İddia || Texting

o n b e ş

"Hoş geldiniz."

Alper, "Hoş bulduk canım."

Canın çıksın Alper!

Uğur'un kolumdan çekmesiyle içeri girdim.

Bu kız niye bana boş boş bakıyordu?

Yazlık hırkalarımızı portmantoya asıp annemin ve Eda teyzenin yanına gittik ve Eda teyze, "Çocuklar aç mısınız?" diye sordu.

"Sağ ol Eda teyze aç değilim."

Uğur, "Sayılır."

Alper, "Bende biraz."

Eda teyze, "Tamam hemen hazırlıyorum bir şeyler."

Alper, "Anne sen hazırla biz odamdayız seslenirsin tepsiyi almaya gelirim."

Eda teyze, "Odana yemek götürme Alper."

Alper, "Bir şey olmaz anne." deyip Uğur'a, Alper'in odasına gittiler yapıp işareti vardı.

Annem, "Selcan'ın yanına git istersen."

Demek adı Selcan'dı.

Selcan ne be!

"Tanımıyorum ki anne kızı!" dedim sessizce.

"Tanışırsınız."

"Bana ne, ne tanışacağım elin kızıyla."

Eda teyze mutfaktan çıkıp, "Alper gel al tepsiyi." diye seslendi ve yanımıza geldi.

Alper tepsiyi geldi, peşinden de Selcan Hanım.

Selcan, "Umay bir tane kahve yapıp balkonda oturmaya ne dersin?"

Annemin gör bakışları arasında zoraki, "Olur." dedim.

Mutfağa geçip Selcan'la kahve yapımına başladık.

Selcan, "Ben Selcan adımı unuttum."

Biliyorum!

"Memnun oldum bende Umay."

"Alper biliyorum az önce dedi."

Hı-hı der gibi kafamı salladım.

"Geçen gün Alper'le sinemaya gittiğimizde karşılaşmıştık sanırım."

"Evet evet karşılaşmıştık."

Allah'ım ben niye bu kadar yapmacık oldum ya!

"Demek Uğur'un çok sevdiği ikizi sensin."

Bunu nereden biliyordu bu?

"Evet benim de sen nereden biliyorsun?"

"Alper'in arkadaşları Çağlar, Bedirhan ve Uğur'u tanıyorum, Uğur da birkaç kere senden bahsetmişti."

"Ya ne diye bahsetti benden?"

"Sana kıyamıyormuş, çok sinir ediyormuşsun onu ama yine de sana yansıtmıyormuş."

Ayy sana ne bundan!

Sana ne benim ikizimden!

Sana ne Bedi ve Çağlar'dan!

"Bir şey sorabilir miyim?"

"Üzgünüm." deyip taşan kahveyi fincanlara döktü.

"Alper niye sana bu kadar yakın?"

"Kuzenim, doğal bir şey bence."

Kuzenimmişmiş.

Doğalmışmış.