(Jungkook)- Yejin! Nerden geliyorsun? Şirketten mi?
(Yejin)- Evet.Kapının önünde bekleyen Jungkook'u aldırmayıp asansöre bindim. Asansöre bindiğimi gören Jungkook, yetişmek için koşuyordu ve yine istemsizce kapıyı tuttum.
(Yejin)- Benimle konuşma. Cevap veremeyecek kadar yorgunum.
Yüzüne bakmıyordum. Ayrıca bakmak da istemiyordum. O meraklı yüzünü yapıyordu sürekli. Tek kaşı havada.. Ukala..
Asansör durdu ve odama geçmek için yürümeye başladım. Jungkook hala ördek yavrusu gibi peşimden geliyordu.
(Yejin)- Daha ne kadar geleceksin?
(Jungkook)- Sen beni affedene kadar?Kaşlarını kaldırıp gülümserken, ben sadece suratına bakıyordum.
(Yejin)- Affetiğimi söylemem. Mesaj veririm, anlarsan anlarsın. Anlamazsan da.. O senin sorunun.
Odama girdim ve kapıyı yüzüne kapattım. Hızlıca üstümü değiştirip kendimi yatağa attım.
∆∆∆
Uyandığımda saat geç olmuştu ve uyku düzenimi batırdığımı anlamıştım. Bu saate kadar uyudum, gece uyuyamayacağım. Harika (!)
Telefonumu aldım ve öylesine gezinmeye başladım. Jungkook yeni fotoğraf atmıştı. Bu benin çektiğim fotoğraftı.
@JeonJungkook- Bir fotoğraf buldum. :)
*2.8M beğeni*
*798bin yorum*@a- Bunu kim çekti? Üyelerden biri olmalı.
@b- @a Menajer olabilir.
@c- @b Umarım değildir.
@d- Oppa evlenelim~Fotoğrafını beğendim ve onun beni çektiği fotoğrafı paylaşmak için hesabıma girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Manager /JJK ✔
Fanfiction'Başlangıcı biz yaptık, Sonuna da biz karar vereceğiz.' [Jungkook×Yejin] ©2020 [231120] [200421]