Living the Apocalypse (Book 2)

The first sign

October 30 2014 5:00 am
Eleazar's

Nandito ako sa shore. Ilang araw na din hindi pa sila bumabalik dahil nag tagal din ang pag ulan

Pag kagising ko ay dumiretsyo ako agad dito, mukhang kalmado na ang dagat. Sigurado akong babalik na sila. My Husband, at si Vincent alam kong ligtas lang sila

Nakarinig ako ng ingay sa likod ko

Lumingon ako only to see Rave
Hirap na hirap siya dahil sa binti niya, isang paa lang ang ginagamit niya kaya patalon talon siya

Bat ba di nag paalalay kay Krishelle to mag kasama naman sila sa bahay?

Tumabi lang siya sakin, tears from his eyes

"Na mi-miss ko na si Kris" sabi niya

"Ganun din ako, pati si France" sagot ko sakanya

"Saan kaya sila nag punta?" Tanong niya

Ipinakita ko sakanya ang journal na hawak ko

"Dito, medyo malayo dito sa vacation house kaya hindi sila nakabalik agad" sabi ko habang tinuturo ang isla na nakaplanong pupuntahan nila

"Alam kong ligtas sila. Nararamdamn kong babalik na sila dito" sabi niya habang pinupunasan ang kanyang luha

"Oo ganun din sa tingin ko. Tumahan ka na diyan, hihintayin natin sila dito" sabi ko sakanya

Ngumiti lang siya saakin

"Salamat Eleazar, napakabuti mong kaibigan" sabi niya

Sus. Pinsan ko yung si Vincent at asawa ko na ngayon si France natural lang na mag alala ako dun sa dalawa

"Mahal mo talaga yung pinsan ko noh?" Tanong ko sakanya

Naluha nanaman siya. Dapat pala di na ako nag salita

"Sobra Eleazar. Sobra. I can't wait to see him again i really miss him so bad" sagot niya habang nag pupunas naman ng luha

"That's good to hear. Alam kong mahal mo siya pero masaya akong nasasabi mo yan, sobrang reassuring para saakin. Salamat Rave, dahil kahit nakaka p*tangina na ang mundong ito nakuha mo pading mahalin si Vincent" sabi ko sakanya

"Pfft hahaha ikaw talaga, that's me, lagi akong nag hihintay simula noong mag hiwalay kami. Hindi nabago ang nararamdaman ko, and i'm sure sobrang mahal mo din si France para mag alala ka ng ganyan sakanya" sagot niya

Nginitian ko lang siya bilang sagot

Tiningnan ko ang pasikat palang na araw

This is a nice day. Wala na ang bagyo, wala na ang mga ulap at nandito pa din ang mga bituin at ang buwan kahit mag uumaga na

"Boys mag coffee muna kayo" boses ni Krishelle

Nag lalakad siya papunta saamin, nakalagay sa hawak niyang tray ang tatlong tasa na umuusok pa

"Tulungan na kita Krish" alok ko sakanya saka ako lumapit para kunin yung dalawang tasa

"Salamat" sagot niya at kinuha yung isa pang tasa para kaniyang mainom ang kape

"Rave oh kape uminom ka muna" at inabot ko sakanya ang tasa na kinuha niya din agad

"Salamat" sagot niya

"Haaay boys masyado kayong stressed. Tiwala lang babalik na ang mga hubby niyo some time today don't worry" sabi ni Krishelle at humigop sa kape niya

"Oh em gee napaso ako it's so hot pa pala!" Reklamo niya

Natawa lang kaming dalawa sakanya

Ibang klase talaga, parang natural kay Krish ang mag patawa ng mga tao