afrodit day🍀jeongmin

kırk dört

(Jimin)

Bakışlarımı tekrar önünde bulunduğum villada gezdirdim. Jennie öldükten sonra bir daha asla buraya gelmemiştim. Aera'yı görmek için her zaman Jennie'nin ailesi gelirdi ama bu sefer beni evlerine çağırmışlardı.

Aera'yı getirmemi de istemişlerdi. Sadece benim gelmemi, pişman oldukları bir şeyi anlatmak istediklerini söylemişlerdi.

Gelmek istemiyordum ama onlar benim büyüğümdü. Hem de kızımın büyükannesi ve büyükbabasıydılar.

Şu an kızım ve yakında karım olacak sevgilim ile vakit geçirebilirdim ama bana ne anlatacaklarını merak ediyordum.

Birkaç adım daha atarak siyah kapıya kadar geldim ve zile bastım. Birkaç saniye sonra kapı açılmıştı. Önüme hizmetçi kızlardan biri çıkmıştı.

Beni tanıyordu. O yüzden önümde doksan derece eğilerek beni selamladı. Ben de onun kadar olmasada gülümseyerek eğildim. Başka biri olsa kızın nezaketini umursamaz ve kıza bakmadan içeri geçerdi. Ama ben öyle bir insan değildim. Benim gözümde her insan eşitti. Bir çöpcü ve ünlü bir şirketin CEO'su benim gözümde aynı değere sahipti.

"Hoşgeldiniz efendim."

Kapıyı aralayarak geçmem için yer açtı. Ben de içeri geçerken konuşmuştum.

"Bay ve Bayan Kim neredeler?"

"Salondalar efendim."

Başımla onu onayladım.

"Teşekkür ederim.

Salona geldiğimde Bay ve Bayan Kim yan yana oturmuş sessizce bir şeyler konuşuyorlardı.

"Bay Kim, Bayan Kim? Benimle ne konuşmak istiyorsunuz?"

Ben konuştuğumda bakışları bana dönmüştü. Ve Bay Kim eliyle karşılarında ki koltuğu işaret ederek benim oraya oturmamı söylemişti. Ben de oraya geçip oturmuştum. Benimle ne konuşmak istiyorlardı gerçekten merak ediyordum.

.......

Şu an resmen yıkılmıştım. Yıllarca aşık olduğum kadından ayrı kaldımamı Jennie'ye bağlamıştım ama yanılmışım. Jennie'yi değil ailesini suçlamam gerekiyormuş. Nefretimi onlara kusmam gerekiyormuş.

Yıllarca bir yalanın içinde yaşamıştım. Jennie öldüğünde onun için asla üzülmemiştim. Sadece kızın annesiz büyüyecek endişesi vardı içimde.