Παράνομη αθωότητα

Κεφάλαιο 25 «Απόλυτη αμαρτία»

1 εβδομάδα μετά

Είχε περάσει μια εβδομάδα από τότε που εγκαταστάθηκε με τον Michael στο Παρίσι, μια εβδομάδα προσαρμογής, κατανόησης των συναισθημάτων της. Ακόμα ένα μέρος του μυαλού της κοιτούσε ανάμεσα από απρόσωπους ανθρώπους για να βρει το δικό του. Μα κάθε φορά ο Michael της αποσπούσε την προσοχή και ξεχνιόταν έστω και για λίγο ξανά και ξανά. Φαινόταν πραγματικά να την νοιάζεται, το ότι ήταν δικηγόρος του πατέρα της και μετά από όλα όσα της είπε περί προστασίας της το έκανε πιο εύκολο να τον εμπιστευτεί, αν και η σχέση που είχε αναπτύξει μαζί του ήταν φιλική, βλέποντας το βράδυ στα όνειρα της την φράση που είχαν γράψει με αίμα στον καθρέφτη για να παρατήσει τον Ryan, την έκανε να σκεφτεί το ενδεχόμενο πως θα έπρεπε ίσως αν χρειαζόταν να τον παρουσιάσει στον Ryan όταν συναντιόντουσαν ξανά ως κάτι διαφορετικό από αυτό που ένιωθε, δεν ήθελε να τον εκμεταλλευτεί γιατί ένα μεγάλο μέρος του εαυτό της ήταν ευγνώμων για αυτά που της είχε προσφέρει. Της νοίκιασε δωμάτιο σε ένα από τα ακριβέστερα δωμάτια του Παρισιού και της έδωσε κάποια λεφτά για να αρχίσει την ζωή της εδώ. Έμοιαζε να είχε αρχίσει να χτίζει μια προσωρινή ζωή σε αυτό το μέρος, για λίγο καιρό ζούσε χωρίς να χρειάζεται να κρύβει ένα όπλο στην τσέπη, χωρίς να τρέμει από τα σημάδια της μάχης, ένιωσε άνθρωπος μετά από πολυ καιρό. Έμαθε να προσαρμόζετε σιγά-σιγά σε ένα φυσιολογικό ρυθμό ακόμα και αν βαθια μέσα της ήξερε ότι δεν θα κρατούσε για πολυ καθώς θα ερχόταν η στιγμή που θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις πράξεις της και τα αμαρτήματα ήταν πολλά και σε λίγο καιρό θα ήταν ακόμη περισσότερα καθώς ο Ryan θα την έβλεπε να πράττει την απόλυτη αμαρτία.

Περπάτησαν για λίγο με τον Michael στις κοσμοπολίτικες γειτονιές του Παρισιού μιλώντας για την ζωή της, για την ζωή που πάντα ήθελε να ζήσει ακόμα και αν ένιωθε ότι ακόμα έλειπε κάτι για να γίνει ικανοποιητική γιατί το τέλεια.......απείχε ακόμα πολλά χιλιόμετρα μακριά.

-Λοιπόν........πως είναι η ζωή σου στο Παρίσι;

-Αρχίζω και μπαίνω στους ρυθμούς του σιγά-σιγά, έκανα και μια φίλη!

-Περίεργο!

-Έλα μην κοροϊδεύεις! Αν ήμουν σε μια άλλη φάση θα έμοιαζε πολύ περίεργο.

-Πως την λένε;

-Adele. Την γνώρισα σε ένα μπαρ, δουλεύει εκεί άμα θες μπορούμε να πάμε μια μέρα από αυτές που είναι διαθέσιμη. Θα χούμε κερασμένα ποτά!