Chapter 37

276 10 0
                                    

Nag simula na ang laro at walang humpay ang kaka sigaw ko. You know, I'm just appreciating Dave's every point. And alam niyo kung ano pa yung nakaka tawa sa situation ko ngayon? My dad is laughing at me! Like, ugh! Kainis. But he said na I'm cute naman.

Lalo akong nag ka crush kay Dave because he really looks good wearing his jersy right now. Perfectly fit and exposing his muscles. My ghad cassie!

Ang intense ng laban. UP vs Ateneo. I'm also shouting for UP because it was my school and Juan is also there. Kaya feeling ko, mas lalo akong mamamaos.

DAVE ILDEFONSO FOR THREE!

Napasigaw na naman ako. Pero nagulat ako when he's flexing at me! Gosh! Nakaka loka! Unti unti tuloy akong tinignan ng mga tao, imbis na sigaw sigaw lang ako dito, napansin pa.

"Oh, why did you stop?" My dad asked me. "Everyone is looking at me dad." I whispered to him. He just laughed at me. "It's okay! He's your boyfriend after all. No need to be ashame of." He said and raised his eyebrows. Oo nga naman!

Dave keeps on destroying opponent's defense. Like, pisikalan talaga. That's why siguro may mga muscles yung mga players? I don't know. Dwight is also scoring good. Ang galing niya and I can see na iba din talaga yung laro niya but it complements to coach tab's system.

Medyo may alam naman na ako sa basketball kaya di na ako nalilito sa mga pangyayari ngayon. Dave is so focused sa pag lalaro. No swag muna, just focused.

I am just happy to witnessed his comeback game.

Natapos na laro at napagod din ako. Tayo, upo, sigaw. Sino ba namang hindi mapapagod dun? Dave is the player of the game and I was smiling the whole time I look at him. I can see the excitement and joy in his eyes and actions.

The game went well and ateneo won it. I'm so happy for Dave and also for my cousin. But somehow, I felt sad for Juan. I also want to comfort him but maraming tao kasi ang nakapaligid sa kanya. Maybe kapag nag kita nalang kami sa school.

Tinext ko siya na sa labas nalang kami mag kita. Ang dami rin kasing nag papa-picture sa kanya and he needs to shower pa. Nag sabi narin ako sa daddy ko na kay Dave nalang muna ako sasabay.

After minutes of waiting I finally saw him. Niyakap ko agad niya pag karating niya.

"Congrats! Ang galing galing mo! Crush na kita." I said between our hug. "Buti naman na impress kita. Ginalingan ko talaga eh, nanonood kasi crush ko. Tsaka alam ko na matagal mo na akong hindi nakita mag laro in person." Aniya. Kumalas ako sa yakap. Ang bango niya ha.

"Nope." I said. He looks confused. "I always watched you play, not all the time but there are some important games na nanonood ako." Ani ko. He looks more confused now.

"Ano? Teka, di ko gets. Explain m-" hindi ko na siya pinatapos nang hilain ko na siya palabas. May date pa kami 'no!

Tinuro ko nalang yung direction kung saan. Favorite ko talaga 'to and pampawala ko rin to ng stress kapag natatalo siya and hindi ko siya magawang i-comfort.

Bumaba na kami at pumasok. "Welcome to Siomai House! HAHAHA!" Ani ko. "Meron tayong siomai date. Lagi ko 'tong pinupuntahan pagkatapos ng mga laro mo." Ani ko. He looks suprised. He can't even say anything.

Nakakita ako ng seats at hinila ko siya para umupo doon. Ano ba 'to! Kailangan pang hilain. Natulala naman masyado.

"Hi, ate!" Pag tawag ko dun sa nag aassist. "Pa-order po kami. Lahat po ng uri ng siomai! Thank you." Ani ko. She just nodded at me. Tulala parin si Dave hanggang ngayon.

"Huy! Ano ba! Mag salita ka kaya. Baka mapanis yang laway mo. Sige ka." Natatawa kong ani. He shrugged himself. "Kasi sabi mo, nanonood ka. So, paanong hindi kita nakita or napansin manlang?" Tanong niya. "Eh kasi naka mask ako. Atsaka kapag patapos na yung laro, umaalis na kami ni mama. Para hindi kami mapansin, diba?" I said.

Dumating na yung order namin. Omayghad. Ang sasarap ng mga siomai na ito!

"Eh, diba nag c-chemotherapy ka? Kasi kung i e-estimate yung year, parehas nung taong nag papagamot ka pa. Papaano? Hindi kaba nahirapan nun?" Tanong niya. Umiling lang ako sa kanya.

"Hay, nako. Ikaw talaga. Ang tigas ng ulo mo. Sana hindi ka nalang nanuod. Baka mapano ka lang." Pag tataray niya. Ay, nanood na nga parang hindi pa nagustuhan.

"Nangako kasi ako sayo eh... I promised that I will watched your games no matter what happen. Alam ko kasi kung gaano kaimportante sayo yun." I said and sumubo nung siomai.

Mahalaga kasi sa kanya yun eh.

"Hays. I love you na talaga." Aniya. Oh. "Himala ah. Hindi nakipag talo si Ildefonso?" Natatawa kong ani. Normally kasi lagi yang makikipag talastasan talaga. Hindi nag papatalo!

"Mananalo ba ako?" Tanong niya. Natawa naman ako.

"Hindi." Ani ko. More dates to come!

Ten Thousand Hours Where stories live. Discover now