My Spy/Yoonkook ✔

33

Yoongi

Yemeğimizi yedikten sonra Jungkook ile tekrar odama çekilmiştik. Balkonda içeceklerimizi yudumlarken, o bir yandan da benim ne diyeceğimi heyecanla bekliyordu.

Onu sinir edip daha da meraklandırma amacıyla dalga geçtim. "Ee şarap güzel mi bari?"

Anında sesini yükseltip bana sinirle baktı. "Artık anlatır mısın?!"

Ona güldüm ve elimdeki şarabı masaya koydum. "Tamam, tamam anlatıyorum."  Sahte bir öksürükle sesimi düzelip konuşmaya başladım. "Bundan sonra benim için çalışmanı istiyorum, Namjoon'a ise sahte bilgiler atacaksın." Anında kaşları çatılıp yüzünü düşürünce çenesini kavrayıp yüzlerimizi yakınlaştırdım. "Hey, sorun ne?"

Gözlerini kaçırıyordu. "Demek beni sevmiyormuşsun, sadece kendi kârın içinmiş."

Böyle düşünmesi çok normaldi. Ancak hislerimi en saf haliyle ona gösteriyordum. "Hayır Jeon, hayır. Eğer öyle bir şey olsa bu olayı bu kadar uzatmazdım. Ben sana kendimi açmışken böyle düşünmemelisin." Dudağının kenarına bir öpücük bıraktım. Ancak hâlâ inanıyor gibi değildi.

Sonunda gözlerimizi birleştirdi, sevgisini görmek zor değildi.  "Ben...yapacağım."

Gülümsedim ve onun ipek saçlarını geriye attım. "Kafama takılan bir soru var, onu cevaplayabilir misin bebeğim?"

Başıyla beni onayladı, bu sırada gözlerimiz hiç ayrılmıyordu. Sadece birbirimize odaklanmışken yalan söylememiz imkânsızdı.

"Taehyung sizinle işbirliği yapıyor mu?"

Beklemediğim şekilde histerik bir kahkaha attı. "Nerden çıkardın bunu?"

"Namjoonla onu ne garipse aynı kafede gördüm." Omuz silktim. "Neyseki düşündüğüm gibi sadece saçmalıktan ibaretmiş." Biraz düşünceli gibiydi. Kafası karışmış, aklı bulanmıştı. "Aklına bir şey mi takıldı?"

İç çekti ve bardağındaki içkiyi bitirdi. "Ben, Namjoon hyunga ihanet edeceğim."

Onu kendime çekmem gerekti yoksa duygusala bağlayacaktı. "Düşünsene Jungkook, Namjoon ajanlığa başladıktan sonra kaç kere hatrını sordu?"

Kaşlarını çatmış ve gözlerini önümüzdeki manzaraya çevirip dalıp gitmişti. "Kullanıldım mı yani?"

Ayaklandım ve elinden kavrayıp onunda ayağa kalmasını sağladım. Birbirimize yakınlığımız yok denecek kadar varken belinden kavrayıp daha da kendime çektim. "Sence de öyle değil mi?"

Kollarını boyuma sardı. "Öyle olmaması için kendimi ikna etmeye çalışıyorum."

Bana olan zaafı çok hoşuma gidiyordu. "Buna ne gerek varki? Beni kendine bırak, güven bana. İstediğin ben değil miydim zaten?"

Daha fazla konuşmasına izin vermeyip dudaklarımızı birleştirdim. Öpüşmemiz devam ederken onu geri geri yürütüp içeri girdik ve yatağa oturmasını sağladım. "Beraber banyomuzu yapıp uyuyalım."