Manager /JJK ✔

1

Başlarda yazar olarak sıkıldığımı fark ettim. Fakat bölümleri bütün halinde yazdığım için yapabileceğim bir şey yoktu. İleriki bölümler daha eğlenceli ve samimi olmuş. Sıkıldığınızda tereddüt etmeden okumaya devam edebilirsiniz. Teşekkür ederim.

                                                                                                 

(Ja Young)- Orada yaşamanın ne kadar saçma olduğunun farkında mısın?
(Yejin)- Aniden oldu diyorum anlamıyor musun? Ayrıca başkana borçluyum. Orada çalışmak.. Bir nevi bana zorunlu.

Kafasıyla onayladığı sırada ben valizimi topluyordum. 3 gün önce girdiğimiz gereksiz bir iddiadan sonra BigHit şirketine menajer olarak girdim.

Şirket başkanı beni odasına çağırdığında zaten ismi tanıdık gelmişti fakat o isimde çok insan olduğunu düşünmüştüm. Odasına girdiğimde her şey netleşti. Başkan yıllar önce babamın ölümünün ardından mahkemede tanık olmuştu. Yaşım küçük olduğu için beni kabul etmemişlerdi. Başkan sayesinde girmişti o pislik hapse.

(Yejin)- Ja Young, büyük ihtimalle bu son görüşmemiz. Şirket sıkı bir güvenlik uygulayabilir. Ne olur ne olmaz..
(Ja Young)- Kendine gel sen orada idol olmayacaksın. Menajer olacaksın sadece.
(Yejin)- Haklısın. Ama menajer olacağım grup fazlasıyla ünlü. Bu konuda bana da bir şeyler düşer.

Alayla kafasını salladığı için gülümsedim. Şarj aletim gibi küçük bir kaç şeyi de çantama alıp ayaklandım.

(Yejin)- Saat yaklaşıyor gitmem lazım. Beni bıraksana taksiyle uğraşamam.
(Ja Young)- Aa gitsene işte!
(Yejin)- Arabayı kaçırırım.
(Ja Young)- Tanrım!

Aşağı indik ve valizimi bagaja koydum. Navigasyondan yol tarifini açtım. Ayrıca meraklıydım da.. Grubu daha önce hiç yakından görmemiştim.

∆∆∆

Şirkete geldiğimizde Ja Young beni bırakıp direkt gitti çünkü yolda patronu arayıp gelmesini söylemişti.

Valizimi güçlükle çekiştirirken orta yaşlı ve çalışan olduğunu düşündüğüm bir adam geldi.

(?)- Merhaba, Han Yejin değil mi? Yeni menajer.

Gülümseyip kafamı aşağı yukarı salladım. Adam elimden valizimi aldı ve köşeye koydu. Şaşkın bakışlarımı kısa sürdürdüm çünkü burası şirketti. Yurt buraya biraz uzaktı. Kendine gel Yejin!

∆∆∆

(Başkan)- Yejin.. Sana biraz anlatmıştım fakat üzerinden geçmek istiyorum. Çünkü bugün BTS ile tanışacak ve onlarla yaşayacaksın.
(Yejin)- Evet, dinliyorum.

Sıkıntılı bir nefes verip konuşmaya başladı.

(Başkan)- Onlarla çalışmak tahmin ettiğinden de zor olacak. Dünya genelinde ünlüler ve çok sayıda fanları var. İyisi kötüsü... Skandallar olacak, tehditler alacaksın. Bunlara dayanacağını düşündüğüm için seni işe aldım. Ayrıca kimseden hoşlanma ve hoşlanmalarına izin verme.

Son cümlesini bastırarak söylediği için aklıma kazıdım. Gerçekten zor olacak. 7 adamla başa çıkmak... Düşünmesi bile zor.

Başkan bir kaç evrak imzalattı ve çıkabileceğimi söyledi. Dış kapıya indiğimde beni karşılayan adam valizimin hemen yanında dikiliyordu.

(?)- Yejin Hanım, arabaya geçin sizi yurda bırakacağım.

∆∆∆

Valizimi bagajdan indirip yurda girdim. Giriş kapısında iki güvenlik vardı ve onun dışında tamamen boş gibi duruyordu.

Başkanın verdiği kağıda bakıp asansöre bindim. Yazan kata geldiğimde kulaklığımı çıkarıp koridorda yürümeye başladım. En son oda benimdi ve henüz kimse yoktu. Odamın önüne geldiğim sırada, karşı odadan birinin çıktığını duydum.

(?)- Sen kimsin?
(Yejin)- Ah.. Yeni menajer ben. Han Yejin.
(?)- Doğru~ Hoseok ben. Biliyorsundur.

Kolundaki saate baktı ve derin bir nefes alıp verdi.

(Hoseok)- Yarım saat sonra üst kattaki çalışma odasına gel. Hepimiz orada olacağız.

Hızlıca koştu ve asansöre bindi. Arkasından bakakaldım çünkü çok hızlı koşuyordu. Asansör kapısı kapanırken ona baktığımı görünce gülümseyip el salladı.

Odam biraz düzenlenmişti. Yatak, kitaplık daha çok kızlara hitap ediyordu. Bir çok da kitap vardı ayrıca. Dolaba kıyafetlerimi şimdi yerleştirmeyeceğim çünkü çalışma odasına gitmeme 15 dakika kaldı. Dolapta bir kaç kıyafet vardı ve daha çok sportif, salaş şeylerdi. Üstüme tayt ve uzun bir sweat geçirip odamdan çıktım.

∆∆∆

Çalışma odasında henüz kimse yoktu. Tam da zamanında gelmiştim halbuki. Köşedeki tekli koltuğa oturup telefonumda gezinmeye başladım.

Kısa bir süre sonra bıkkın bir nefes verip ayağa kalktım ki hepsi burdaydı.

(Yejin)- A.. Selam!
(Yoongi)- Yeni menajer sen misin?
(Yejin)- Evet.
(Yoongi)- Beni tanıyor musun?
(Yejin)- Yoongi olmalısın.
(Yoongi)- Tanıyorsun. Odamda olacağım.

Boş bir suratla ayağa kalkıp odadan çıktı. Şaşkınlığımı gizlemeye çalışsam da başaramadım. Neden böyle davrandıysa sanki!

(Taehyung)- Onun kusuruna bakma. Pek alışık değil. Sonuç olarak artık bizimle yaşıyorsun.
(Jungkook)- Ben sevdim. İyi anlaşacağız gibi duruyor.