Uğur, "Görkem niye hemen gitti?"
"Ne bilim."
"Ne konuştunuz? Hareketleri falan nasıl?"
"Ders çalıştık, hareketleri falan normaldi."
"Umay hiç mi garip bir şey yok?"
"Yok Uğur oturduk ders çalıştık sonra kalktı gitti işte."
Uğur gerçekleri öğrendiğinde çok kızacaktı.
Ama şu an anlatamazdım.
Acaba Görkem'e güvenerek yanlış mı yapıyordum?
Her şeyi şimdi anlatmalı mıydım?
Biraz beklesem iyi olacaktı.
Kumandayı alıp televizyonda açık olan maçı değiştirdim.
Uğur, "İzliyordum."
"Sıktı artık başka bir şey izleyelim."
Annemin koltuğun üstünde duran telefonu çalmaya başladı, Uğur kalkıp telefonu eline aldı, yüksek sesle "Anne babam arıyor." deyip annemin yanına gitti.
Geri geldiğinde saçma bir şekilde gülüyordu, "Bil bakalım bu akşam nereye gidiyoruz?"
"Akrabalardan birine gidiyoruz deme de."
"Yok be Görkem'lere gidiyormuşuz."
"O nerden çıktı şimdi?"
"Babam aradı öyle dedi ne bilim ben."
"Tamam ben odamdayım." deyip yerimden kalktım.
Aslında Görkem'lere gitmemiz iyi olacaktı, akşam konuşma şansım olabilirdi.
"Telefonu elime alınca aklıma geldi, rehberinde Uğur gereksizi olarak kayıtlı olduğum için Beril dalga geçiyor değiştir şunu artık."
"Benim rehberim size ne!"
"Gıcıklık yapma değiştir işte."
"Ne diye kaydetsem acaba?"
"Uğur diye kaydet gitsin."
"Tamam yaparım bir ara."
"Şimdi yap göreyim bende."
"Uğraşamam Uğur şimdi."
"Uğraşılacak ne var Umay:"
"Of Uğur kurtuluş yok mu senden" deyip eşofmanımın cebinden telefonumu çıkardım.
"Ölene kadar birbirimizin dibinde olacağız kurtuluş yok."
Uğur gereksizi Uğur olarak kaydedildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İddia || Texting
Teen Fiction- TAMAMLANDI - Küçük bir cesaret kırıntısıyla atılan mesajla başlayan maceraydı onların hikayesi. Mesajdan sonra bedenini belli olma korkusu sarsa da aşkı daha ağır basıyordu. Gerçi ona kalsa belli etmeden, uzaktan severek yaşamalıydı aşkını. Ama bu...
