Chapter 27

5 3 0
                                    

Marites' POV

Nandito pa rin kami ngayon sa isang restaurant.. nakaupo lamang habang hinihintay ang order namin.

"Maygan.. Kamusta?"-Pangungumusta ko. Matagal ko na kasi s'yang hindi nakikita simula no'ng grumaduate kami ng high school ay hindi na kami nagkita.

"Oh heto, ayus lang :) actually galing akong states."-Sabi n'ya.

"Talaga??"-Ako.

"Oo. Actually tomorrow pa dapat kami uuwi dito sa pinas ng husband ko eh kaso nagbago isip n'ya at kaninang umaga pumunta na kami dito for a vacation at para mabisita na namin ang anak namin ^_^ "-nakangiti n'yang sabi sa akin.

"Woah.. May asawa't anak ka na pala."- Sabi ko.

"Oo.. And by the way, kamusta ka na rin?"-Tanong naman n'ya sa akin.

"Heto, ayos naman kahit papaano."-Sabi ko na lang.

Kumunot 'yong nuo n'ya na para bang may problema ako na meron naman talaga.

"Bakit?"-Tanong n'ya.

"Ang dami ko kasing problemang pinagdaanan this past few days.. And 'yong anak-anakan ko, hayon, naka confine pa sa hospital ngayon and then namatayan pa ako ng asawa."-Malungkot kong sabi.

"Oh, condolence Marites."-Malungkot na sabi n'ya sa akin.

"Ok lang."-Sabi ko na lang.

After ng pag-uusap naming 'yon ay sa wakas dumating na 'yong order namin.

Habang kumakain kami bigla na lang nag sink-in sa utak ko 'yong taong nasa picture which is si Maygan na hinahanap nila hanler na mukhang sa tingin ko ay utos ni William.

Kailangan kong masabi 'yon kay Maygan ng hindi s'ya matatakot.

"Ahh, Maygan."-Alanganin kong tawag sa kan'ya. Nagdadalawang-isip ako kung sasabihin ko ba or hindi, pero kailangan ma-aware s'ya eh for her own safety lalo na at may anak pala s'ya dito.

"Yes?"-Maygan.

"Ahm, gusto ko lang sabihin na mag-ingat ka parati lalo na sa panahon ngayon marami ng masasamang nangyayari."-Sabi ko kay Maygan. Ok na siguro 'yon 'yong sinabi ko atleast nasabi ko ng hindi s'ya matatakot.

"Ahh, oo naman, thanks ikaw rin mag-iingat ka."-Siya.

After namin kumain ay umalis na s'ya at ako naman ay nag-order muna ng pagkain.


Alfemie's POV

Binabantayan pa rin namin si Altira na hanggang ngayon tulog pa rin.

"Altira, kailan ka ba magigising? Please gumising ka na, gusto pa kitang makasama."-Mahinang sabi ni Ivan na narinig ko at nakita ko ring hawak na pala n'ya ang kamay ni Altira.

"Ahem!"-Kunwaring ubo ko na nagpalingon sa kan'ya sa akin.

"Tapatin mo nga ako Ivan, may gusto ka ba Kky Altira?"-Diretsahan kong tanong sa kan'ya.

Nakita kong nagulat s'ya sa tanong kong 'yon at nakita ko ring pumula ang tenga n'ya.

Tumingin ulit s'ya kay Altira at nagbuntong hininga.

"I don't know, I just always felt na palagi akong nag-aalala sa kan'ya, and I always thinking her everyday, and I always wanted to see her, so I probably don't know kung may gusto ako sa kan'ya or--"-'Di ko na s'ya pinatapos pa at nagsalita na ako.

"You love her, that's it, you love her. All you feel about her is love kasi hindi ka mag-aalala kung wala lang s'ya para sa'yo, hindi mo rin s'ya palaging iisipin kung para sa'yo ay kaibigan mo lang talaga s'ya and last, not all people wanted to see their friends all the time. So it's definitely love. You already love her."-Sabi ko sa kan'ya ng nakangiti.

Nakita kong nag-pause s'ya sandali matapos n'yang marinig ang sinabi ko.

"S-siguro, tama ka, I love her."-Sabi ni Ivan while watching Altira sleeping.

Napangiti na lang ako.

That's just my own opinion about love. I don't really know what true love is pero sa tingin ko 'yon 'yon eh. Right??

Altira HugoteraTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon