Bottle of love series 1: Beverage of Mistake

Kabanata 47

Attitude

Nanghi-hihina akong bumaba ng tricycle. Pagod na pagod ako mula sa pagsakay ng Pampublikong jeep hanggang sa tricycle, Hindi sanay kaya't medyo nahihilo pa.

Pagkatapos nang nangyaring kaninang umaga sa school, Dumiretsyo ako papuntang probinsya namin. Iniwan ang sasakyan ko sa school at tanging ang mga damit lang na extra na nasa sasakyan ko ang dinala.

Tinuon ko ang tingib ko sa lumang bahay na matagal kong hindi nakita. Pagkatapos ay napatingin sa grupo ng mga lalaking nasa teresa ng bahay namin.

Sabay-sabay silang napatingin sa akin. Pumasok ako sa maliit naming gate.

" Ate Latecia? "

Naagaw ang atensyon ko ng highschool kong kapatid. He was my stepbrother. Lahat ng nagiging anak ni Daddy sa labas na iniwan sa kaniya ng babae niya ay dinadala rito sa probinsya, Sa bahay ni Lola, Ang kapatid ng Mommy ni Dad.

Ngumiti ako rito. Sinalubong ako nito at kinuha ang sportbag ko. Naka-ngiti kong hinagod ang ulo nito.

" You've grown enough, huh. How are you? "

Napakamot ito ng batok nilingon ang mga kabarkadang tulala sa akin. " Okay lang Ate! Napadalaw Ka? Nasa kusina si Lola! "

" Ayaw mo ba ako rito? " Tumawa ako. Inakbayan ito at nilingon ang mga kaibigan.
" Friend mo? "

" Oo ate, Tara sa loob! Huwag mo na silang kilalanin hindi naman sila importante! " Natawa ako rito. Binalingan ang mag kasiang edad nitong kaibigan.

" Hi! Im Latecia. Im Fern's Sister. " Bago Pumasok na sa loob, Tinawag ni Fern si Lola habang ako ay nakaupo sa kawayang upuan.

Nilibot ko ang paningin ko habang pinagmamasdan ang lumang mga frame sa pader. Napatingin lang sa taas ng second floor ng makita ang pagbaba ni Rozon.

" Ate.. " This man become so taller than before, Kahit ilang isang taon ang agwat nito sa akin ay tila kapag titignan kaming magkasama ay mas matanda ito sa akin.

" Asan ang apo ko!? Lateciaaa! "  Sabay kaming napangiti ni Zon sa ka-OA'an ni Lola. Nanlaki ang mata nito sa akin at tumakbo ng yakap

" Naku! Ang ganda-ganda ng apo ko! Dapar ay nagsabi kang uuwi, Nakapaghanda sana kami! " Ngumiti ako at kumalas sa Yakap

" Hindi naman kailangang maghanda, La. " Tumawa ako ito at dinala ako sa kusina. Napatingin ako kay Rozon na papalabas napansin kong bihis ito

" Kakarating lang ng kapatid mo, Zon! Saan ka ba pupunta? " Tawag ni Lola

" Saan pa, La? Edi dun sa Girlfriend niya! " Tumawa si Zon at hinagisan ng throwing Pillow's si Fern.

" Babalik kaagad ako, La! " Kinindatan ako nito. " Ate! " Tila ay Paalam nito sa akin. Tumango ako at naunang pumasok sa kusina.

Mahabang-habang usapan at kamustahan ang nangyari, Naghanda si Lola ng pambansa niyang pancit.

Pagkaay agad na rin akong hinatid sa kwarto ni Rozon kung saan ako palaging natutulog kapag dumadalaw ako rito. Samatalang si Rozon naman ay matutulog sa kwarto ni Fern.

Kakatapos ko lang maligo ng kumatok sa pinto si Rozon. Pagbukas ko ay Nakasuot ito ng isang puting damit at Jersey short Bagong ligo muli

" Teresa, Ate? "

Ngumiti ako rito. " Susunod ako. "

Pagkatapos mag-ayos naabutan ko si Rozon na nakaupo sa sementong railing's ng bahay namin. Sa Upuan at table sa tabi ay naroon ang pagkain.

Nilingon ako ni Rozon at Ngumiti bago tinapik ang tabi nito kung saan kami nauupo noon.

" Do you have problem? "

" Araw-araw akong may problema, Zon. Dapat ang tanong mo ay kung kaya ko pa ba ang problema ko. "

Ngumiti ito sa akin.

" Dahil ba 'to kay Dad? Nag-away kayo o Kay Tita Leila? "

" Its about your Ate Tenley. " Napatingin ito sa akin at kita ko ang gulat sa mata.

" Ate Tenley... It's been a decade since i saw her.." He whispered. " It's not normal? Ngayon lang kayo nag-away. What's the problem? "

" I hope it's not about a boy? " Ngumiti ako rito at tumango, I heard his Curse.

" But not what you think it is! May boyfriend ako, Rozon! At nagseselos lang si Ten sa amin ng boyfriend niya. "

" Really? You have boyfriend and she have too? Andami ko palang hindi na alam sa mga Ate ko.. "

Inakbayan ko ito at sumandal sa balikat nito dahan-dahang pumikit.

" Pagod na pagod na ako, Zon. "

" I know, Ate. "

Kinagat ko ang labi ko. " Im so tired and so so hurt. Pakiramdam ko nabuhay lang ako para saktan ng mundo. "

Hinahagod lang nito ang likod ko. " Have you heard? Magpapakasal na ang magaling nating ama, Sa wakas.. "

" Sorry for being your stepbrother. Siguro ay hindi ka masasaktan kung wala kami- "

Umiling ako rito. " Your wrong, Rozon. Hindi ako nasasaktan dahil sa kapatid ko kayo. Nasasaktan ako dahil nararanasan nyo rin ang naranasan ko kay Daddy. "

Tumango ito.

" Mahal na mahal ko kayo, Alam nyo 'yon hindi ba? Gagawin ko ang lahat para inyo. Kapatid ko kayo at bilang pinaka-matanda sa atin. Obligasyon kung gawing maganda ang buhay nyo sa paraan na hindi ginawa ni Dad. "

" P-pero kahit anong gawin ko, Kahit anong ganda ng buhay ang gusto kong maibigay sa inyo pakiramdam ko hindi ko kaya. Na pakiramdam ko mahirap ibigay lalo't na ang sarili kong buhay ay hindi ko man lang maayos. "

" My life is so stupid so does me! My mom never cared about me! Dad never considered how its felt to hia daughter! I don't know we're the fuck my Boyfriend is because i hurt him! He taught i cheat on him! "

" Everything is slowly fading even how many times i tried to save it for fading, Its Just fading! "

" And you know what hurts the most? I lost Mom and dad! I lost my bestfreind Sloane! I lost Tenley my sister! Paulette is Miserble About us! And Ali! knowing that i already losing him is killing me the most! He was slipping through my fingers and i can't do anything! "

Tuluyang tumulo ang luha ko nang hindi mapigilan ang paghihinagpis ko.

" Hindi ko alam kung bakit ang daming tao'ng dumating sa buhay ko, ngunit kung gaano sila kadaling dumating ganoon rin nila ako kabilis na iniwan. "

" Why it's too hard for them to stay with me! Why? It is because of my attitude? Sobra na ba ako? Kulang ba ako! Bakit ang hirap sa kanilang manatili sa tabi ko! "

Dahil pakiramdam ko, Kaya walang gustong manatili ay dahil sa ugali ko! No one ever had to Like my bitchy attitude. No one can bares it! even my self!

Huminga ng malalim ang kapatid ko.

" It was never the attitude. It was on the people and how they love you. Dahil kung talagang mahal ka ng isang tao, Kahit ikaw pa ang pinaka-masamang tao sa mundo, Hindi ka nila iiwan. "