa sana kami sa isa't isa kung hindi lang kami naagapan agad ng mga lalaki.

"Calm down, Dans. Please." saad ni Clemt pero hindi ko siya pinansin.

"You don't have the right na sisihin ako! Hindi naman ako nag-command to use her kapangyarihan or whatever you tawag that!" sigaw ng bruha na ikinadagdag lang ng init ng ulo ko.

"Hindi mo nga inutos pero inilagay mo kaming lahat sa panganib!" galit na sigaw ko. Nagsimulang mamuo ang luha sa mga mata ko nang maalala ang nangyari kanina. "Sho almost got bitten a while ago. Inatake rin si Mich kanina, muntik ng masugatan si Clent at hirap na hirap kumawala sa mga zombie sina Angelo at Andrei! Tapos ngayon nawalan pa ng malay si Alesia!"

"So, why mo ako sinisisi?! Bakit?! Ako ba ang nag-attack to them?!"

"You fucking Satan! My friends and I are trying to survive this outbreak. We're doing our best to live! Hindi namin naranasan ang ganoon kadelikadong sitwasyon noong wala ka. Partida, hindi pa namin alam ang kakayahang iyon ni Alesia. But when you came, everything got ruined! You put our lives in the line. Nang dahil sa kaingayan mo, muntik ng mawala sa akin ang mga kaibigan ko! Hindi mo man lang ba naiisip ang mga kaibigan mo?! Kung hindi mo marahil kasama si Alesia malamang katulad ka na nila ngayon! At kung wala kang kaibigan na tulad nina George, nasisigurado kong patay ka na ngayon. You don't deserve your friends. Ikaw ang magpapahamak sa kanila." Kumawala ako sa pagkakahawak nina Clent sa akin. Inirapan ko sila bago pumunta kay Alesia na tulog pa rin.