afrodit day🍀jeongmin

bir

(Jeongyeon)

6 Nisan 2019

"Jeongyeon inana biliyor musun? Resmen bana çıkma teklifi etti. 'Sevgilim olur musun?' dedi."

Chae'nin bu hâline göz devirdim. Dersten çıkıp diğer dersi beklemek için amfinin bahçesindeki kamelyalardan birine oturmuştuk ve Jimin'in Chae'ye çıkma teklifi etmesi hakkında konuşuyorduk. Şuanda aynı şeyi belkide yüzüncü kez söylemesine şahit oluyordum.

"Anladım Chae. Jimin sana çıkma teklifi etti. Artık aynı şeyi tekrar etmekten vazgeç."

"Ama hâlâ inanamıyorum ki. Resmen platonik aşkım bana çıkma teklifi etti."

"Chae, Jimin'e liseden beri platonikti ve biz şuan üniversitenin ikinci yılını okuyorduk. Yani altı yıl olmuştu ve sonunda bizim platonik Chae muradına ermişti.

Chae'nin arkasında bize doğru gelen Jimin ve Jungkook'u gördüğümde hemen elimle Chae'nin ağzını kapattım çünkü aynı cümleyi tekrar edecekti ve ben arkadaşınım rezil olmasını istemiyordum.

"Şuanda Jimin ve Jungkook buraya doğru geliyor ve sende aynı cümleyi tekrar edip yaklaşık 12 saatlik sevgiline rezil olmak istemezsin."

Jungkook'u gerçekten çok özlemiştim. Busan'a gitmişti ve dün gece döndüğü için görüşememiştik. Bir haftadır yüzünü görmemiştim.

Kalan birkaç adımıları kaldığında oturduğum banktan kalktım. Kollarımı boynuna sardığımda, onunda kolları anında belimi sarmıştım. Yüzü boynumu bulduğunda sessizce, sadece benim duyabileceğim şekilde fısıldadı.

"Çok özledim."

Başımı iki yana sallayarak onu reddettim.

"Ben daha çok özledim."

Boynumda ki yüzünden dolayı gıdıklanıyordum ama umursamayacaktım. Şuan özlemim gülme isteğimden ağır basıyordu. Birde bilerek yapıyormuş gibi gülümsemişti.

"Kavga etmeyelim istersen."

İstemsizce benim dudaklarımda genişlemişti. Başımla onu onayladım. Görmeyeceği aklıma geldiğinde sesli bir şekilde cevap verdim.

"Etmeyelim."

"Yeter ayrılın artık."

Bunu Jimin söylemişti. Birde kollarımızdan tutup bizi ayırmıştı. Hayır yani bizim sarılmamızdan ona neydi?

Jungkook' a baktığımda kaşlarını çatarak Jimin'e bakıyordu. Hemen ardından sesli bir tepki vermişti.

"Sanane kardeşim bizim sarılmamızdan. Bir haftadır yoktum. Sevgilimi özledim. Sarılmamıza bile müsade yok."

Başımla Jungkook'u onayladım. Haklıydı. Bir haftadır konuşamıyorduk. Birbirimizi özlemiştik. Sarılmamızda anormal bir durum yoktu.

"Şuan yanınızda sevgilim ve ben varız. Biz yokken sarılıyor musun, öpüşüyor musunuz, yoksa sevişiyor musunuz? Ben karışmıyorum."

İstemsizce utanıyordum. Neden öpüşme, sevişme konularını açıyordu ki? Jungkook'la her ne kadar sevişiyor olsakta toplum içinde böyle şeyler beni utandırırdı. Ama Jungkook öyle biri değildi. Böyle şeylerden utanmazdı.

"Sevgilimi utandırma."

Bunu Jungkook söylemişti. Çünkü benim bu konularda ne kadar hassas olduğumu biliyordu. Her ne kadar onun için sorun olmasada benim utandığımı biliyordu ve beni düşünüyordu. Jungkook'u gerçekten seviyordum. O kesinlikle benim gerçek aşkımdı.