Kabanata 57

98 6 0
                                    

Time.

" L-latecia? Latecia! " Napalingon ako kay Mommy, Binaba ang malaking itim na salamin.

" Mom? " Kumunot ang noo nito at Pinagmasdan akong balot na balot.

" What are you.. wearing? " Napakagat ako ng labi kahit hindi nito kita.

" Para hindi umitim? " Napairap ako sa sariling dahilan. " I need to go, Mom. "

Pumasok ako sa kotsye kasabay ng pag-alis ng scarf, Mukhang hindi ata ako mamatay dahil sa pagdumog ng fans kundi dahil sa pagka-wala ng hangin na mahahagilap dahil sa suot kong dinaig si Maria Clara.

Kinuha ko ang cellphone.

Me:

Where are you?

Ilang minuto inistart ko ang engine ng sasakyan ko ng makatanggap ng text nito.

Ali:

Driving?

Hindi ako nagreply. Ilang minuto ay naramdaman ko na lang ang pagtunog ng Cellphone ko sa Dashboard.

Ali's calling
Answer or Decline..

Bahagya akong Kinakabahan! Ewan ko pero ang tapang-tapang ko sa text pero pakiramdam ko kapag narinig ko ang boses nito baka manigas lang ako.

Hindi ko iyon pinansin

Nakarating ako sa isang orphanage na ni-recommend ng isa sa Tita ko. Nasabi ko na ito kay Ali at napag-usapang dito na magkikita.

Bumaba ako ng makarating sa mismong Orphanage, Napatingin ako sa katabi kong sasakyan. Hummer at sa likod ay si Ali'ng mukhang inip nang nakaupo sa likod.

Bumaba lamang ito ng mukhang natanaw ako, Hindi masyadong tinted kaya't nakita siguro ako nito ngunit nakakunot ang noo.

" Really? "

Nasabi lamang nito. Hindi ako nakaimik, Mabuti na lamang ay nakasalamin ako kaya't hindi ako nito napapansing nakatitig rito

Ginusto kong hindi ito pansinin. " Let just take this until its done. "

Naglakad kami kasabay ng pag-bukas sa amin ng guard ng gate ng orphanage house. Nakapag-email na rin ako kagabi sa email ng orphanage na ito kaya't kusa na kaming pinapasok ng Guard kahit kuryosong kuryuso sa akin.

May nagtatakbuhan mga batabg nakasalubong kami at agad na napaatras ng makita ako.

Napairap ako. Napatingin kay Ali na natatawa dahil sa ibang natatakot na reaksyon ng mga bata sa akin, Ngunit napaseryoso rin sa akin. 

" You're scaring them. "

Hindi ako nagsalita. Tahimik lang kaming naglakad papuntang opisina, Sinalubong kami ng ilang mukhang nasa mid 30's na mamga babae, Kapwa magkakatulad ang suot na damit at ay parehas na tatak.

" Mr, Allegre! And ms... Ms Tianco? "

Tumango lamang ako, Nawi-wirduhan rin sa akin Habang nakatingin ang mga ito. Napahinga ako ng malalim ng bahagyang tinignan ako ni Ali,

Halos yumanig ang buo kong katawan ng dinikit nito ang kaniyang mukha sa aking tainga.
" Take your shades and scarf. Hindi ka nila pagkakaguluhan. "

Napaangat ang ko rito. " H-how sure you are? "

Ngumisi ito. " Like how they asure themselves That your wierd and funny at the same time. Mainit, Ms Tianco. Baka mamaya bigla ka na lang humilata- "

Umatras ako rito. Gustong-gusto sabunutan na ito  Dahan-dahan kong inalis ang shade's at scarf saka ang paris style hat ko.

Nanlaki ang mata at ilang singhapan ang narinig sa mga staff.

" M-ms Co? " Gulantang na giit nilang lahat,

Ngumiti ako. " Huwag nyong sabihing dumalaw ako rito. "

Tumango sila at laglag parin ang panga sa akin. Napatingin ako kay Ali na nakangisi, Inirapan ko ito. Minadali kaming paupuin, Naghanda pa nang pagkain sa amin.

Si Ali at iyong head lamang ang nag-uusap, Sumasagot kapag gusto, Ngunit palagi'y nginingitian lang ang mga tao sa loob na naabutan kong laging nakatingin sa akin.

Napatigil lamang sila sa pag-uusap ng bumukas ang double door glass ng opisina. Napatingin ako sa matabang bata'ng babae'ng may cute na mukha. Nakanguso ito at mukhang galing lamang sa iyak, Pinapahid pa nito ang luha sa mata.

" Mama Celia! Niaway na naman ako ni Judith! " Tatakbo sana ito papunta sa head ng mapa-tigil at napatingin sa akin,

Nanlaki ang mata nito at napataas ang daliring tinuro ako. " Mommy? Mommy! "

Gulat akong napatingin sa paligid, ako ba? Napatingin ako kay Ali'ng natatawa sa mukha ko, Pinanlakihan ko ito ng Mata ngunit nagkibit balikat lamang ito.

Tumakbo ang bata papunta sa akin. She hugged me so tight at nagsimula na muling umiyak sa leeg ko.

" Giniva! Ano ka bang bata ka? Pasenya na po Ms, Latecia! " Sinubukang kunin nila si Giniva sa akin ngunit saydang mahigpit lang ang pakakayakap nito sa akin.

Umiling na lamang ako. Somehow, this little girl reminded me of my Mari, My little siter.

" No, This is Okay. Hindi pa naman kayo tapos mag-usap? Doon muna kami sa teresa. " Ngumiti ako at binaba ang bag ko sa upuan saka walang pasabing tumayo at naglakad habang buhatbuhat ang bata sa akin.

Tinulungan ako noobg isang babaeng saraduha ang glass door. Nakatayo kami ngayon sa taas at harap ng ilang batang nagtatakbuhan, Mukhang playground ito.

Ngumiti ako at dahan-dahan kinalas ang yakap ng bata, Iniupo ito sa mesa sa tabihan.

" Hi? "

" Mommmy! " Mukha ba akong ina ng cute na batang ito? Pero pwede narin.

" Whats your name baby? " Pagbi-baby talked ko. Namiss ko tuloy si Mari!

Dahan-dahan nitong Tinaas ang Limang daliri nito, she thought I was asking her age. Natawa ako, Napakunot ito at Ngumuso

" No.. I mean, Name.. Na-me.. "

" She still Five years old, don't expect that she will english you back or nor understand you. " Napaangat ako kay Ali, Kasabay ay sa loob kung saan napansin kong dalawa lamamg ang tao'ng naroon kumpara sa kanina.

" Tapos na? " Tanong ko,

He shook his head. " Emergency happened. Humingi sila ng paumanhin kung pwedeng bukas na lang ipagpatuloy.. "

" Huh? " Nanlaki ang mata ko. " Hindi pwede! I can only be outside once. "

Tumaas ang kilay nito, Hindi ako pinansin. Naiwan akong laglag ang panga habang ito ay pinaglalaruan na ang bata sa harapan namin.

" Lieutenant! Hindi ako pwedeng umalis ng magkasunod! " Giit ko, Tinitignan ito ng masama habang nakatalikod sa akin.

" Really why? " He asked, didn't even glanca at me.

" Have you heard paparazzi? " Naiinis kong tanong rito, Nilingunan na ako nito.

" Is that a food? "

Halos umiiyak ako sa inis! Alam kong alam nito iyon at ito naman siya!

" I'm not joking around! " He looked at me this time with a hint of coldness.

" Want to get rid of me so fast, Ms Tianco? " He said mockingly.

Hindi ako nakaimik. Isang pa at pakiramdam ko lalabas na ang puso ko sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

" No.. Its just that I don't want to waste my time."

Dumilim ang mukha nito ngunit may mapaglarong ngisi sa labi.

I shivered.

" Do you know what is the waste of time? It is the time i spent with you. "

Bottle of love series 1: Beverage of MistakeWhere stories live. Discover now