. . .
"Do you often talk like that close?"
Hindi pa man ako nakakabawi sa mga sinabi sakin ni Saruhiko nang bigla akong makarinig ng isang baritonong boses sa likod. Sa pamamaraan ng kanyang pagsasalita ay parang may inis sa tono nito.
Nilingon ko ang nasa likod at nakita ko ang madilim na ekspresyon ni Theo. Tuwid syang nakayo habang diretsong nakatingin sakin. Hindi ako agad nakapag salita sa gulat. Hindi ko man lang naramdaman ang presensya nya sa likod ko.
"You should be resting at your room." Dugtong pa nya. Naglakad sya patungo sakin at hinawakan ang palapulsuhan ko at hinila na ako paalis duon. Hindi naman na ako nakapag salita at nagpatianod nalang sakaniya.
Tahimik lang kaming nagtungo sa aking silid. Sa pinto kami dumaan, which is himala ata. Akala ko kasi sa bintana din kami dadaan, knowing Theo na mahilig umakyat sa bintana ko. I think I should start calling him 'boy bintana'
Wala sa sarili akong napangiti sa sarili kong kalokohan.
"What's funny?" Nagulat ako nang bigla syang nagsalita at bakas sa boses nya ang iritasyon. Kumunot naman ang nuo ko sakaniya.
"Nothing. I just remember something" Sagot ko. Umupo ako sa kama ko at hinaplos si Taiga na tahimik na natutulog.
"O baka kinikilig ka lang sa naging confession sayo ni Saruhiko kanina?" Napatigil ako sa ginagawa at napalingon sakaniya. Nakahilig sya sa may bintana, nakataas na ang isa nyang kilay habang matalim na nakatingin sakin.
So narinig nga nya ang pinag uusapan namin kanina?
"Hindi ako kinikilig." Mahinahon kong wika. Hindi nag bago ang ekspresyon nya at mukang hindi kumbinsido sa sinabi ko.
"You like him, back when we're still in the human world right?" Tanong nya. Hindi parin nawawala ang talim ng tingin nya. Mas lalo lang kumunot ang nuo ko.
Do I like Saru? Maybe I am attracted to him that's all. After all, my heart only go wild when Theo is around.
"No. I didn't like him." He shifted his position. Nakapatong na ngayon ang siko nya sa hamba ng bintana habang nakapangalumbaba at nakaharap parin sakin.
I saw him smirk sarcastically.
"Hmm. Sure. Siya pa nga ang first kiss mo, hindi ba?" Nanunuya nyang wika napalitan na ng galit ang ekspresyon nya.
Naramdaman ko ang biglang pag init ng pisngi ko nang maalala ang pangyayaring iyon sa mundo ng mga tao. Yong aksidenteng nahalikan nya ako dahil natulak siya ni Rui.
"H-Hindi naman sinasadya iyon!" Agad na depensa ko. Nag iwas sya ng tingin sakin ngunit hindi napalampas ng aking mata ang pag iiba ng kulay ng kanyang mga mata.
From emerald green turn into a blazing red.
"At kung hindi lang ako dumating kanina baka nahalikan kana nya ulit. That bastard!" Galit na wika nya nang hindi parin nakatingin sakin pero nanatili ang pulang mga mata nya.
I know that this isn't the right time to admire him, but I just can't help it! His eyes is glowing with raging blaze. Hindi ko inaasahang mas gwapo pa pala syang tignan pag galit ang expression niya, at isa pa. He really looks hot with his blazing in red eyes.
Oh gosh Mizuki! Stop fantasazing him! Pinag nanasahan mo si boy bintana!
Halos mapatalon ako sa kaba nang ibinaling nya sakin ang tingin niya, mas lalo lang naging madilim ang ekspresyon nya nang maabutan nya akong nakangiti na parang engot dito habang pinag pa-pantasyahan siya.
"Tss. You really like him, huh?" Iling nyang wika.
"No! No, I don't like Saru!" Giit ko. Umiling-iling lang din ako.
BINABASA MO ANG
Burnt By Your Blaze
FantasyMy world is so dark and cold, slowly I'm losing hope. Until you came and gave me a dazzling light, heat that burnt me coming from your raging fire. You give me hope and save me from falling apart.