Mr Larry (#TYS21)

Κεφάλαιο 2

Σήμερα είναι μια σημαντική ημέρα.Μια πολύ σημαντική ημέρα.Η ημέρα του πάρτυ!Και φυσικά εγώ ανυπομονώ.Με την Τερέζα κανονίσαμε να πάω να την πάρω από το σπίτι της.Αλλά μέχρι τότε,πρέπει να περιμένω τον Μπομπ να έρθει να πάρει την Τζέσικα να φύγουν.

Λίγη ώρα πριν το πάρτυ,καθόμουν στο δωμάτιο μου και ετοιμαζόμουν για να φύγω.Η αλήθεια είναι ότι μου πήρε λίγη ώρα να αποφασίσω τι θα φορέσω.Ευτυχώς το αποφάσισα.Θα φορέσω ένα πουκάμισο μπλε και ένα τζιν παντελόνι.Αλλά μέχρι να φύγω,όπως είπα,πρέπει να περιμένω την Τζέσικα να φύγει.

Κατέβηκα κάτω και είδα τον Μπομπ να περιμένει στο σαλόνι.Τον πλησίασα γοργά και τον είδα που φορούσε και αυτός ένα πουκάμισο.Τον πλησίασα και πήγα να του μιλήσω.
《Είσαι έτοιμος;》,τον ρώτησα.
《Όπως βλέπεις.Εσύ είσαι έτοιμος;》

Γέλασα.Φυσικά και ήμουν έτοιμος.Και αγχωμένος.Δε μπορούσα να περιμένω μέχρι να πάω στο σπίτι της Τερέζα.Αλλά μέχρι τότε,θα περιμένω την αδερφή μου.
《Και εγώ είμαι έτοιμος》

Δε πρόλαβα να μιλήσω πολύ με τον Μπομπ γιατί είδα την Τζέσικα να κατεβαίνει τα σκαλιά.Και σε αυτό το σημείο μπορώ να πω ένα πράγμα:Είναι πραγματικά πανέμορφη.Φορούσε ένα αμάνικο,ροζ μπλουζάκι,που πάνω αναγραφόταν το μήνυμα:'fly girl' και από κάτω φορούσε ένα μακρυμάνικο παντελόνι.Είχε ισιώσει και το μαλλί της.

Κατέβηκε τα σκαλιά και μας πλησίασε.Εγώ ακόμα να πιστέψω πόσο όμορφη ήταν.
《Αδερφούλα,είσαι πανέμορφη》
《Σε ευχαριστώ αδερφούλη》

Αλλά και ο Μπομπ φρόντισε να της πει ότι είναι πανέμορφη.
《Τελικά έκανα τη σωστή επιλογή στην επιλογή συνοδού》

Όμως,όσο και να θέλαμε να κοιτάμε συνέχεια τη Τζέσικα,έπρεπε να φύγουμε κι όλας.Γι'αυτό,βγήκαμε έξω και είδα τον Μπομπ να κρατά από το χέρι την αδερφή μου και να την οδηγεί στο αμάξι του πατέρα του,ένα Toyota Land Cruiser,χρώματος μπορντό.Της άνοιξε την πόρτα,μπήκαν μέσα και έφυγαν.Η ώρα να πω την αλήθεια κόντευε 8,που σημαίνει ότι έπρεπε να φύγω και εγώ.

Μπήκα μέσα στο σπίτι και πήγα στην κουζίνα.Η μάνα μου για κάποιο λόγο έλειπε.Όμως,βρήκα τον πατέρα μου να κάθεται να με περιμένει.Τον πλησίασα και του έκανα νόημα να φύγουμε.Έτσι έγινε τελικά.Βγήκαμε από το σπίτι και μπήκαμε στο αυτοκίνητο μας,ένα Land Rover Defender.Μπήκαμε μέσα και ξεκινήσαμε να πάμε στο Brooklyn.Εκεί έμενε η Τερέζα.

Σε όλη τη διαδρομή ήμουν αγχωμένος.Φαινόταν κι όλας.Το κατάλαβε και ο πατέρας μου,που γύρισε κάποια στιγμή και μου είπε:
《Γιατί είσαι αγχωμένος;》
《Εσύ γιατί λες;》