Bringing Back The Old Him

CHAPTER 17: IT'S A DEAL

STEFFANY'S POV

"You.... You said you will help so I can let go. Take responsibility for what you said.", saad ni Xander na ikinabingi niya halos.

Nang tuluyan itong nawala sa paningin niya ay napaupo siya sa sobrang pangangantog ng tuhod niya. Akala niya mabubuking siya nito. Sigurado akong may narinig siya kagabi. Kailangan kong mag-ingat mula ngayon. Sorry Xander hindi ko magawang sabihin ang totoo. Dati pa lang alam ko ng 'di tayo para sa isat-isa. Minahal kita noon pa man pero.... pero sa maling panahon. Masyadong magkasalungat ang estado natin, masyado tayong magkasalungat Xander.

-FAST-FORWARD-

Nasa labas siya ng rest house habang hinahanap si Xander. Naag isip-isip siya sa sinabi ni Xander kanina. 'Take responsibility for what you said'. Ibig sabihin ba noon payag na siyang magpatulong sa problema niya. Payag na siyang baguhin ang pananaw sa mga babae? Iyon ba nais niyang iparating.

Nilalasap ko ang sariwang hangin habang hinahanap ko pa rin si Xander. Well, alam kong hindi ito magandang oras lalo pat kaaway lang namin kanina. Pero I'm taking the risk na harapin siya ng buo. I won't let this opportunity to escape. Kailangan kung tapusin ang sadya ko rito nang maka alis na kaagad ako. Natanaw ko siya kaahon lang mula sa dagat at umupo sa dalampasigan. I can't deny the fact na he has a nice built that every woman could dream of. Sadly, I can't be one of those dreamer. I doesn't fit at all.

Lumapit ako at tumikhim para kunin ang atensyon niya. Inangat niya naman ang tingin at seryosong nakatingin sa akin. Hindi siya nagsalita at ibinalik ang tuon sa malalaking alon ng dagat. Umupo ako sa tabi niya. Namutawi ang katahimikan sa 'ming dalawa at ako na ang nagdesisyong bumasag don.

"I'm sorry kanina, I disrespect you kahit na amo kita. Nabigla lang talaga ako sa tanong mo kanina", hindi siya nagsalita na ikinapikit ko. Alam kong mahirap sa kaniya ang magtiwala.

"Actually, Xander is my ex--", Napa kuyom ako sa pagsisinungaling ko pero kailangan kong gawin to.

"Napag-usapan namin siya kagabi ng pinsan ko... and yes Trixie rin ang pangalan niya. Sorry if what you hear last night bothers you---", hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng magsalita ito na ikinagulat ko.

"No need to be sorry, I'm the one who should apologize for hurting you because I misunderstood something. I'm such an idiot...... Uhmm.. I--I'm sorry about awhile ago and a-about your wrists", nakayukong paumanhin nito habang kinakamot ang batok.

Did I hear it wrong? Or.... Am I hearing something? Did he just apologize for the first time? Matagal akong natahimik bago nabalik sa ulirat.

"Ah-ayos na 'yon, kimutan na lang natin and apology accepted Sir.", nakangiti niya baling rito.

"And--a-about kanina? Did you mean it? Papayag ka bang tulungan kita about sa problem mo ngayon? About how you hated girls?", tanong ko sa kaniya.

"I guess so, maybe your right it time to let go of my past.", sambit nito na may konting ngiti sa labi.

Nakaramdam ako ng kaluwalhatian ng sa wakas ay unti-unti ng nagiging bukas ang kalooban nito.

"So.... What's the first step?", kapagkuwan ay tanong nito na ikinangiti niya.

"The first step is....", pabitin ko habang nag iisip. "First step is encounter women.", napa iling naman ito sa sagot ko.

"For your information, Rose I always encounter a lot of women.", pinanliitan ko naman siya ng mata.

"Well, this time Mr. Delos Santos in a friendly manner not in a pleasurable ways.", turan ko habang naka harap sa kaniya at naka cross ang kamay sa dibdib ko.

"Okay,okay", natatawang sagot nito at itinataas ang dalawang kamay na para bang sumusuko.

Napangiti ako ng masilayan ang ngiti niya. Ngiting totoo. Inilahad ko ang kamay ko sa kaniya.

"So it's a deal Sir", sambit ko rito. Inabot niya naman ang kamay ko at nakipagkamay rin sa akin.

"Yes, it's a deal"

Nagsaya kami buong hapon. Kumakain, Nagkukuwentuhan, at naglaro ng volleyball hanggang sa mapagod kami.

Ramdam kong masaya ang lahat lalo na noong hindi burido si Xander at talagang sinisikap nito na makisali sa anomang pakulo ng barkada.

Paminsan minsan natatawa na lamang siya kapag nakikita ang expresyon ng mukha ng tatlo niyang kaibigan sa tuwing nakikisali at tumatawa si Xander. Maski ako rin naman maninibago. This is the real Xander na minahal niya noon. The soft and sweet Xander.

Maya-maya ang nagpasiya na kaming matulog dala na matinding pagod. Ipinikit ko na ang mata ko ng magsalita si Xander na nakahiga ngayon sa kama.

"Thanks for today, nag enjoy ako, for real.", napangiti ako at tumango lang sa kaniya.

Kung nag enjoy ka Xander, mas nagsasaya ngayon ang puso ko kung alam mo lang. Iyon ang nasa isipan ko bago nakatulog.
#