Chapter 29

355 8 0
                                    


Life will make you feel all the emotions the world has. And each emotions has its own timing. Pero malas sa iba na minsan, sabay-sabay nila 'tong nararamdaman. Pero we can't judge parin dahil iba iba naman ang tao. Maaaring masaya sila sa ganun, maaaring hindi din.

I am so happy for what I have right now. It might be not complete, pero parang okay na. May ganung feeling eh. Yung parang may hinahanap ka pa, pero at some side, masasabi mo sa sarili mo na, "Ay, okay na pala."

Siguro yung isang hinahanap ko a father's love. Kasi I didn't felt it pa in my own father. I mean, yun yung parang kulang. Minsan, naiinggit ako whenever I saw a little girl holding her dad's hand. Nakaka lungkot, nakakaiyak. Gusto ko din nun eh. I want to feel it din. Pero wala, it's impossible. Iniwan nga kami diba.

Kaya pilit akong tumitingin sa bright side. Kasi may mga bagay akong dapat na mas ipag pasalamat.

"Mind to share your thoughts?" Dave asked. We were sitting here somewhere sa UP. Watching the sunset is one of our hobby. Para kasing kinakalma nito yung mga kaluluwa namin sa isang buong araw.

Umiling ako sa kanya. "Napaisip lang sa mga bagay na dapat ipag pasalamat kaysa humiling." Ani ko. Kumunot naman ang noo niya. "Naisip ko lang na minsan, panay ang hiling natin sa panginoon. Na minsan akala natin yun yung makaka buo satin. Kaya minsan, nakalimutan din natin na mag pasalamat sa mga bagay na meron tayo. Kaya imbis na humiling, why can't we just be thankful?" Dagdag ko.

He didn't answered me. I look at the sunset. "Pero we can't judge. Dahil we're different and after all, we are just humans." Ani ko. Hindi rin natin masasabi. Tao lang naman tayo eh. Pu-pwede tayong makagawa ng mga mali. It's just the matter of kung ano yung natutunan natin sa mga pag kakamaling 'yon.

Tumigin ako sa kanya. Pansin ko na kanina pa 'to walang imik. "Uy! Anong meron?" Tanong ko sa kanya. Panay rin kasi ang emote ko. Di ko na napansin boyfriend ko.

"Sorry. Nahihirapan kasi ako sa isang subject ko. Like, out of nowhere assignment siya and hindi ko malaman yung connect niya. Isama mo pa na hindi ko rin alam kung paano gagawin." Aniya. As I observed him, I think nahihirapan nga siya.

"Ano ba 'yun? Baka makatulong ako sayo." Nakangiti kong ani. Kahit papaano ay sinusubukan ko siyang tulungan sa mga bagay-bagay. Para din hindi niya maramdaman na he's alone.

He looked at me. "Human Behaviour and Tendencies." Aniya. Inirapan ko naman siya. Hello? Ano bang tingin niya sakin? "Hindi mo ba alam course ko?" Tanong ko. Napaisip siya. Kita mo 'toh! "AB Psych!" Galak niyang sagot. After ilang minutes,

"Ay, hala sorry bebe ko! Hindi ko naalala. Na occupied kasi ako eh. Then nag hahanda narin ako para sa upcoming trainings ko. Huhu, sorry talaga!" Pag explain niya. Nginitian ko lang siya. "Okay lang. Alam ko naman na you're in a hard time ngayon and I understand. You don't have to say sorry. Wala ka namang ginawang masama." Ani ko at niyakap siya.

Ang hirap talaga mag karoon ng baby damulag.

We decided na sa condo nalang niya gawin yung research para mas mabilis yung internet and mas accessible sa kanya. And sabi ko na uuwi ako, I'm not gonna sleep there. Nakaka hiya kaya.

Kumain narin kami bago umakyat. Para diretso na yung gawa namin. Wala ng mga interruption portion na mas lalong mag papatagal.

Nagawa naman namin ng maayos yung research niya. Tumagal din kami dahil medyo marami. And I tried to explain to him isa-isa para pag tinanong siya ng prof niya eh he can answer properly.

Nag iimis ako ngayon ng konti sa condo niya. Medyo makalat kasi 'tong si mokong. And alam ko rin na medyo busy na siya kaya ako nalang nag imis. Habang nag iimis ako nakita ko yung electric piano niya. Dinala niya pala dito.

"Dave. Marunong ka pa ba tumugtog nito?" Tanong ko sa kanya. Lumapit siya sakin at umupo sa tabi ko. "Hindi na bebe ko. Bakit po?" He asked.

May naisip ako. Ting!

"Then, I'll sing for you."

Sinetup ko yung piano and I started to play the song i really want to sing for him.

I found a love for me
Darling, just dive right in and follow my lead
Well, I found a boy, beautiful and sweet
Oh, I never knew you were the someone waiting for me

Nung una talaga, akala ko iba yung gusto ni Dave. I mean, andaming nag kakagusto sa kanya. Kaya ni minsan hindi rin pumasok sa isip ko na may gusto siya sakin. Ako oo, pero siya, di ako nag assume.

'Cause we were just kids when we fell in love
Not knowing what it was
I will not give you up this time
But darling, just kiss me slow, your heart is all I own
And in your eyes, you're holding mine

As I've said noon, he confessed. Gustong gusto ko siyang sagutin that time kasi I also feel the same way! Pero andaming factors yung pumasok sa isip ko. And idagdag mo pa na I found out that I had cancer. Kahit masakit sakin, I rejected him.

Baby, I'm dancing in the dark with you between my arms
Barefoot on the grass, listening to our favourite song
When you said you looked a mess, I whispered underneath my breath
But you heard it, darling, you look perfect tonight

He slowly placed his head on my shoulder and his hands on my waist. I feel nothing but love.

Well I found a man, stronger than anyone I know
He shares my dreams, I hope that someday I'll share her home
I found a love, to carry more than just my secrets
To carry love, to carry children of our own
We are still kids, but we're so in love
Fighting against all odds
I know we'll be alright this time
Darling, just hold my hand
Be my girl, I'll be your man
I see my future in your eyes

Siguro kung naging kami noon, it may didn't work din talaga. We have so many priorities back then. We were on our way sa college life and we knew how hard it is. Siguro okay lang din na hindi kami nag katuluyan noon.

Baby, I'm dancing in the dark, with you between my arms
Barefoot on the grass, listening to our favorite song
When I saw you in that dress, looking so beautiful
I don't deserve this, darling, you look perfect tonight

I'm singing with all my heart. I really wanted to sing this song for him. Noon, kumakanta lang ako ng nakapikit para mas maimagine at maramdaman ko na kinakantahan ko talaga siya. But now? It feel surreal.


Baby, I'm dancing in the dark, with you between my arms
Barefoot on the grass, listening to our favorite song
I have faith in what I see
Now I know I have met an angel in person
And he looks perfect
I don't deserve this
You look perfect tonight

But after all that happenings, we made it. Now, pwede na namin maiparamdam kung gaano namin kamahal ang isa't isa. But one thing is for sure, you really had to trust the process and believe in God.

Tumingin ako sa kanya at ngumiti. He looked at me too.

"Mahal na mahal kita." Aniya. Ngunit bago pa man ako maka sagot ay bigla niya akong,

Hinalikan.

Oemji! My first kiss!


Ten Thousand Hours Where stories live. Discover now