307
"You looks hot, Author!" tili ni Miriam ang aking Admin.
Kanina ay sinamahan ako ni Kris magpagupit ng buhok bago niya ako ihatid rito. He teased me that he'll be a bottom because of my looks. Ok na rin, mas gusto kong sa itaas gumiling. Chareng, ang baboy.
"Ang dami nang nasa labas. Kinakabahan ako."
Nandito ako ngayon sa tent sa likod ng stage na inayos nila kagabi pa raw. Kinakabahan ako habang sumisilip doon sa maliit na butas. Ang daming nagpunta kaya tuwang-tuwa ang Manager ko. Inaantay na lang makapasok ang lahat dahil mayro'n pa raw sa labas.
They added fifty more slots dahil maraming nag-request. We are planing to make a another day of book signing para sa ibang naubusan ng slots. Well, I want to meet them all pero hindi kakayanin ng powers ko, 'no.
"Good morning, readers. We are about to start in a few minutes. Brace yourselves and get ready to meet the worldwide's best-selling author of the time!"
Everyone yelled because of master of ceremony announcement. I'm so nervous and happy at the same time. Dapat pala ay sinama ko na lang dito si Kris.
I remember our 'Intramuros Date' last night. Kinikilig pa rin ako hanggang ngayon. Sayang at may lakad daw siya. Walang girls na kasama kasi meeting iyon ng pamilya niya.
"Game na." Miss Miriam said while giving me a warm hug to remove the nervousness in my body.
"Let's give him a warm greetings. Ladies and gentlemen, boys and girls. Our beloved Author since 2014, Trivian Jairus Chiu aka trivistalious!"
Shocks, hindi ko inaasahan na ganito talaga karami ang pupunta. I gave them a sweet smile and wave my hand at them. Ang mga nasa harapan ay hindi magkanda-ugaga kung anong gagawin. Nagsisitalunan sila nang kumaway ako sa gawi nila. All of them are happy to see me.
Thanks God, I have these special people and I'm so lucky for having them.
"Hi, mga chismosa!" bati ko sa kanila na mas lalong nagpa-ingay.
Hindi ko maipaliwanag kung gaano ako kasaya na ganito karami ang natuturuan ko ng mga aral sa buhay dahil sa mga librong isinusulat ko.
"What a wild morning to us, Trivian. The crowds are so much excited to meet you!"
"Wait, wala po akong baong English kaya Filipino po muna tayo. Time out muna sa pagiging sosyal"
Nagtawanan ang lahat dahil sa sinabi ko. Totoo naman, e. Naubos ang English ko dahil sa kaba sa harap ng ganito kraming tao.
"Sorry, Author! We want to know you more! May mga inihanda kami ritong tanong. Bubunot ka lang ng isa and then babasahin mo ang nakasulat na tanong and you need to answerr and explain it!"
"Okay!" I gigled and pick a purple paper
"What is the most tragic story you have or you will write?"
Inisip ko ang mga istoryang sinulat ko. Lahat iyon ay tragedy kaya hindi ako makapili.
"I'm writing a new story these days. Maybe it would be tragedy when the time of the hero and heroine ends."
"Anong title niyan, Author?!" sigaw ng isang reader ko.
"When is the Day..."
"Pick another one, Author."
Agad kong sinuksok ang kamay ko sa transparent glass na bowl. Marami pang papel ang nandon at kung ano na lang ang kinuha ko.
"Who's your inspiration in writing your novels?"
BINABASA MO ANG
When is the Day?
General Fiction|Risk Series #1| "Siguro dinala tayo ng tadhana sa isa't isa para subukin kung gaano tayo kalalim magmahal. At paghihiwalayin rin pala tayo para hanapin ang totoong para sa atin. Pero paano kung ang isa't isa pa rin ang natagpuan natin? Tataya ba m...
