Sana Söz Verdim

34. Bölüm

Birkaç dakika sonra herkes baygın olan Yavuz ve Bahar'ın etrafında toplanmıştır. İki kişi ilkyardım yaparken biri de ambulansı arar. Ambulans gelmeden kısa bir süre önce Yavuz uyanır.

Yavuz: Bahar... Bahar iyi mi?

Adam: Bilmiyoruz.

Yavuz kalkmaya çalışır. Araba çarpınca yere düştüğünde çarptığı başının acısını hissetmeden Bahar'a bakmaya başlar.

Adam: Dur kardeşim yavaş. Başın kanıyor.

Yavuz: İyiyim ben. Ambulans çağırdınız mı?

Adam: Evet çağırdık.

O sırada ambulansın sesi duyulur. Yavuz ve Bahar ambulansa bindirilip hastaneye gönderilirler. Hastaneye vardıklarında Bahar da uyanmıştır. İkisinin de beyin tomografisi çekilip yaralarına bakılır.

Doktor: Çok ucuz atlatmışsınız. Araba biraz daha hızlı gelseymiş çok daha ağır olabilirmiş.

Yavuz: Çıkabilir miyiz peki?

Doktor: İkinizde de beyin kanaması veya benzer bir belirti yok. 1-2 saat sonra çıkabilirsiniz.

Bahar: Teşekkür ederiz.

Doktor: Eğer baş dönmesi, mide bulantısı veya şiddetli baş ağrısı şikayetiniz olursa lütfen vakit kaybetmeden gelin.

Yavuz: Tamam doktor bey sağolun.

Doktor: Bir de Yavuz bey hafif baş ağrınız büyük ihtimalle olacaktır ağrı kesici alabilirsiniz ama şiddeti artarsa lütfen tekrar gelin. Bahar hanım siz de kolunuzu mümkün olduğunca az hareket ettirin.

Bahar: Tamam teşekkürler.

Yavuz ve Bahar 1 saat sonra hastaneden çıkıp eve giderler.

Bahar: Çok korktum Yavuz.

Yavuz: Asıl ben sana bir şey olacak diye çok korktum.

Bahar: Neyse bunları sonra konuşuruz. Senin başın nasıl?

Yavuz: İyiyim iyiyim. Sen?

Bahar: Biraz ağrıyor ama iyiyim.

Yavuz: Tamam. Hadi girelim içeri.

Yavuz ve Bahar kapının önüne geldiklerinde onları bekleyen Ateş ve Nazlı'yı görürler.

Nazlı: Nerede-. Ne oldu size!?

Ateş: Komutanım iyi misiniz?

Yavuz: İyiyiz iyiyiz. Sizin ne işiniz var burada?

Ateş: Nazlı Bahar'ın yanına gelecekti ben de geleyim tabura birlikte gideriz dedim komutanım.

Yavuz: İyi yapmışsın.

Nazlı: Size ne olduğunu anlatacak mısınız artık?

Bahar: Ya önemli bir şey değil. Araba çarptı.

Nazlı: Ne? Önemli bir şey değil diyor bir de.

Ateş: Evet komutanım ciddi bir şey yok inşallah.

Yavuz: Yok yok. Bahar sabah dolaşmaya çıkmış ben de haber vermeyince merak ettim. Çıktım aradım görünce seslendim, yolda durdu. Arabayı görmeyince de sonuç bu işte.

Ateş: Çok geçmiş olsun ikinize de.

Nazlı: Evet, ucuz atlatmışsınız gerçekten.

Bahar: Öyle oldu biraz. Neyse içeri geçelim.

Ateş: Komutanım isterseniz ben Erdem Yarbay'ıma haber vereyim. Siz hiç gelmeyin.

Yavuz: Yok oğlum iyiyim ben. Zaten dün de gelmedim.

Bahar: Yavuz cidden sen gitmesen mi ya? Başın yarıldı zaten.

Yavuz: Yok, iyiyim ben. Zaten görev çıkarsa Erdem Yarbay göndermez merak etme.

Bahar: Tamam yine de dikkat et kendine.

Yavuz: Merak etme. Ben üzerimi giyineyim gidelim.

Ateş: Emredersiniz komutanım.

Yavuz hemen içeri girip üniformalarını giyer ve kendisini bekleyen Ateş'in yanına gider.

Yavuz: Hadi gidelim.

Ateş: Tamam komutanım.

Bahar: Dikkat edin.

Yavuz: Merak etme.

Nazlı: Görüşürüz.

Ateş: Görüşürüz Nazlı'cım.

Yavuz ve Ateş evden çıkarlar ve tabura doğru yürümeye başlarlar.

Ateş: Herkes sana bakıyor komutanım.

Yavuz: Kimse böyle bir asker görmeye alışkın değil de ondan. Ben en iyisi bere yerine şapkayı takayım.

Ateş: Şimdi o kadar görünmüyor komutanım.

Yavuz: İyi bari.

Ateş: Erdem Yarbay ne diyecek buna?

Yavuz: Göreceğiz bakalım.

Yavuz ve Ateş kısa bir süre sonra tabura varmıştır. Birlikte dinlenme odasındaki timin yanına giderler.

Yavuz: Oturun beyler oturun.

Keşanlı: Komutanım, senin kafanda ne var?

Yavuz: Önemli birşey değil.

Hafız: Önemli bir şeye benziyor komutanım.

Yavuz: Bişey yok Hafız.

Erdem: Bir şey var Yavuz.

Yavuz: Komutanım!

Erdem: Ne oldu başına?

Yavuz: Gerçekten önemli bir şey değil.

Erdem: Yavuz, hadi söyle ne oldu?

Yavuz: Araba çarptı.

Tim: Ne?!

Erdem: Çıkar bakayım şapkayı.

Yavuz yavaşça başındaki şapkayı çıkarır.

Erdem: Ah Yavuz ah. Nasıl çarptı araba?

Yavuz: Sabah Bahar evden çıkmış ben de onu aramaya gittim. Yoldan karşıya geçerken gördüm. Seslendim, arkasından gelen arabayı görmedi. Ben de peşinden koştum ama yetişemedim.

Erdem: Bahar nasıl?

Yavuz: İyi, kolu incindi sadece.

Hafız: Verilmiş sadakanız varmış komutanım.

Avcı: Evet komutanım.

Yavuz şapkayı geri takarken Erdem konuşur.

Erdem: Yavuz, bu halde burada kalmazsın.

Yavuz: Komutanım, ben iyiyim. Sadece biraz başım ağrıyor o kadar.

Erdem: Peki. Ama fazla gezinmeyeceksin.

Yavuz: Emredersiniz.

Erdem: Benim küçük bir işim var öğleden sonra gelirim. Yavuz, emir komuta sende. Eğer görev çıkarsa sen gitmeyeceksin.

Yavuz: Emredersiniz komutanım.

Avcı: Beyler, yandık. Yavuz komutan bizi eğitime çıkaracak.

Karabatak: Yok dayıoğlu o halde nasıl çıkarsın?

O sırada Yavuz'un telefonu çalar.

Yavuz: Alo, Eylem.

Eylem: Yavuz, Olcay. Olcay'ın yeni planını bulduk.

Yavuz: Neymiş?

Eylem: Agah.

Yavuz: Ne!?

Eylem: Olcay babanı öldürecek Yavuz.