Boybestfriends Are Enough (COMPLETED)

CHAPTER 4

KREZHIE'S POV

"Krezhie! I miss you so much!" Masayang sigaw ni Samjun sabay yakap ng mahigpit sa akin.

Sa sobrang saya na aking nadarama ay bigla na lang akong naluha.

"Oh babe, bakit ka umiiyak? Hindi ka ba masaya? Hindi mo ba ako na-miss?"

"Masaya ako, sobra."

"Eh, miss mo ba ako?"

"Oo naman babe, super miss!"

"Good, akala ko eh hindi..."

"Pano kung hindi?" Pang-aasar ko.

"Edi iki-kiss kita para sa sunod na umalis ako...mami-miss mo na ako." Nakangiting sabi nito sabay kindat na ikina-blush ko.

"Haha ganun ba? Ay siya...hindi kita miss eh." Pag bibiro ko na ikinatawa niya.

"Nako eh gusto mo lang ng kiss eh."

"Haha joke lang. BTW babe, I really mis---"

*phone rings...

Bigla akong nagising sa katotohan nang biglang tumunog ang cellphone ko.

Panaginip lang pala. Samjun...I miss you.

*phone rings...
*Verl Jhon Adamian calling

Hello?

Pre

Pre, 3 am palang.
Napatawag ka?

Wala, kakamustahin lang
Sana kita...

Okay lang naman ako pre.
Ikaw? Kamusta na?

Okay lang din.
Pre sorry ha, ngayon lang
Ako nakatawag.
Tine-train na kasi ako ni
Dad kung paano mag patakbo
Ng kumpanya kaya medyo
Busy ako ngayon.

Ano kaba pre, okay lang
Yun. Naiintindihan ko naman.
Mag focus ka muna diyan sa
Ginagawa mo, wag mo muna
Akong alalahanin.

Bait naman talaga ng pre ko!
Promise pre, babawi ako
Sa sunod.

Haha sige ikaw bahala.

Nga pala pre, inaalagaan
Ka ba ng mga boybest mo diyan?

Oo naman pre. Di nila
Ako pinapabayaan. Tsaka
Kaya ko naman alagaan ang
Sarili ko.

Alam ko naman yun.
What I mean is, binabantayan
Ka ba nila?