Never
Hindi ko mabilang kung ilang oras akong umiyak pagkatapos ng makauwi sa bahay, Basta't paggising ko kinagabihan ay sobrang mugto ng mga mata ko.
Akala ko ay tapos na lahat.
Ngunit ng maalala lamang si Ali ay pumatak na namab ang pesteng luha ko. Hindi ko nga alam kung saan pa ako kumukuha ng lakas para umiyak.
Dahil kung tutuusin walang wala na ako. Dapat Hindi ako umiiyak dahil kahit ilang balde'ng luha pa ang gawin ko walang magbabago.
Im still the girl who's not worth it for him. I can't be the girl he truly deserve.
Pinahid ko ang luha ko ng tumunog ang cellphone ko, Agad kong hinagis ang unan na tumatakip rito. At nang makita ang caller halos mapasinghap ako.
Ilang segundo kong tinignan ang pangalan nito. Suminghot at huminga muna ako ng malalim at kahit anong gawin ko alam kong nanginginig parin ang boses ko.
" A-ali? " Paunang tanong ko.
Ilang segundo bago ito sumagot.
" Hello? "
Bahagya akong napakunot ng noo ng hindi boses ni Ali o boses man lang ng lalaki ang sumagot kundi boses ng babae.
Anong meron?
" Who is this? "
" Is this Latecia, Maam? This Angela, Maam. Manager of Scarlett... "
Hinayaan ko itong magsalita. Napawi ang nararamdaman ko ngunit hindi ko alam kung kumalma ba ako matapos kong nalamang lasing na lasing si Ali roon.
" I'll go there. " Kaagad kong pinatay ang tawag at tumakbo papuntang Bathroom para maghilamos.
Nagbihis ako para puntahan ang nasabing bar kung nasaan si Ali. Hindi ko alam kung tama ba itong gagawin ko,
Naguguluhan ako!
Gusto kong umatras nang nasa entrance na ako ng Bar. Napalunok ako at nilibot ang paningin.
Its Already 11:32 pm.
Kinagat ko ang labi ko ng Tuluyang makapasok sa loob. Nakakabingi ang ingay at music. Nakakaliyo ang mga ilaw.
Halos tumakbo ako ng makita ang lalaking hinahanap ko. Nakaupo ito sa ilan sa mga highchair. Napalunok ako at dahan-dahan naglakad papunta rito.
He looked drunk. Really really drunked.
" A-ali.. " Tawag ko,
Naka-tungo ito sa braso nito. Habang ang kamay ay may hawak-hawak na wineglass.
" Hmmm.. " He only moaned.
" You we're... Latecia? " Napatingin ako sa Bar tender na nakangisi sa akin.
" W-why? "
Hindi ko alam kung paano nito nalaman ang pangalan kung ngunit sa paraan ng tingin nito kay Ali, Parang pinaalam na nito sa akin
" He said you're beautiful.. And he's right. Ilang araw na siyang pabalik-balik rito. Ngayon lang sobrang nalasing. Probably because of you, Right? "
Hindi na ako umimik at tinunghayan muli si Ali.
" Alishandrus lets go home.. " Tawag ko.
" W-who are ya? " Lasing nitong tanong ng magising na. Hindi ako umimik at hinigit na ang braso nito para matulungan sa pagtayo
" We need to go home. " Tinapangan ko ang boses ko. Pinipilit na Hindi mabasag.
" Ha? Yeahh yeahhh "
Napapikit lamang ako. Nahihirapan kong binuksan ang passenger seat ng kotsye ko at inupo ito roon. I put his seatbelt on.
Umikot ako at pagkapasok at hinarap ito. Nakapikit ito at kunot noong hinihilot ang sintido.
" A-ali are you okay? "
" Hmm? Okay? " Tumawa ito. " I don't know what okay means anymore. "
Kinagat ko ang labi ko, Dahan-dahan tumaas ang kamay ng makita ang ilang sugat sa mukha nito. Ang tagal ko siyang nakita, At kahit linggo lamang iyon pakiramdam ko taon nag binilang ko.
" What happened to you? " Para akong tangang kumakausap rito, kahit alam kong sa sobrang hina ng pagkasabi ko Hindi ako nito narinig. " Ali, Ano bang nangyayari? Hindi ka naman ganito noon... "
Nanginginig ako.
" What happened to your face? Nakipag-away ka ba habang wala ako? Oh god! Shit! " Hindi ko kinaya ang luha ko at agad pinahid ang luha ko.
Ali was looking me innocently. " Why are you crying? "
" Im sad. " Ngiting mapait kong giit ko.
Ngumiti rin ito sa akin.
" Im sad too. Let's party! " Umiling ako rito,
Lasing na talaga ito. Sa paraan ng tingin nito, Sa paraan ng kilos nito.
At wala nang sasakit pa, Habang nakikita itong miserable sa harap ko. He's mess so as me. Nakangiti ito ngunit kita ko ang sakit sa mata
" You've been too far, Ali.. " Mahinang bulong ko. Ngunit nakatingin lang ito sakin.
Unti-unting gumuhit ang ngiti nito sa labi.
" Latecia..."
" A-ali.. "
Ang ngiti nito sa labi ay unti-unting napawi. He shook his head Napapikit at sumandal sa backrest
" No. Your not Latecia. "
Halos gustong tumakas ng hikbi sa labi ko, Ngunit ayaw kong marinig nito. Ang nakikita ang kalagayan nito ngayong nakapikit ay tila langit sa paningin ko.
He looked so peaceful and so calm. Ngunit nang nagmulat ito ay kasabay ang pagtulo ng luha nito.
This is the first time i saw how his tears rolled down his cheeks. Tumawa ito at pinawi ang luha ngunit naging sunod-sunod ang pagtulo noon hanggang sa napahilamos siya
" Fuck! " He Cursed and turned to me again.
" You look like the girl i love the most... and she's hurting me so bad right now. "Umiiyak akong napatakip ng bibig upang hindi lumikha ng ingay. Nanginginig akong pinahid ang luha nito sa pisngi,
Ngayon ay ramdam ko na mahimbing na itong natutulog. Pinahid ko muli ang huling luha na tumulo sa mata nito, Dahan-dahang nilapat ang labi si Noo nito.
Im sorry..
Im sorry for causing you too much Pain. Im sorry for cheating even i really didn't. Im sorry, Ali.
Nangagako akong hindi na kita muling sasaktan. Nangagako akong hindi na muling babalik pa sa buhay mo.
Your Mom is right. I don't deserve you, Ali Your too much for me. Sobra-sobra at sobrang sakir isipin na may babaeng may pu-pwede sayo.
There's someone who deserve you completely, Not because your Alishandrus Allegre but because she Love you so much.
I love you, But i just can't be the girl you deserve. You deserve better and im sorry can't be better for you.
Bahagya itong gumalaw.
" Shh, Don't worry she will never hurt you again. I love you. "
YOU ARE READING
Bottle of love series 1: Beverage of Mistake
Teen FictionEverything seems perfect, They were once Perfect with they're own way, They making themselves perpect for each other. But? They can still be perfect after a mistake? How long they can hold each other? How long they can hold by love? If the mistake...