The Haunted Catholic School (Complete)

48. I don't need

(Third person's POV)

Naglakad palabas ng cr ang babae at unti-unting lumalapit sa babaeng nakaitim. Bawat hakbang nya ay nag aalanganin syang igalaw. Pinatatag nya ang loob nya habang palapit sya ng palapit kay Krystel.

"Nagkita nanaman tayo, Cheska" nakakatakot ang boses ng babae. Napatigil si Cheska sa paglalakad at lalong pinatatag ang pakiramdama lalo nan g humarap sa kanya ang babae sa itim. Nakaktakot ang itsura nito. Meron itong sungay at mahabang buhok. Mahahaba ang kuko at meron itong tila susing kwintas sa leeg. Masasabi mong kampon talaga sya ng kadiliman.

Biglang nagdilim ang kangitan at umalingawngaw ang malalakas na kulog at kidlat. Biglang nagkaroon ng napakalakas na hangin na nanggagaling kay Krystel.

"Pasensya na ngunit ito na ang katapusan mo"

(Cheska POV)

Bigla akong umaangat sa kinatatayuan ko ngayon at ramdam ko ang kapangyarihan ni Krystel

"HAHAHA" nakaktakot ang pagtawa nya. Bigla akong lumipad papunta sa pader ng female cr at tumama ng sobrang lakas ang likod ko sa pader. Ito ang dahilan para masuka ako ng dugo. Nahihilo na din ang pakiramdam ko ngayon. Sige na Krystel, patayin mo na ko.

Unti-unti syang lumalapit sa akin ng......

"Lord, the most powerful and merciful. You're the God of all God here in earth. Sorry for all our mistakes, wrong doings and being rude sometimes. Thank you for all the blessings that you've given to us, specially our family, friends and life. I wish that this evil must be stop from what her doing right now. Give us a peaceful and meaningful life......... Amen" ng madinig ang mga salitang yun ay biglang nawala si Krystel.

Mabilis na lumapit sa akin sila Ey-ey, Clarisse, Kayden, CJ at.... Clydle. Sya siguro yung nagdasal kanina. "Cheska ayos ka lang ba?" tanong ni Ey-ey at inalalayan naman akong tumayo ni Clarisse at Kayden.

"I-I'm fine" yun na lang ang nasabi ko dahil ayaw ko silang mag-alala.

***

"Ako na ang humihingi ng tawad sa ginawa ng pinsan ko" nandito na kami ngayon sa condo ni Kayden. Dito nila ginamot ang mga pasa ko sa katawan.

"Ok lang naman, naiintindihan ko sya"

"Teka bakit nga ba nagawa sayo ni Casper yun?" sa tanong ni Clydle ay nagkatinginan naman kaming lahat. Should we tell her the truth na? "I think kailangan mo na ding malaman.." sabi ni Clarisse habang hawak nya sa likod si Clydle. Kinuwento nya lahat ng nangyari simula pa lang nung una. Gulat na gulat sya sa mga nalaman.

"Ah, kaya pala. Naku grabe kase magmahal yung pinsan ko eh" sabi ni Clydle matapos maikwento sa kanya lahat ni Clarisse. "Tara na ihahatid ko na kayo, dumidilim na din eh. CJ maiwan ka muan dito" sabi ni Kayden kaya tumayo na kami at dumeretso na sa parking lot.

Habang nasa byahe kami di pa din maalis sa isip ko ang nangyari kanina. Kusang nag faflashback sa isip ko ang nangyari sa cafeteria. Di ko lubos maisip na ganun na lang katigas ang puso nya para hindi ako pansinin and gawin sa akin yun. Napaka sinungaling ko nga ba talaga? Mapagpanggap? Masama? Mamatay tao? Kasi kung oo, tatanggapin ko naman yun pero sana di na ko naghihirap ng ganito. Ang gusto ko lang naman magkaroon ng normal na buhay. Maging masaya at mabuhay ng walang pangamba.

Sa sobrang kalutangan ko ay di ko napansing nandito na kami sa bahay. Nagpaalam naman ako agad kay Kayden bago pumasok. At pagkatungtong ko pa lang sa pinto nakakabinging katahimikan ang nadatnan ko. Wala atang tao ngayon.

Umakyat na ko sa kwarto ko. Humiga sa kama at tumingin sa ceiling ng kwarto.

-Meow

Nakita ko si Mao-mao sa may tabi ko na nakahiga. hay di ko na din sya masyadong nakakalaro at nababantayan dahil sa mga nangyayari sa buhay ko. Sorry mao-mao babawi na lang si Amo mo ha.

Nakatulog ako dahil sa pagod na nangyari sa maghapong ito. Masakit pa medyo ang likod ko. May konting galos lang pero ok na ko.

Kinabukasan.............

Pagkapasok ko ng school, may kung anong lungkot ang biglang pumasok sa katawan ko. Lungkot na parang may hinahanp at alam ko na kung sino yun. Casp, kelan mo ba ko mapapatawad? Pagkapasok ko sa room, parang ang daming nagbago. Wala ng makulit, wala ng mabait, wala ng sweet, wala na sya. Nasa banda nanaman ata. Pero kahit naman nandito yun sure akong di ako papansinin nun.

***

*kringgggggggg

"Class dismiss" sa wakas lunch na. mabilis akong nagligpit ng gamit at lumabas na. Nagpaalam naman sila Ey-ey at Clarisse na pinatawag daw sila ng teacher namin MAPEH. Sabi nila sumabay na lang daw muna ako kumain kanila Kayden at CJ. Ganun na ang gagawin ko ng....

"Hoy" aba maka hoy may pangalan naman ako ah. Napaharap ako sa likod ko at nakita ko si Carlota na ang sama ng tingin sa akin. Akala mo naman lalamunin ako ng buhay.

"Why?" walang gana kong tanong sa kanya tyaka sya lumapit sa akin nan aka cross arms. "Diba binalaan na kita. Wag ka sabing lalapit kay Casper" tss yabang ah bakit jowa mo girl?

"Ano naman kung di ko sundin. Nanliligaw sya sa kin nuh" yun na lang ang nasabi ko kasi wala akong maisip na matinong sagot sa kanya. "Tss, not anymore. Galit na galit kaya yun sayo ngayon" sabi nya with matching ngiting tagumpay.

"Ano naman? Di ako matitiis nun"-Me

Tumawa sya ng sarkastiko tyaka muling humarap sa akin. "Alam mo Cheska, kung ako sayo, di na ko aasa sa taong galit sa akin. Masasaktan ka lang" sabi nya aba coming from you. "Wow naman nagsalita ang hindi umaasa. Tyaka alam mo sa ating dalawa, IKAW naman talaga yung mas walang pag-asa sa kanya eh. Tyaka anong sabi mo? Kung ako sayo di na ko aasa sa taong galit sa kin?......" pinutol ko ang sasabihin at tiningnan sya sa mga mata "........ kagaya nga ng sabi ni Maxpein, Eh paano? Hindi ako ikaw" kita ko ang galit sa mga mata nya. Gusto kong tumawa pero wala ako sa lugar.

Tumalikod na ko sa kanya pero..... "Halika ka ngang babae ka, sumasagot ka na ha" bigla nyang hinila ang buhok ko na dahilan para makaladkad ako. "Aray" akala nya ba lubid tong buhok ko para hila hilain?

Nakarating kami sa may open field at doon binitawan na nya ang buhok ko. "Sige, ngayon ilabas mo ang tapang mong babae ka" pinagtitinginan na kami ng mga tao dito. Nakakahiya naman sya. "Bakit gusto mo bang malaman ang masakit na katotohanan?" ghe lang girl tapang tapangan kahit sa kaloob looban nasasaktan na.

Ngumisi sya ng sarkastiko. "I'm ready to hear" sabi nya kaya huminga muna ako ng malalim bago magsalita. "Nakakaawa ka kasi eh. Naghihintay lang ng bigay ng iba. Kawawa ka, buti na lang at kasama ka sa banda kasi kahit papaano may nakukuha kang limos na atensyon mula kay Casper" nakikita kong mukhang kulong kulo na ang dugo nito sa akin. Lumapit sya sa akin at....

SINAMPAL NYA KO

Napahawak ako sa parting sinampal nya at di pa man ako nakakatingin ulit sa kanya ay sinampal nya ko ulit sa kabila naman. O diba pantay na. "How dare you?" aba may pa how dare you how dare you ka pa. nakatagilid pa din ang mukha ko sa kanya. Hindi ako makaharap kasi anytime tutulo na ang...... no yan na nga tumulo na si tears.

"Tss, ano naduwag ka na?" haharap na ko ng may humatak sa akin papalayo. Nakatungo pa din ako at ang tanging nakikita ko lang ay ang bawat hakbang ng taong ito. Sa pagkakakita ko sa suot nya sa ibaba ay lalaki sya. Wait yung sapatos nya parang alam ko kung kanino yan ah. Hindi kaya......

"Tumatapang ka na ata" tumigil sya sa pagtakbo kaya napatigil din ako. Wait his voice. "Casper?" nakatalikod lang sya sa akin. Nandito na pala kami sa may tapat ng church. Hindi sya nagsasalita at nanatiling walang imik.

"Casper..... ready ka na bang pakinggan ang side ko?" ang luhang pumatak kanina ay mas lalong nadagdagan. Ano k aba di pa sya nagsasalita emo ka na agad. "Hindi ko na kailangan" ouch. Parang dinudurog ang puso ko sa sakit ahhh.

Hindi ko na kailangan.

// guys, road to ending na pala tayo. Huhu, sana naman ket papaano nagustuhan nyo ang dalay ng story. Hahaha ilang araw kaya akong di nag online para lang matapos ko to. Hehe continue reading mg aka secrets. Wab u//