Manager /JJK ✔

8

(Başkan)- Jungkook bu ne?!

Jungkook bu sabah aniden şirkete çağırılmıştı ve benim de gelmem söylenmişti. Gittiğimizde ilk olarak Jungkook içeri alınmış, ben ise kapının dışında bekletilmiştim.

Çağırılma sebebimiz Jungkook'un her yeri kasıp kavuran shop sıkandalıydı.

(Jungkook)- Efendim sahte. O kişiyle ilişki yaşamadım.
(Başkan)- Resmen gündemdesin!!

Bir anlığına çıldırıp içeriye daldım. Jungkook başkanın önünde diz çökmüş oturuyordu. Yanına gidip ayağımla dürttüm.

(Yejin)- Kalk ve çık dışarı.
(Jungkook)- İşime karışma-
(Yejin)- Çık!

Bağırmam ile Jungkook ayağa kalktı ve yüzüme kısa bir süre bakıp çıktı.

(Yejin)- Efendim, Jungkook bunca süre sizinleydi. Olur da dünden şüphelenirseniz, dün de bütün gün yurtta, akşam da benimle beraberdi. Çocuklar o kadar yoruluyor ki.. Emin olun sevgili yapacak 5 dakikaları bile yok!

Başkana bağırmak.. Yürek istiyordu ama sanırım ben o yüreği çoktan yemiştim. Jungkook'a böyle haksız yere bağırması canıma tak etmişti.

(Başkan)- Madem shop.. Kimin yaptığını bul yarın getir. Bulamazsan Jungkook'un alacağı hakaretlerden sen sorumlusun.

Kısa bir süre yüzüne bakıp göz devirerek dışarı çıktım. Kapının önünde Jungkook duvara yaslanmış bir şekilde duruyordu.

Göz göze geldiğimizde yüzünde bir korku olduğunu gördüm. Sahte olmayabilir miydi? Sahte olduğuna inanmak istediğim için mi, sahte olduğunu düşünüyordum?

Jungkook ile dizisel bakışmamızın ardından göz devirip yanından ayrıldım.

∆∆∆

(Jungkook)- Neden yaptın?
(Yejin)- Jungkook yaptım çünkü sahte olduğu belliydi. Salak gibi sana bağırmasına izin vermek istemedim. Asıl sen neden diz çöktün? Mal mısın?
(Jungkook)- Sırf skandal yüzünden insanlar bana farklı bakardı. Bu kötü şeylere yol açabilirdi-
(Yejin)- İki dakika kendini düşünemez misin?!

Ani bağırışım onu ürkütmüştü. Ama haklıyım kusura bakmasın- Ya da bakarsa baksın. Gayet haklıyım.

(Jungkook)- Ya da sen kendini düşünmelisin. Ben başımın çaresine bakarım. İşime karışma.

Dedi ve odadan çıktı. İçten içe üzülsem de kavga etmemize sebep olan fotoğrafa döndüm. Yapanı ve fotoğrafın gerçeğini bulmam gerekiyordu. Yarına kadar...

∆∆∆

Saat gece yarısını çoktan geçmişti ve ben hala fotoğrafla uğraşıyordum. Fotoğrafın gerçeğini ve yapan kişiyi bulmuştum. Fakat odamdaki yazıcı çalışmadı. Zaten sinir kat seviyem yükseklerdeydi, bir de yazıcı çalışmayınca kapının önüne fırlatıp odadan çıktım.

Odasında yazıcı olma ihtimalinin yüksek olduğu kişi olarak Yoongi'nin odasına gittim.

(Yoongi)- Yejin gel. Sorun ne?
(Yejin)- Ya odamdaki yazıcı çalışmadı da, bir şeş çıkartmam lazım. Yazıcın var mı?

Kafasını iki yana salladı.

(Yoongi)- Namjoon'da var. Oradan çıkartabilirsin.

Onaylayıp Namjoon'un kapısına doğru yürümeye başladım. Jungkook'un kapısının önünden geçerken durdum ve kapısına bir süre baktım. Sonra Namjoon'un odasına gittim.

(Yejin)- Yoongi'den geliyorum. Bir şey çıkartmam lazım, hemen gideceğim.

Eliyle girmemi işaret ettiğinde içeri girdim. Jungkook da içerideydi. Geldiğimi görünce ayaklandı fakat ben yüzüne bakmadım.

(Namjoon)- Yejin yazıcı hemen şu odada.

Gösterdiği odaya girdim ve flash belleğe attığım fotoğrafı açtım. Yazıcıyı bağlayıp bütün bilgileri çıkartmaya başladım.

İşimi hallettiğimde yazıcıyı kapattım.

(Yejin)- Teşekkür ederim Namjoon.
(Namjoon)- Bize katılmak ister misin? Yorgun görünüyorsun..

Jungkook'a döndüm. Ve konuşmaya başladım.

(Yejin)- Teşekkürler ama halletmem gereken bir iş var. Siz devam edin.

Gözlerinin içine bakarak kurduğum cümleden sonra Namjoon'a bakıp gülümsedim ve odadan çıktım.

∆∆∆

(Yejin)- Efendim bu gerçek fotoğraf. Bu da fotoğrafı yapan kişi.

Uzattığım dosyayı masasına koyup geri çekildim. Bulmuş olmama şaşırmış gibiydi ki gözlerini kısa bir süre büyütüp dosyaları inceledi.

(Başkan)- Teşekkür ederim Yejin. Çıkabilirsin. Bu konuyu halledeceğim.

Eğilip odadan çıktım ve ölü gibi yürümeye başladım. Aşağı indiğimde kapının önünde duran güvenliğe beni bırakmasını söyledim çünkü araba sürmek istemiyordum.