Ten Thousand Hours

Chapter 43

We've spend the whole day together. As in. Wala kaming ginawa, basta mag kasama lang kami. Doing some random and normal things for us. Ayaw niyang umalis sa tabi ko. Hindi daw siya aalis kasi last day na niya.

It's his last day. Our 3rd day to be exact. I'm leaving tomorrow and it all set. Lahat handa na. Sila handa na.

Pero ako? Handa na ba ako?

Am I ready to leave?

Handa na ba akong iwanan siya ulit?

Iniisip ko palang yun, hindi ko na kinakaya. Pero paano pa kaya bukas? Ano nang kahihinatnan naming dalawa? Ayokong umalis, ayoko talaga.

Pero kailangan eh.

Hawak-hawak niya ang kamay ko habang papasok kami sa isang couple cafe. Huh? Couple Cafe? Yun kasi yung naka paskil sa harap eh.

Pag pasok namin ay puro couples nga lang talaga ang nandito. Everywhere you look is full of decorations for couples. I mean, the balloons, the color of the place, the roses, and etc.

At mayroon pang banda na kumakanta sa harap!

Napatingin ako kay Dave, ngumiti lamang siya sakin.

Pag kaupo namin ay siya na ang umorder para sa aming dalawa. Kape sa gabi? Anung trip to?

"Lagi akong pumupunta dito kapag na mi-miss kita. Kasi feeling ko kapag nandito ako, parang kasama kita. Parang may girlfriend ako." Aniya. Dahan dahan lang akong tumango sa kanya. Oh.

"Pero minsan trip ko ding saktan yung sarili ko." Wika niya. Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya. What?

Tinawanan niya lang ang reaksyon ko. Luh. "Kasi, nakita mo naman diba? Lahat may jowa. Lahat may kasama. At higit sa lahat, may kalandian. Tapos ako? Pupunta dito mag isa? How ironic diba?" Natatawa niyang ani. Ah, kaya. Another way of hurting yourself nga.

Tumingin siya sa bandang kumakanta sa harap.

"Pero alam mo, gusto ko talagang kumanta kasama ka. Pangarap ko kasi yun eh. Lagi nalang kasing ikaw yung nang haharana sa ating dalawa. Why not serenade each other diba? Yung duet tayo? Kasi ang ganda ng boses mo tapos ako, wag nalang natin sabihin." Aniya. Natawa naman kaming dalawa.

Trip ko lang kasing lagi siyang kantahan. It's my other way of expressing my love for him. Sa mga panahong wala akong maisip kung paano siya dadamayan or random lang, lagi kong naiisipan na kantahan siya.

Baby ko kasi 'to eh. Baby damulag.

Patayo pa lamang siya nang pigilan ko siya.

"H-hoy! Anong gagawin mo?" Nag aalangan kong tanong. Jusmiyo. "H-hindi naman 'to yung iniisip kong gagawin mo diba? Please, tell me!" Ani ko. Ghad! Ang daming tao!

Umiling siya. Whooo. Nakahinga naman ako ng maayos.

"Because I think, you got it right." Ani niya sabay kindat sakin bago pumunta dun sa unahan. Kinakausap na niya yung mga banda bes.

Napasapo nalang ako sa noo ko.

Ano ba 'tong pinasok ko?

Bumalik siya para sunduin ako at pumunta sa harapan. Nanlilisik na ang mga mata ko habang tinitignan siya pero nginingisian niya lang ako.

Humanda ka talaga sakin pag katapos nito Sean.

Makikita mo ang apat na elemento ng avatar.

Nang makaupo na kami ay nag palakpakan naman ang mga tao. Ngumingiti lang ako pero hiyang-hiya na ako. Feeling ko nasa stage parin ako nung high school na kailangan mag perform para sa grades!

"Uhm, Hi! Kumusta kayong lahat?" Tanong niya sa mga tao. Ano ba 'tong ginagawa mo Ildefonso. Hmmmp! Kutos ka talaga sakin mamaya.

"I know some of you already knew me because suki naman ako dito and ako lang naman yung iisang taong pumupunta dito ng walang jowang kasama." Natatawa niyang wika. Natawa naman sa kanya yung mga tao. At maging ako rin!

"But, finally. I was able to bring her here tonight." Aniya. Nag hiyawan naman ang mga tao.

"But, she also had to leave immediately." Aniya. Napa awww naman ang mga tao. Ayokong umiyak ngayon ha. Ayoko talaga. Kota na ako.

"Pero naiintindihan ko naman siya at patuloy ko parin siyang maiinitindihan." He said at tumingala.

I really love this man.

I really do.

Tumango tango naman ang mga tao.

"Mahal na mahal ko kasi siya eh. Kaya hindi ko siya pipigilan." Aniya. Pilit kong pinipigil ang mga luhang gustong tumakas mula sa aking mga mata.

Ang mga tao, may sari-sarili silang dahilan kung bakit nila kailangang umalis. Pero minsan, yung mga dahilan nila ay hindi natin maintindihan. Kaya pinipigil natin sila.

Pero kalaunan naman ay unti-unti ring naipapaliwanag ng panahon kung bakit nangyayari ang mga bagay bagay.

Nag simula na silang tumugtog.

Ooh, ooh, ooh, ooh
Ooh, ooh, ooh, ooh

Full moon, bedroom, stars in your eyes
Last night, the first time that I realized
The glow between us felt so right
We sat on the edge of the bed and you said
"I never knew that I could feel this way"
Love today can be so difficult
But what we have I know is different
'Cause when I'm with you the world stops turning

I always love him. And I will never stop loving him.

Could I love you any more?
Could I love you any more?
Could I love you any more?

Singing with him is like the best part of our night. Alam kong hindi siya sanay kumanta pero pilit niyang sinubukan para sakin.

Sunrise, time flies, feels like a dream
Being close, inhaling, hard to believe
Seven billion people in the world
Finding you is like a miracle
Only this wonder remains

Kahit na nanginginig ang boses niya ay patuloy parin siya sa pag kanta. Hindi ko inaalis ang mga titig at ngiti ko sa kanya. Showing how much I appreciate him.

Could I love you any more?
Could I love you any more?
Could I love you any more?

I am so happy that I was able to find him in this messed up world.

Softly, slowly
Love unfolding
Could this love be true?

I'm singing the best as I can. This is the last song I can offer and give to him. This could be the last time he can hear my voice.

Could I love you any more?
Could I love you any more?
Could I love you any more?

Sometimes you will fall in love with the most unexpected person at the most unexpected time.

Could I love you any more? (Question's rhetorical)
Could I love you any more? (Oh, this feels phenomenal)
Could I love you any more? (Love is all there is)

Could I love you any more? (It's inexhaustible)
Could I love you any more? (Oh, love is unstoppable)
Could I love you any more? (Love is all there is)

Habang nag sasagutan kami sa pag kanta ay tila sinasabi namin kung gaano naman kamahal ang isa't isa. Na kakayaning mag hintay at mag tiis para lang sa isa't isa. Na kahit nakakapagod at pwede kaming masaktan, pipiliin parin namin sa huli ang isa't isa.

Softly, slowly
Love unfolding
(Could this love be true?)
Could this love be true?

The way he sings this song ay parang pinag practisan niya talaga 'to. The tone and rhythm of the music? He knows every detail.

Could I love you any more?
Could I love you any more?
Could I love you any more?

Isang masaya at malaking ngiti ang makikita ngayon sa aming mga labi. Sobrang hahanap-hanapin ko 'to.

I hope I could love him more.