Jar of broken hearts

Chapter 06

#JOBH06

Nakauwi ako ng matiwasay. Agad akong nagtungo sa kama at ibinagsak ang katawan. I had fun with them.

Nagiisip ako kung tatayo pa ako para gawin ang night routine. Pero tumayo din ako para matapos na agad ako at makapagpahinga. Ugh! Bakit ba kailangan ng routine?!

Naglinis din ako ng katawan at nagpalit ng pangtulog. Pagkatapos ay sinuklay ang buhok bago nagpahinga.

Nang hindi pa ako dindalaw ng antok, nahscroll ako sa social media accounts ko. Nang inantok na ako, itinabi ko ang cellphone ko.

My gosh! I forgot I have class tomorrow. Mabigat ang katawan kong tumayo, tinignan ang sched kung anong klase ko bukas. Ano, bianca? Gala pa. Bakit ba kasi nakalimutan ko may pasok na bukas?! Nakakainis, imbes na natutulog na ako, andito ako binabasa ang libro!

Pinilit ko ang sarili na basahin yun at intindihin, ngunit ang sariling utak ay hindi nakikisama. Inis kong sinabunutan ang sarili.

"Ano ba kasi yan..." angil ko. Naiiyak nalang ako sa katangahan ko. Sa huli ay pinahinga ko nalang ang sarili dahil kahit anong pilit ko sa aking sarili magaral, hindi makikisama ang utak at katawan ko.

I woke up early. 3AM, to study. Hindi ako mapapakali kung hindi ako ready at hindi nakapag aral. Mabuti naman at nakisama na din ang utak ko, gusto ko pang matulog, pero kailangan kong magaral.

Natapos ako magaral alas quatro y media. Hindi na ako bumalik sa kama at nagayos na ng sarili para sa pagpasok.

I sighed.

Ang lungkot ng bahay na ito. Minsan ako lang mag-isa, minsan wala pa...

Sayang ang ganda ng bahay kung walang tatao rito. Kahit gusto kong magstay dito, hindi pupwede dahil nagaaral ako...

Umakyat nalang ako sa kwarto ko at naligo nalang.

I wear my usual uniform. The white blous with the logo of Clifford university and department of nursing logo.

Each department had logo, for your identity.

The nursing student is had different uniform from others.

Ang kanilang uniform ay White blouse and gray skirt. Kami naman ay white blouse and white skirt and white shoes.

Just what the hell...

Parang kukuhain na kami ni Lord. We're like walking angels. Naiintindihan ko naman bakit naiiba kami, I think Med student is like us. Dunno.

I spray my perfume in my wrist neck and in my uniform. And put some make ups, so I don't look like pale.

I check my bag and my book before going to school. Nang wala ng kulang, mabilis akong naglakad pababa at lumabas ng bahay para pumasok na.

It was a smooth ride.

Unang bumungad sa akin ang malaking logo ng Clifford University.

"Hi, Manong! May ID ako, hindi mo na ako sisitahin." I joked at our guard. Palagi niya akong sinisita dahil wala raw akong ID. Eh, nasa bag ko lang naman parati at nakakalimutan lang.

"Buti naman, Miss Valencia." Manong laughed. Nagpaalam na ako na papasok na.

Clifford is a huge university. Paglagpas mo sa gate, makikita mo agad ang isang malaking fountain.

The fountain called 'fountain of love' madalas kasing may tumatambay na magkasintahan jaan sa fountain, dahil sa gilid noon ay mga batong upuan good for two.

Nilagpasan ko iyon at walang pakielam, wala naman akong jowa at bakit ako tatambay doon?

Magmumukha akong bitter kapag umupo ako doon at nagaral. Dahil ang nagaaral doon ay magkasintahan, minsan naglalandian.