Παράνομη αθωότητα

Κεφάλαιο 37 «Σαν φυσιολογικοί άνθρωποι»

ΑΝΟΙΞΗ

2 μήνες μετά

Τα λουλούδια είχαν ήδη ανθίσει γύρω από τα ξύλινα σπιτάκια μοσχοβολώντας άνοιξη, το καταπράσινο χρώμα της μικρής βλάστησης δίπλα από το ποτάμι δημιουργούσε το σκηνικό ενός ειδυλλιακού τοπίου καθώς ο ήλιος καθρεπτιζόταν πάνω στα κρυστάλλινα νερά της θάλασσας. Τα δέντρα είχαν βγάλει τους καρπούς τους, η ατμόσφαιρα είχε απαλύνει, είχε διώξει το μουντό χρώμα από την ανάσα της και η Ελένα με τα σεντόνια να καλύπτουν το γυμνό σώμα της έγυρε στο στήθος του Ryan και χαϊδεύοντας της τα μαλλιά της είπε:

-Ζούμε επιτέλους σαν φυσιολογικοί άνθρωποι, είμαστε ερωτευμένοι και μπορούμε να νιώσουμε ο ένας τον άλλο, μπορούμε να περπατήσουμε μιλώντας για την ζωή, να γελάσουμε, να παίξουμε, να κάνουμε έρωτα κάθε βράδυ, ξέρεις πόσο καρό είχα να νιώσω αυτό το συναίσθημα ξανά; Με εσένα είναι διαφορετικά. Δεν μοιάζεις με καμία από τις κοπέλες που γνώρισα στο παρελθόν.

-Ξέρεις είμαι ακόμα μέσα σου δεν θα έπρεπε να τα λες αυτά.

-Την αλήθεια λέω, μόνο εσύ μπορείς να με τρελάνεις έτσι, μόνο με σένα νιώθω αγχωμένος, η καρδιά μου χτυπα δυνατά όταν σε αγγίζω, όταν σε φιλάω μοιάζει πάντα να είναι η πρώτη φορά. Και πάλεψες για εμένα μέχρι τέλους, το ήξερα όμως, όσο ήμουν φυλακισμένος μέσα στις σκέψεις μου ήξερε ότι δεν θα με άφηνες ποτέ ακόμα και αν σε μισούσα. Δεν ήξερα τι έλεγα, ούτε τι έκανα και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη για χιλιοστή φορά γιατί δεν σου άξιζε τίποτα από όλα αυτά.

-Μου φτάνει που είσαι εδώ τώρα και είσαι μαζί μου, δεν θέλω να σκέφτομαι όλα όσα έγιναν στο παρελθόν, ας τα αφήσουμε εκει το μόνο που θέλω τώρα είναι να με φιλήσεις ξανά, θέλω να νιώσω αυτήν την φωτιά ξανά...και ξανά...και ξανά.

Φιλώντας την το πάθος ανάβει μέσα τους και εκείνος της λέει:

-Μήπως πρέπει να σηκωθούμε να βοηθήσουμε τους άλλους;

-Σωστά....

Και κοιτώντας την βάζει το χέρι του μέσα από το σεντόνι και αρχίζει να τρίβει το εσώρουχο της.

-Νομίζω ότι δεν θα μας παρεξηγήσουν.

Αρχίζει να τον τρίβει και αυτή στο ίδιο σημείο αφήνοντας τα βογκητά να ηχήσουν μέσα στα αυτιά τους και να τους ερεθίσουν ακόμα πιο πολύ κάνοντας τον Ryan να πει:

-Όχι...δεν θα το κάνουν.

Βάζοντας το κορμί του πάνω από το δικό της σκύβει στα πόδια της και με τα δόντια του τραβαει το λαστιχάκι από το εσώρουχο της, φτύνοντας μέσα στο γυμνό δέρμα της. Εκείνη τον τραβάει παθιασμένα από τα μαλλιά του και τον σηκώνει προς το μέρος της, ήταν ήδη υγρή, έτοιμη να τον δεχτεί μέσα της.  Σπρώχνει όλη του την ηδονή νιώθοντας το ποθο σε κάθε νευρική απόληξη του κορμιού της, κάνοντας την να κοκκινίσει σε όλο της το πρόσωπο καθώς ο ιδρώτας έσταζε αργά πάνω της. Σηκώθηκε όρθια και κρατώντας τον από το λαιμό πήρε τον έλεγχο του σώματος της και τον αποδυνάμωσε, αφήνοντας τον στο έλεος της καθώς κουνιόταν γρήγορα αγγίζοντας το στήθος του. Εκείνος την γύρισε ανάποδα και περνώντας το σεντόνι κάτω από τα ποδια της για να την ερεθίζει άρχισε να τον τριβει απαλά πάνω στο ανοιγμα της. Την κόλλησε στον τοίχο τύλιξε τα μάτια της με την άκρη του σεντονιού και τραβώντας το από την άλλη άκρη για να ανεβοκατεβαίνει ανάμεσα στα πόδια της μπήκε από πίσω όλος μέσα της και άρχισε να βαριά ανασαίνει μέσα στα χείλια της, τραβόντας το στόμα της στο δικό του. Και οι δυο έτοιμοι να τελειώσουν άφησαν ολη τους την ένταση να απελευθερωθεί πάνω στο κρεβάτι μετά από τόσο καιρό, μετά από τόσο καιρό σαν εραστές.