Burnt By Your Blaze

Prologue

Burnt By Your Blaze

There is nothing I can hear but a silent field. There is nothing I can see but a mesmerizing indigo color of the sky. There is nothing I can feel but my heart aching, shattered into pieces. I can feel the strong cold air that is caressing my hair making it sway. I look down to the ground, the concrete ground that is waiting for me to fall from this 7th floor building where I'm standing right now..

I gently closed my eyes and suddenly my mind flooded with memories. Memories that I never want to remember...

"That's right! Isubsob mo pa siya!!"

"Diyan siya nababagay! basura!"

"BASURAAA!!"

"TRASH!!! TRASH!!!"

Halos mabingi ako sa hiyawan ng mga studyante sa paligid ko. Basang-basa na ng luha ang pisngi ko at halos namamaos na ako sa pagmama-kaawa na tigilan na nila ako.

"Please!! tama na! stop it!! stop!!!" Pagpupumiglas ko pero hindi ako makawala sa babaeng nakasabunot sa buhok ko. Nakatayo ngayon ako sa harap ng basurahan.

"What? stop? why will I stop? dito ka nararapat bitch!! Basura!! Isa kang basura!!" Napahiyaw ako nang isinubsob niya ako sa basurahan at halos masuka ako sa sobrang baho nito. Hindi ako makapalag dahil buong pwersa niya akong sinusubsob.

"Whooo!! basura!! basura!!!"

Muling umagos sa aking pisngi ang aking mga luha.. Araw-araw ay dumaranas ako ng ganito katinding pang bu-bully mula sa mga studyante sa paaralang ito. Hindi ko alam kung bakit nila ako ginaganito, wala naman akong ginagawang masama. Araw-araw ay tinitiis ko ang lahat ng sakit ng katawan na natatamo ko sa pambu-bully. I tried to report them in the office but after nilang ma-detention ay balik ulit sila at mas lalo lang nila ako papahirapan kaya hindi nalang ako nag susumbong at tinitiis ko nalang.

"Eww!! She smells disgusting!! Lets go, lets leave her alone" at iniwan na nila ako sa tabi ng basurahan. Sobrang dumi ko at muka na akong basurera sa itsura ko..

~~

"MIZUKI!! MIZUKI!!" Halos mapatalon ako sa gulat ng marinig ko ang galit na boses ni mom sa labas ng kwarto. Tumalon ang puso ko sa takot ng biglang nagbukas ang pinto ng kwarto ko at bumungad sakin ang galit na galit na muka ni mommy. Mabilis siyang lumapit sakin at hinila ang buhok ko. Amoy alak at sigarilyo siya.

"M-mom, n-nasasaktan ako" Wika ko.

"Ikaw na bata ka! Wala ka nang ibang binigay sa pamilyang to kundi pasakit! Pinatawag nanaman ako sa school kanina dahil nireport na may binully ka nanaman!" Sigaw sakin ni mommy at binalya ako at napasubsob ako sa sahig at tumama naman ang muka ko.

"M-mom! Hindi totoo yon!! A-ako ang binully nila!!" sagot ko at tumulo nang muli ang luha ko.

"Babaliktarin mo pa? Teacher mo mismo ang nagsabi sakin!! Walang hiya kang bata ka! Palagi mo nalang akong binibigyan ng problema!!" She pulled my hair again and she slapped me hard in my face. I already taste blood that comes from my lips.

"Please stop mom!! Believe me!! Nagsasabi ako ng totoo" Iyak ko.

"Shut up!!" She slapped me again and pulled my hair again and again.

Sobrang sakit na ng anit ko at ng muka ko. Idagdag mo na din ang katawan kong nakakaladkad na. My whole body is aching, my heart is shattered, my soul is traumatized.