Mr Larry (#TYS21)

Κεφάλαιο 3

Ποιος τελειώνει το σχολείο την Δευτέρα;Φυσικά εγώ!Τελειώνει το σχολείο και δε ξέρω αν θέλω να πάω για τελευταία φορά ως μαθητής.Γιατί πολύ απλά,χθες Παρασκευή,έγινα ρεζίλι μπροστά σε όλο το σχολείο.Και στην Τερέζα.Και αυτό είναι που με πείραξε πιο πολύ.Ότι έγινα ρεζίλι μπροστά στο κορίτσι των ονείρων μου.

Η αλήθεια είναι ότι όλη την ημέρα δεν μιλούσα σε κανέναν.Δεν είχα όρεξη να μιλήσω σε κανέναν.Μόνο να φάω είχα την όρεξη.Νιώθω ότι δε θέλω να πατήσω το πόδι μου στο σχολείο.Με τι μάτια θα αντικρίσω τους συμμαθητές μου;Δε ξέρω αν θέλω να μάθω την απάντηση.

Καθόμουν στο δωμάτιο μου και σκεφτόμουν όλα αυτά που συνέβησαν χθες.Κάποια στιγμή σηκώθηκα πάνω και πλησίασα την αφίσα του Michael Jackson που έχω κολλημένη στον τοίχο.Την κοιτώ.Μια σκέψη είχα στο μυαλό μου:να φύγω από την Αμερική και να πάω κάπου αλλού μήπως γνωρίσω τη γυναίκα που θα παντρευτώ.Σαν τον Eddie Murphy και εγώ.Αλλά όχι,νομίζω δεν αξίζει.

Τελικά,πλησίασα ένα καφέ έπιπλο που χω στο δωμάτιο και έβαλα να παίξω με το super nes που χω συνδεδεμένο στην τηλεόραση μου.Ακόμα όμως είχα το μυαλό μου στο χθεσινό συμβάν.

Ξαφνικά,είδα την Τζέσικα να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο.Με πλησίασε και μου είπε:
《Άσε λίγο κάτω το nes και έλα να μιλήσουμε》

Ήξερα ήδη τι ήθελε να μου πει.Και ξέρω ήδη ότι θα προσπαθήσει να με καθησυχάσει.Δε ξέρω όμως αν θα τα καταφέρει.
《Τι είναι;》,τη ρώτησα.
《Λάρρυ,μπορείς σε παρακαλώ να μην στεναχωριέσαι;》
《Τι με ρωτάς ρε Τζέσικα;Πώς να μη στενοχωριέμαι μετά από όλα αυτά;》

Αναστέναξε.
《Ξέρω,είναι δύσκολο.Αλλά σε παρακαλώ.Τελειώνεις το σχολείο.Είσαι πια ενήλικας.Πρέπει να προχωρήσεις στη ζωή σου》

Ότι είμαι ενήλικας είμαι.Και πρέπει να προχωρήσω στη ζωή μου.Όμως μπορώ;Αφού αγαπώ την Τερέζα.Δε μπορώ να τη βγάλω από το μυαλό μου.Κάθε μέρα τη σκέφτομαι.Κάθε μέρα πάω στο σχολείο και περιμένω να τη δω.Και ας είναι ένα χρόνο μεγαλύτερη μου.Δε με νοιάζει.
《Τζέσικα,δε μπορώ》
《Αδερφούλη,μπορείς.Μπορείς και το ξέρεις.Και θα δεις.Η επόμενη χρονιά θα είναι καλύτερη》

Αναστέναξα.Ήρθε η ώρα να εκφράσω κάποια παράπονα.
《Πέρυσι,το 1992,μου έλεγες ότι η φετινή χρονιά θα είναι καλύτερη.Τώρα μου λες ότι το 1994 θα είναι καλύτερο.Δε μπορεί το 1993 να είναι μια καλή χρονιά;Δε μπορεί να μου συμβεί κάτι καλό φέτος;Όχι του χρόνου.Φέτος》

Χρειάστηκε να ανύψωσω λίγο τον τόνο της φωνής μου.Αλλά έπρεπε.Θέλω να συμβεί επιτέλους κάτι καλό.
《Αδερφέ》,μου είπε τελικά η Τζέσικα,《έχεις δίκιο που φωνάζεις.Αλλά σε παρακαλώ,άκουσε με.Μη στενοχωριέσαι.Η ζωή είναι μικρή για να καθόμαστε να κλαίμε》