Sana Söz Verdim

20. Bölüm

Yavuz erkenden uyanır. Barış'la kahvaltı yaparlar ve Yavuz uçağa binmek için Barış'ın evinden ayrılır.

Nazlı kalkar. Saat 10 olmuştur. Hemen kahvaltı hazırlamaya başlar. Yukarıdan Bahar'ın sesi gelir.

Bahar: Günaydın.
Nazlı: Günaydın.
Bahar: Erkencisin bu gün.
Nazlı: Biraz öyle oldu.

O sırada Nazlı'nın telefonu çalar. Telefonu açar ve karşıdaki kişi hemen konuşmaya başlar.

Yavuz: Nazlı, eğer şu an Bahar yanındaysa benim aradığımı belli etme.
Nazlı: İyiyim Ateş sen nasılsın?
Yavuz: Harikasın. Siz kalktınız mı? Geleyim mi?
Nazlı: Ben sana gel demedim mi dün?
Yavuz: Tamam. Pastayla geleceğim. Geldiğimde seni çaldırırım. Kapıyı açıp Bahar'ı başka bi odaya götür.
Nazlı: Tamam Ateş'çim sen gel ben sana gösteririm.
Yavuz: Bu arada yanımda Eylem, Fethi, Ateş de var.
Nazlı: Tamam bekliyoruz.

Nazlı telefonu kapatır.
Bahar: Ateş mi?
Nazlı: Evet.
Bahar: Gel hadi kahvaltımızı yapalım artık.
Nazlı: Tamam.

Bahar ve Nazlı tam kahvaltılarını bitirdiğinde Nazlı'nın telefonu çalar.

Bahar: Ateş mi yine?
Nazlı: Evet ama kapattı hemen.
Nazlı hemen gidip kapıyı açıp aralık bırakır.
Nazlı: Bahaar.
Bahar: Efendim.
Nazlı: Gelsene bir şey göstereceğim.
Bahar: Mutfağı toplayayım geliyorum.
Nazlı: Hemen gelmen lazım ama.
Bahar: Tamam geldiim.
Nazlı: Hadi ama.
Bahar: Geldim işte. Ne oldu?
Nazlı: Gel gel.
Bahar: Ayy Nazlı bir de söylesen.

Nazlı Bahar'ı arka odaya götürürken Yavuz, Fethi ve Eylem içeri girerler. Eylem ve Fethi'nin elinde konfeti Yavuz'da ise bir pasta vardır.

Bahar: Nazlı yarım saattir bir şey göstereceğim deyip duruyorsun gidiyo-

Eylem ve Fethi konfetileri patlatır ve ağızlarından "İyi ki doğdun Bahar" sözleri dökülmeye başlar. Bahar gördükleri karşısında afallar daha sonra ise gözünden yaşlar akmaya başlar.

Bahar: Yavuz.
Yavuz: İyi ki doğdun Bahar.
Eylem: Hadi üflesene.
Bahar mumları üflemeden önce pastanın üzerindeki yazıyı okur: Gülünce kısılan gözlerin hep öyle kalsın. İyi ki doğdun...
Bahar yazıyı okuyunca daha fazla duygulanır.
Nazlı: Üfle artık şu mumları.
Bahar bir dilek tutup mumları üfler.
Eylem: Ne diledin?
Bahar: Dilek söylenmez. Söylenirse gerçek olmaz.
Aslında Bahar gerçek olmayacağından korktuğu için değil utandığı için söylememiştir dileğini: Yavuz'un gamzeleri hep benim olsun.
Eylem: Ya hadi keselim şu pastayı.
Nazlı: Bence de çok güzel görünüyor.
Yavuz: Tamam ama önce hediye.
Bahar: Bir de hediye mi aldın?
Yavuz: Küçük bir şey.

Yavuz elindeki kutuyu Bahar'a uzatır. Bahar kutuyu alır ve üzerindeki fiyongu çözer. Kutunun kapağını açar.

Bahar: Yavuz bu çok güzel.
Yavuz: Beğenmene sevindim.
Bahar gidip Yavuz'a sarılır. Daha sonra kızlar pastayı kesmek için mutfağa gider.
Fethi: Feyzo'yla Su niye yok?
Yavuz: Onları aradım ama akşam baş başa yemeğe çıkacakmış. Zaten diğerleri de görevde.
Nazlı: Pastalar geldii.
Ateş: Oo çok güzel görünüyor. Nazlı'cım rica etsem...
Nazlı: Abartma Ateş.
Ateş: Pardon Nazlı Hanım.
Nazlı: Senin de ayarın yok Ateş ya.

Herkes pastasını yiyip çaylarını yudumlarken sohbet etmeye dalarlar. Daha sonra saatin geç olduğunu fark edip dağılırlar.

Nazlı: Bahar ben de gideyim artık. Zaten bir gün fazladan kaldım babam kızmasın sonra.
Bahar: Peki tamam. Erdem abiyle Güler ablaya selam söyle.
Nazlı: Söylerim.
Yavuz: Nazlı ben bırakayım seni.
Nazlı: Zahmet olmasın Yavuz abi.
Yavuz: Yok yok zaten Erdem komutanına bir şey konuşacaktım.
Nazlı: Tamam o zaman.
Yavuz: Görüşürüz Bahar.
Bahar: Görüşürüz.
Yavuz ve Nazlı Yavuz'un arabasıyla yola çıkarlar.
Yavuz: Bahar'ı oyaladığın için teşekkür ederim Nazlı.
Nazlı: Teşekkür etmene gerek yok Yavuz abi.
Yavuz: Sence Bahar sevdi mi?
Nazlı: Bence bayıldı. Hem seni de çok seviyor zaten.
Yavuz Nazlı'nın dedikleri karşısında bir şey diyemez. Ve Nazlı konuyu değiştirir.
Nazlı: Sen babamla ne konuşacaksın?