Παράνομη αθωότητα

Επιλογος

Πανικός έχει επικρατήσει παγκοσμίως μετά την έξαρση ενός νέου ιού για την ιστορία της ανθρωπότητας γνωστού ως «ο ιός της πεταλούδας» όλες οι κυβερνήσεις ανα τον κόσμο παίρνουν σκληρα μέτρα για να αποτρέψουν την εξάπλωση του μα τα κρούσματα ήδη έχουν ξεπεράσει το όριο θνησιμότητας, οι νεκροί αυξάνονται μέρα με την μέρα ενώ στα νοσοκομεία επικρατεί πανικός με τα φρικιαστικά συμπτώματα που έχουν οι ασθενείς όπως σωματικές ανωμαλίες και άγριες συμπεριφορές ασθενών με πρόσφατο περιστατικό στην Ελλάδα όπου ασθενής έσκισε το πρόσωπο του γιατρού την ώρα της χορήγησης φαρμάκου. Οι άνθρωποι μένουν κλεισμένοι μέσα στα σπίτια και προσεύχονται συνεχώς να τελειώσει αυτή η φρίκη που έχει κατακλύσει ολόκληρο τον πλανήτη. Πολλοί το ονομάζουν «Η δεύτερη αποκάλυψη». Τα υπολειπόμενα μέλη της ομάδας των «Ευεργετών» βρίσκονται ήδη μέσα στην φυλακή ενώ το αντίδοτο παραμένει άγνωστο σπέρνοντας τον πανικό σε όλους τους πολίτες που απελπισμένα προσπαθούν να βρουν κάτι που θα τους δώσει ελπίδα για ζωή. Ας μην ξεχνάμε ότι το πρώτο κρούσμα που τα ξεκίνησε όλα βρέθηκε σε ένα μικρό χωριό στην Αριζονα. Ο εκλιπών ονομαζόταν R......

Η Ελένα κλείνει το ραδιόφωνο και βγαίνει εξω από την καλύβα να πάρει λίγο αέρα. Κοιτάει το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και κάθεται κοντά στα κύματα για να βρέχουν οι ψιχάλες τους απαλά τα ποδια της, τα πάντα γύρω της ήταν ερειπωμένα, μια μικρή φωτιά έκαιγε στο βάθος προσπαθώντας να την ζεστάνει και ο ήχος της σιωπής κουνούσε απαλά το κορμί της. Βγάζει το δαχτυλίδι από το χέρι της που είχε χαραγμένα πάνω τα ονόματα τους, το φιλάει και το πετάει μέσα στην θάλασσα. Ύστερα με ένα μικρό χαμόγελο να αγκαλιάζει το πρόσωπο της στρεφει το βλέμμα της προς τον ουρανό ξέροντας πως υπάρχει ένας φύλακας άγγελος πλέον εκεί ψηλά.

-Τι λες; Θα τα καταφέρουμε;

Κλείνει γλυκά, γαλήνια τα μάτια της και ακούει την φωνή του σαν να βρίσκεται ακόμα εκεί να της απαντά:  

-Θα τα καταφέρετε Ελένα......θα τα καταφέρετε.

Αφήνει το χέρι από την κοιλιά της και σηκώνεται ξεκινώντας ένα ταξίδι προς το άγνωστο.

«Το είπες; «Σαγαπω», είπες «Είσαι όλη μου η ζωή»; Πρόλαβες να δώσεις ένα τελευταίο φιλί; Πρόλαβες να αγγίξεις τον έρωτα για τελευταία φορά και να τον σφίξεις στον σώμα σου; Βρες τα λόγια, κανε τις λέξεις πράξεις και απλά ζήσε γιατί ίσως αύριο.......όλα να έχουν χαθεί»

ΤΕΛΟΣ