Η εφηβεία είναι το διάστημα εκείνο κατά το οποίο συντελούνται τεράστιες αλλαγές στο άτομο, συναισθηματικές αλλά και σωματικές. Ο έφηβος σε αυτή την ηλικία βλέπει να αλλάζει όλο το σώμα του, αναπτύσσεται ραγδαία η σεξουαλικότητά του, νιώθει έλξη για το άλλο φύλο. Συχνά, η πρώτη σεξουαλική επαφή γίνεται κατά την περίοδο της εφηβείας, όμως ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το σεξ τα δύο φύλα διαφέρει αρκετά.
Τα αγόρια στην εφηβεία αντιλαμβάνονται όχι μόνο τις εξωτερικές αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα τους (ψηλώνουν, βγάζουν γένια κ.ά.) αλλά και την εσωτερική τους ανάγκη να εκφράσουν τη σεξουαλικότητά τους. Ο τρόπος που θα γίνει αυτό όμως εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η κοινωνία μας ήταν πάντα πιο ανοιχτή στο θέμα του σεξ με τα αγόρια, για αυτό και συνήθως δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία που πρέπει να έχει το αγόρι την πρώτη επαφή. Άλλωστε πολύ συχνά η οικογένεια θαυμάζει τις αλλαγές που παρατηρεί στον έφηβο θεωρώντας ότι γίνεται «αντράκι», και επιβραβεύει τις πρώτες σεξουαλικές επαφές. Το αγόρι λοιπόν μαθαίνει ότι με το σεξ εισπράττει το θαυμασμό των γύρω του και επιβεβαιώνει το «μεγάλωμά» του.
Οι γονείς και κυρίως ο πατέρας παίζουν επίσης καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που βλέπει το αγόρι το σεξ. Η ανασφάλεια που πολλές φορές αισθάνεται ένας πατέρας για τη σεξουαλική ταυτότητα του γιου του μπορεί να δημιουργήσει έντονο άγχος στον έφηβο. Αρκετοί γονείς οι οποίοι είτε προτρέπουν το αγόρι να προχωρήσει στη σεξουαλική πράξη είτε παρακολουθούν να δουν αν ο έφηβος έχει ήδη έρθει σε σεξουαλική επαφή με κάποιο κορίτσι. Φυσικά αυτή η αγωνία των γονιών φορτίζει συναισθηματικά το αγόρι, το οποίο αισθάνεται ότι οι άλλοι περιμένουν από εκείνον να αποδείξει τον ανδρισμό του.
Οι κοινωνικές συναναστροφές καθώς και τα μέσα επικοινωνίας επηρεάζουν με τη σειρά τους την εικόνα που θα δημιουργήσει ο έφηβος για το σεξ. Οι συζητήσεις με τους φίλους, οι οποίοι έχουν πολλές φορές ελλιπείς γνώσεις κι οι ίδιοι για το θέμα σε συνδυασμό με την παραπληροφόρηση που μπορεί να έχει ο έφηβος από τα μέσα επικοινωνίας και κυρίως από το διαδίκτυο, μπορεί να του δημιουργήσουν μια τελείως λανθασμένη εικόνα για το σεξ, με αποτέλεσμα να αισθάνεται άγχος και αγωνία σχετικά με ό,τι αφορά στη σεξουαλική πράξη (διαδικασία, διάρκεια, επίδοση κτλ.).
Από την άλλη πλευρά, το κορίτσι προσεγγίζει με έναν περισσότερο συναισθηματικό, αλλά και ενοχικό σε πολλές περιπτώσεις, τρόπο το σεξ. Όταν ολόκληρες γενιές έχουν μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι το κορίτσι θα πρέπει να ολοκληρώνει τη σεξουαλική πράξη μετά το γάμο καθώς αυτό αποτελεί την «προίκα» της, καταλαβαίνουμε πόσο συναισθηματικά φορτισμένη είναι η σεξουαλική πράξη για την ίδια. Όταν βέβαια αυτή η κοινωνική πεποίθηση βρίσκει σύμφωνη και την οικογένεια του κοριτσιού, τότε ο φόβος κι η ενοχή αυξάνονται. Έτσι συναντάμε πολλές φορές κορίτσια τα οποία μετά την πρώτη τους επαφή νιώθουν αμηχανία, ντροπή και φοβούνται να μοιραστούν με κάποιον την εμπειρία τους, ειδικά με τη μητέρα τους.
Το κορίτσι έχει την τάση να βλέπει πιο ρομαντικά το σεξ αφού μέσα από αυτό δε νιώθει ότι χρειάζεται να αποδείξει το φύλο του, όπως συμβαίνει με τα αγόρια. Έτσι, η έφηβη μπορεί να φαντάζεται και να συζητάει με τις φίλες της με έναν πολύ πιο ονειρικό τρόπο για το σεξ, όπου η συναισθηματική επαφή έχει τον πρώτο ρόλο κι όχι η σαρκική, σε αντίθεση με τα αγόρια όπου η σωματική εκτόνωση συνήθως υπερισχύει.
Αυτό που έχει σημασία είναι να μάθουν τόσο το αγόρι όσο και το κορίτσι ότι το σεξ πρέπει να γίνεται με τη συναίνεση και των δυο, χωρίς άγχος και πίεση, αλλά με σεβασμό και ως έκφραση της επιθυμίας του ενός για τον άλλο.
