Ten Thousand Hours

Chapter 18

Walang katumbas na saya ang nararamdaman ko ngayon. Tila ba'y puro saya lang ang nasa loob ko at kahit papaano, unti-unti kong nalimutan sandali ang mga problema ko. Habang tinititigan ko si Dave kanina, I can saw that he had grew up so much. Not on the physical because it was so evident naman pero yung pag uugali niya. Hindi na siya impatient and lumalapit na siya sa mga bata.

He was so impatient noon, like grabe! Kung ikaw hindi mo talaga siya kilala? Kukutusan mo ng malutong dahil sa inis mo. Kung may Impatient King, I think he is that king. And malimit talaga siyang lumalapit sa bata. I don't know kung anong meron ang mga bata na kinaiinisan niya or something.

But I guess, time changes everything.

Yun palang naman yung nakikita kong changes niya. And I think marami pa 'yan.

Wait, may susunod pa nga ba?

I am currently at his car. We were going grab food. Na stress at nagutom ako sa mga pangyayari kanina. Kaya inisip ko na kumain nalang muna. I was really going to eat alone, pero pinilit ni Dave na sumama. And do you want to know what did he do para makasama sakin?

He threatened me!

He blackmailed me na hindi daw siya pupunta sa sabado kung hindi ko daw susundin yung mga gusto niya. Like, omaygod. Akala ko totoo yung kanina? He told me na totoo naman daw. Pero kung hindi nga daw ako susunod, eh mapipilitan daw siyang hindi sumipot.

He said that lagi siyang pupunta sa UP or Dorm ko and I should welcome him with a warming smile. Walang irap, taray at takasan na magaganap. In 1 WEEK.

Na corner na ako! Okay na yun. Kaysa naman hindi siya sumipot. Dahil kung mangyari 'yon? Ako mismo ang hahampas sa kanya ng tungkod ko.

"KFC parin ba?" He asked while driving. Naputol yung mga iniisip ko at humarap sa kanya.

"Oo. Pero wait, naaalala mo pa?" I asked him. Wala lang. Akala ko lang hindi na niya naaalala yun because it's been years. Malay ko ba kung unti-unti na siyang nakalimot.

"Oo naman." He said to me.

"I didn't even forgot every single detail of you."

I looked back again at him. "May sinasabi ka?" Tanong ko. Ito naman mag sasalita na nga lang, hangin pa yata ang makaka rinig.

"Wala. Wala." Ani niya. I didn't bother. Huwag pilitin ang mga tao. Kung ayaw, edi ayaw.

Nakarating na kami sa KFC near here in UP and nag park na siya. Pababa na ako nung pigilan niya ako. Nag taka ako. Una siyang bumaba at tumakbo papunta sa side ko. Oh, pinag buksan niya ako ng pinto. He offered hand para tulungan akong bumaba. But I refused. Kaya ko naman. Ayoko lang masanay sa mga bagay na alam kong mawawala din naman. You know, saving myself from the pain.

Sabay kaming nag lakad at pinag buksan niya ako ng pinto. Woah, feeling ko ang ganda ko. Chos. Medyo maraming kumakain and nag katinginan kaming dalawa. I think we are both thinking kung saan kami uupo. Lumapit siya sa gwardya at kinausap ito.

Ang ingay pero enough for me na marinig yung usapan nila.

"Kuya. Is there any priority seat here? My girl needs to be prioritize and I know that these kinds of situation are implemented in your rules and protocols, right?" Si Dave. Gosh! Ano ba 'to si Dave! Makikipag usap na lang ganyan pa. Pero wait, medyo OA yung reaction.

Baka naman hindi siya galit and he is explaining lang.

Pero teka, did he just call me 'My Girl'?

Sumagot na si Manong Guard. "Ah. Opo Ser. Nakalagay naman po. Sige po, sandali lang." Ani ni Kuyang Guard at lumapit doon sa mga upuan.

After minute of talking bumalik siya kay Dave at tinanguan ito. Lumapit na ulit sakin si Dave at guided me sa isang seat.

Nung nakaupo na ako. He speak. "The usual?" Kumunot ang noo ko at tumango sa kanya. Matandain ah.

Dumating na yung order namin and habang kumakain kami, I don't know why I smell my favorite perfume in him. Sinabi ko na yun yung favorite kong pabango niya eh, and since then. Yun na yung ginamit niya.

But I guess, somethings never changed?

Nasa kalagitnaan na kami ng pag kain when a girl approached us.

"H-Hi, Kuya Dave. Pwede po bang mag pa-picture?" Tanong niya. Tiningnan ako ni Dave pero yumuko lang ako. Ayoko na makita ako nung babae, mamaya pag susugurin pa ako nung ibang mga fangirls ni Dave.

When they're done taking pictures, I can finally go back to eat.

"Nag seselos ka ba?" He asked out of nowhere.

Oh, my, gosh. Did he really asked me that?

"No!" I said. Kapal muks ah.