Bottle of love series 1: Beverage of Mistake

Simula

Reminder: this is not edited. Bata pa ako ng sinulat ko haha. Though its just a year ago. Basta ganon.

____

".. and that is my report, Sir! "

My forehead twitched as i stared at his face. He was sweating bullets and a bit shaking, while his hand is giving me a salute for respect

Seryoso ito. Diretsyong nakatingin sa akin, ngunit ng balikan ko ito ng tingin ay mas lalong mukhang kinakabahan at mulling nag-iwas ng tingin.

" Are you shouting on me, Sergeant? " Seryoso kong tanong rito na mas lalong nagpakita nang panic nito.

" H-hindi, Sir. " He is very tensed.

Hindi ko alam kung bakit ganito ang halos reaksyon ng mga nagre-report sa akin sa tuwing humihingi ako nang nangyayari sa kampo,

They all intensed and so panicky, Parang sobrang ingat at natatakot magkamali. As if I'd shoot them once they give me a wrong answer.

Kaya't minsan, Hindi ko maiwasang hindi  paglaruan ang iba sa kanila, They were so stiff. Napailing ako at natawa sa major na nasa harap ko.

" Loosened up, Sergeant. " Bahagyang nakahinga ito ng maluwag.

Nakitang nagbibiro lamang ako.

" Tama na yan, Lieutenant. Huwag mong paglaruan ang mga bata mo. "

Winala ko ang tingin sa major na nasa harap para sa dumating.

Binaba ko ang paa kong nakapatong sa mesa ko at inabangan ang pagpasok ni Dr, Villena sa tent ng office ko.

Naka-dark green itong damit sa loob at sa labas ay ang puting doctor's coat nito,

I stood up and salute to my Sergeant before letting him leave. Six is now shooking his head while walking at me.

" Tapos na ang duty mo? " tanong ko.

Ngumisi ito at umiling, Kasabay ng pag-alis at paglagay ng salamin nitong hindi ko alam kung para sa saan, Sinabit niya ito sa bandang kwelyo nito.

" Hanggang Alas-tres pa ng hapon ang duty ko. Tinamad na akong mag-round. How was your wounds? "

" Ayos na. "

Hindi ito umimik. Kakagaling lang namin sa isang misyon, though its not so successful mission, But the most important thing is the people who got ambushed and got abducted was now in our safe.

Natamaan ako sa gitna ng rescue operation, Hindi malalim ngunit naging dahilan iyon para hindi muna ako makapagtrabaho ng ilang araw at tanging sa opisina lang.

Tumayo ako at naglakad sa papunta sa water dispenser sa kanan para sa tubig at pagbalik ko ng tingin, nakaupo na ito sa upuan ko at prenteng nakaupo katulad ng upo ko kanina

He looked at me again, With his brew already furrowed.

" Nakapag-pasa ka na ng leave? "

Kumunot ang noo ko rito, Nagtaka-taka, haggang pumasok sa isip ko ang ang imbitasyon sa kasal ni Yasour. Napailing ako rito,

" Hindi pa- "

" What, Man? Ilang araw na lang bago ang kasal? Tangna' Ali! Magagalit sayo si Yasour. "

Umupo ako sa upuan sa harap ng mesa ko, I sighed. Pinagmasdan ito habang may malalim na iniisip.

" Ah! " Biglang giit nito, " Naroon iyon hindi ba? Kaya ka hindi pupunta? "

" Now we are done. " Marahas kong sagot, Humalakhak ito.