Mr Larry (#TYS21)

Κεφάλαιο 42

Την επόμενη μέρα,όταν ξύπνησα,σηκώθηκα και ετοιμάστηκα για να πάω κάτω.Θα πήγαινα σε λίγο στον Μπομπ.Μου είπε να πάω στο βιβλιοπωλείο για να κανονίσουμε τι θα γίνει με το hacking.Γι'αυτό,ας ετοιμαστώ να πάω κάτω.Όπως και έγινε.

Κατέβηκα κάτω και είδα την αδερφή μου να κάθεται στην κουζίνα.Την πλησίασα και αμέσως φρόντισα να μάθω πως είναι σήμερα.
《Καλημέρα αδερφούλα.Πως είσαι σήμερα;》
《Καλώς τον Λάρρυ.Τι έγινε;Ετοιμάζεσαι να πας στον Μπομπ;》
《Έτσι λέω.Κάτσε να πάω να δω τι θα μου πει.Να δω τι θα γίνει με το hacking.Εσύ τι θα κάνεις;》
《Θα περιμένω τον κύριο Γκρέι να έρθει από εδώ.Ξέρεις,τον κύριο που είχα γνωρίσει την άλλη φορά》

Γέλασα.
《Κατάλαβα.Και τι θα έρθει να κάνω εδώ;》
《Θα φέρει τρία αλεξίσφαιρα γιλέκα》
《Α κατάλαβα.Για το σχέδιο του Τζέραλντ;》
《Φυσικά》
《Κατάλαβα.Τέλος πάντων,πάω να φύγω》
《Να πας.Θα τα πούμε μετά》,μου είπε και εν τέλει βγήκα από το σπίτι.Δε πήρα το αμάξι.Προτίμησα ξανά να περπατήσω.Όπως και έγινε.Περπάτησα μέχρι το βιβλιοπωλείο του Μπομπ.Να πω την αλήθεια,μου κάνει καλό το περπάτημα.Με κάνει να ξεχνιέμαι.

Όταν έφτασα στο μαγαζί,μπήκα μέσα και αμέσως πλησίασα τον Μπομπ που καθόταν και διάβαζε ένα βιβλίο.
《Τι κάνεις εκεί;》,τον ρώτησα.
《Καλώς τον.Τι τι κάνω;Δε βλέπεις;》
《Συγγνώμη.Άνοιξες κυριακάτικα το μαγαζί για έρθεις να διαβάσεις βιβλία;》
《Ναι γιατί τι έπρεπε να κάνω;》
《Να είσαι έτοιμος να μου πεις τι θα γίνει με το hacking》

Γέλασε.
《Μα έτοιμος είμαι》
《Ε τότε πες μου τι πρέπει να κάνουμε》
《Λοιπόν》,μου είπε ακουμπώντας το βιβλίο σε μια καρέκλα,《θα πάρουμε το αμάξι και θα πάμε στην Eltingville》
《Τι να κάνουμε εκεί;》
《Εκεί έμενε παλιά ο Γουίλιαμ》
《Και εσύ που το ξέρεις;》
《Χθες,μόλις φύγαμε από το σπίτι σου,μιλήσαμε και μου είπαμε ότι έχει αφήσει στο σπίτι του ένα σύστημα στο οποίο θα μας βοηθήσει να πάρουμε όσα οικονομικά στοιχεία χρειαζόμαστε》
《Και η καταγγελία πότε θα γίνει;》
《Αυτό θα το δούμε μετά.Λοιπόν,πάμε;》

Γέλασα.
《Πάμε》

Βγήκαμε από το μαγαζί και αμέσως μπήκαμε στο αμάξι του Μπομπ.Εκείνος στη θέση του οδηγού και εγώ στη θέση του συνοδηγού.Και έτσι,ξεκινήσαμε να πάμε στο σπίτι του Γουίλιαμ.

Εδώ,πάντως,πρέπει να πω κάτι.Ότι η απόσταση ήταν πολύ μεγάλη.Γύρω στα 52 λεπτά.Όμως,δε μπορούσαμε να μην πούμε τίποτα σε όλη τη διαδρομή.Γι'αυτό,κάποια στιγμή γύρισα και είπα στον Μπομπ:
《Κολλητέ,φοβάμαι ότι κακό μπορεί να συμβεί》
《Μην αγχώνεσαι》
《Εσύ δε φοβάσαι;》
《Φοβάμαι.Αλλά έχω βρει κόλπο για να ξεχνιέμαι》
《Δηλαδή τι κάνεις;》
《Ακούω μουσική》