Jar of broken hearts

Chapter 11

#JOBH11

"Oh, my gosh. Last na nakapunta ako 'di pa 'to ganto ka-ganda!" Karyll exclaimed.

"Lol. Gurang kana kasi," bulong ni Valirie. Natawa naman ako. Nilibot ko ang tingin sa paligid. Ngayon lang ako nakapunta rito dahil sa ibang bansa ako lumaki.

Si Mama ay Pilipino, si Papa kasi ay Canadian. Nakilala lang ni Mama si Papa sa company ba yun? I don't know what exactly happen with them.

Basta ang sabi ni Mama, aksidente lang daw akong nabuo... Hindi pa niya daw niya kayang maging magulang. Kanya hanggang ngayon mailap pa din siya sa.

Umiling ako para mawala ang iniisip. Gusto ko munang maging masaya ngayon. Kahit ngayong araw lang na 'to.. Sarili ko naman ang iisipin ko. Kasiyahan ko muna. Kasi palagi nalang ang kasiyahan ng iba ang iniisip ko. Ako muna...

"Ano ang iniisip mo?" Biglang sumulpot si Zac sa tabi ko. Ngumiti ako sa kanya at umiling.

"Tara?" He nodded like a kid. I chuckled and walk.

Pagpasok namin nakita ko agad ang mga rides. Hinagilap naman ng mata ko sila Karyll. Nasaan na ang mga 'yon. Nasaan na sila?

Kaming dalawa lang kasi ni Zac magkasama at wala sila. Nakaramdam naman ako ng kaba, baka hindi nila kabisado ito! Kahit ako hindi ko kabisado ito! I glance at Zac.

Nakapila kasi kami ngayon. Base sa rides, may mga swing ito. Dunno, Hindi pa ako nakakapunta dito.

"Nasaan sila, Zac?" Tanong ko sa kanya. He just smiled at me.

"Nauna na sila, ayaw mo ba akong makasama...?" Malungkot niyang tanong. Kumalabog naman ang puso ko. Sunod sunod akong umiling. Hindi naman sa ganon. Ngunit nagaalala ako sa kanila. Mamaya nasaan na sila naglagi!

"Gusto ko syempre! Pero kasi... Nagaalala ako sa kanila. Baka mawala sila." Nag aalala Kong sabi. Lumawak ang kanyang ngiti, hindi ko inaasahan 'yon! Ang akala ko ay magagalit siya sa akin.

"You like my Mom. 'Wag lang magalala, hindi sila mawawala. Just enjoy this, Bianca." He said. I nodded. Huminga ako ng malalamin. Turn na namin. Hindi naman ako natatakot sa mga rides na ganito. Sanay na din ako dahil madalas kaming nagpupunta sa ganito dahil sa mga kapatid ko.

"Are you scared?" Natatawang tanong ko Kay Zac. Nanginginig ang kanyang kamay, hinawakan ko iyon at ngumiti sa kanya.

He shook his head. "N-no." Mahina niyang sabi. Tumaas naman ang kilay ko sa narinig. Hindi raw natatakot, pero nanginginig ang kamay at nauutal.

Natatawa pa rin ako habang nakatingin sa kanya. He looked cute!

Nang umandar na ang rides, hinawakan ko ang kamay niya.. Tumingin ako sa kanya at nagthumps up.

Nakakahilo lang naman ang rides! Pagkababa ko, hilong hilo ako. Nagpakawala ng isang malakas na buntong  hinga si Zac.

"Are you okay?" Tanong ko. Tumango siya sa akin. Siya naman ang nagsabi na doon kami sumakay!

"Yeah, let's ride this," he pointed the  anchors away. Tumango ako at hinatak siya. Magkahawak kaming kamay pupunta roon. Medyo natagalan dahil madaming tao. Sunday it's family day.

Nang makasakay kami hinawakan ni Zac ang kamay ko. I smiled at him.

"Are you happy?" Nakangiti niyang tanong. Sadyang nakakahawa ang kanyang ngiti... Ngumiti ako at tumango. Dahan dahan na ding gumagalaw ang sinasakyan namin.

"Yes!" Napasigaw na ako ng lumalakas na ang paggalaw niya!

"MAMA!!! TAMA NA KUYA!!! WAAAAAAAAAAH! KUYA TAMA NA AYOKO NA TAPUSIN MO NA MAMA!!!!! TAMA NA KUYA MAMA!!!" In the whole ride, I'm shouting like an idiot. At si Zac tawa ng tawa.