Manager /JJK ✔

40

Jungkook'un oyuncak sevdası yüzünden doğru düzgün bir yere gidememiştik henüz. Dün yaptığı sürpriz dışında.

(Yejin)- Galeriye falan mı gitsek? Tablo-
(Jungkook)- Alırız, sen iste yeter ki.

Tablo seversin diyecektim ama yine de sen bilirsin. Canı istiyor belli.

Taksiye bindiğimizde Jungkook rastgele bir müze buldu ve şoföre gideceğimiz yeri gösterdim. Müzeye geldik her şey iyi hoş fakat. Tablolardan bir şey anlamıyorum.

(Yejin)- Jungkook ben salak mıyım?

Elini kısa bir süre çenesine götürdükten sonra bana dönüp, yüzümü ellerinin içerisine aldı.

(Jungkook)- Yejin... Ben de anlamıyorum. Ama hoşuma giden rastgele bir tanesini alacağım. Odamıza asarız.
(Yejin)- Diyelim ki rastgele biri 'Ne kadar güzel bir tablo, ne anlatıyor?' dedi. Ne diyeceksin?
(Jungkook)- Tabloya göre değişir. Aldığımızda göstereceğim.

Müzenin içerisinde gezerken bir yandan Jungkook'a çeviri yapıyor, bir yandan da tabloları anlamaya çalışıyordum.

(Jungkook)- Bunu alalım.

Gösterdiği tabloya kafamı çevirdim ve anlık olarak gerçekten hoşuma gitti. (Dur Yejin, bölüyorum ama tabloyu medyaya koydum.) Tamam yazar.

(Yejin)- Ne anlatıyor?
(Jungkook)- Bir tren, etrafında da insanlar. Hiçlik anlatılıyor. Bence..
(Yejin)- Jungkook tren, insanlar ve hiçlik. Ne alaka?

Umarım etrafta bizi anlayan kimse yoktur çünkü gerçekten utanç verici.

(?)- Türkiye'den bir kare. Soranlara bunu söylemeniz yeterli olur.

Yazar bana oynuyor.

(Jungkook)- Pardon? Ha.. Tablo. Anladım, teşekkürler.

Adam arkasına bakmadan giderken Jungkook ile birbirimize minik yumruklar atıyorduk.

(Yejin)- Jungkook nasıl rezil olduk ama? Yıllık rezillik dozumuzu aldığımızı düşünüyorum.

Elimden tuttu ve hızlı adımlarla yürümeye başladık.

(Jungkook)- Neyse şu tabloyu alıp çıkalım. Zira biraz daha burada durmamız, sanatçılara hakaret olacak.

∆∆∆

Akşama doğru rastgele bir mekana girdik ve Jungkook karaoke yapmaya başladı. Bu çocuk beni çıldırtacak..

(Yejin)- Bende!

Yanına gidip şarkı söylemeye başladığımda kısa bir süre sonra sustuğunu fark etmemiştim. Şarkı bittiği anda, yanımda yere oturmuş bana baktığını gördüm.

(Yejin)- Ama beraber söyleyecektik!
(Jungkook)- Sesin benimkinden daha güzel.

At yalanı...

(Yejin)- Ben baştan aşağı mükemmelim.

Orada da geçirdiğimiz 2 saat rüya gibi sayılırdı. Birkaç teyzeyle bile birlikte şarkı söyledik. Saat yavaş yavaş gece yarısına yaklaşıyordu fakat üzerimizde hiç yorgunluk yoktu.