Manager /JJK ✔

22

(Yejin)- Yoongi yanlış yerde duruyorsun. Neyin var? Bir sorun varsa çıkabilirsin.
(Yoongi)- Hayır, önemli değil. İyi yapacağım.

Kafamla onayladım ve elimi havaya kaldırıp şarkının başlamasını sağladım. Yoongi sürekli yanlış yapıyordu ve aklı başka yerde gibiydi. Koreografi konusunda katı olduğumu biliyorlar, bu nedenle genelde koreografi odasına sakinleşip girerim.

(Yejin)- Tamam millet! Debut şarkınızın koreografisini istiyorum. Hatırlıyor olmalısınız.

Dosyama dönüp biraz gezindiğimde kimseden ses çıkmadığını fark ettim ve kafamı kaldırıp üyelere baktım. Hepsi saçma saçma hareketler yapıp hatırlamaya çalışıyordu. Derin nefes alıp, şarkıyı durdurdum.

(Yejin)- Kahve alıp geleceğim. Hatırlayın lütfen.

Dosyamı sandalyeye koyup çıktım. Bir şekilde empati kurmaya çalışıyordum fakat, bugün gerçekten kötülerdi. Sadece Yoongi değil, grup olarak bir sıkıntıları olduğu kesindi.

Kahvemi alıp ağır aksak yürüyordum fakat sonunda üyelerin olduğu odaya gidecektim. Kapının önünde kısa bir süre bekledim ve kapıyı açıp içeriye girdim. Girdiğim anda Taehyung'un sessizce 'Beni takip edin' dediğini duydum.

(Yejin)- Hazırsanız başlıyoruz.

Şarkı başladığı sırada, üyelerin gözü hep Taehyung'daydı. Taehyung dans ediyor, diğerleri de kendi kısımları haricini ondan bakıyordu. Şarkı bitimine kadar her şey güzel ilerledi fakat Taehyung hariç, diğerleri pek hatırlamıyor gibilerdi.

(Yejin)- Neyiniz var? Anlatmanızı istiyorum. Diğerleri çıkabilir mi lütfen?

Arkadaki ekip tek tek çıkarken bir gözüm üyelerdeydi. Hiçbiri yüzüme bile bakmıyordu doğru düzgün.

(Yejin)- Çocuklar.. Anlatın lütfen. Jin, Jungkook, Yoongi.. Neden yüzüme bile bakmıyorsunuz?
(Yoongi)- Yejin.. Çok çalışıyorsun. Bundan rahatsızlık duyuyoruz, ve sana karşı kötü hissediyoruz.

Saçlarımı karıştırdım ve gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Çalışmamın neyi bu kadar rahatsız edici? Anlam veremiyorum.

(Yejin)- Çalıştığım kadar da dinleniyorum. İlaçlarımı düzenli alıyorum, ayrıca kendimi gayet de iyi hissediyorum.
(Hoseok)- Yapma.. Her şeyi biliyoruz. Geceleri gizli gizli ağrı çektiğini duyabiliyorum. Karşı odamdasın ya hani..
(Yejin)- Tamam, haklısınız. Ama ben güçlüyüm, her şeyi yapabilirim. O yüzden buradayım, yoksa çoktan pes etmiştim. Hayatımı size adadım ve.. Bu benim işim.

Yüzüme bakmıyorlar, gözyaşlarımı görmüyorlar, zorlandığımı söylemiyorum çünkü, bu onlara yansıyacak. Her koşulda onları düşünmek zorundayım.

Gözyaşlarımı elimle sildim ve toparlanmak amacıyla kahvemden bir yudum aldım.

(Yejin)- Ben yapabilirim, siz kendi işinize bakacak, daha iyi olacaksınız. Kaldırın kafaları.

Yavaş yavaş kafalarını kaldırdıklarında, minik bir gülümseme ile karşılık verdim. Bu sefer gözleri dolan onlardı. Böyle görünce kendimi o kadar kötü hissediyorum ki, gerçekten tarifsiz.