Call of The Sea (Spain: Series 2)

CHAPTER 26

TERRITORY

"Salamat sa lugaw." I thanked while disposing the box on the side.

After that surprise and Valentine's session ay nagpasya kaming kumain sa waiting shed. And he gave me the red box which was filled with lugaw! Akalain niya yun? Matapos kong umiyak ay natawa ako dahil sa lugaw na bigay niya.

The crowd earlier was wild at ang iba sa kanila ay parang nagagalit but still we managed to walked out with the help of our friends. I knew what they saw from before was kinda romantic, but who cares about their own mindset? If they think that way, so be it.

If they make it go viral, so be it. Alam ko namang hindi yun gagawin ni Xaviar nang walang assurance kay Cyanery eh. Perhaps, he only did it for the friendship and all and that excludes romantic feeling. Pagkatapos din ng iyak ko ay hindi ito nagtatanong kung bakit. He just keeps on smiling at me dahilan ng pag alis ng awkward aura between us.

"Water." Inabot niya ang isang mineral water na agad ko namang kinuha.

"Have you finish your fishball?" Tanong ko sa kanya na tinanguan niya.

"Still have classes after this?" Tanong niya rin sabay punas ng kamay kong may kanin pa.

"2 hours remaining for PDSR, ikaw ba?" Marahan niyang pinagsalikop ang kamay namin kaya napatingin ako roon.

"3 hours for Mech." Simpleng sagot niya.

"Edi tara na." Aya ko sa kanya pero tumingin lang ito sa akin. Bigla namang kumunot ang noo ko dahil sa reaksyon niya. "Ano pa ang hinihintay mo? Tara na?"

"Say, Star." Seryosong sambit niya na tinaasan ko naman ng kilay. "Ano?"

"What will be your answer if I ask you on a date?" Biglang lumundag ang puso ko dahil doon pero agad akong nag isip ng isasagot. Naghalukipkip muna ako bago siya tinignan.

"Wala." Mas lalong sumeryoso ang mukha niya dahil doon.

"Why?" I just shrugged.

"Dahil hindi naman yun mangyayare. You? Asking me on a date? Stop being ridiculous Xav." Katwiran ko. Biglang sumilay ang ngisi nito sa kanyang labi saka lumapit sa akin ng bahagya.

"Then can I ask you on a date right now?" Hindi ako nakapagsalita dahil sa tanong niya at gulat siyang tinignan. He only gave me a smirk.

Why is he doing this? Kanina lang ay sinurpresa niya ako sa court, he gave me a bouquet of chocolates, he gave me a box of lugaw, we made a scene in the court at ang nakakapagtataka lang ay bakit? Bakit niya yun ginawa? Ginagawa pa rin ba yun ng mga magkakaibigan? Baby na ba ang tawagan ng mga kaibigan? Alam ko sa mga oras na 'to, hulog na hulog na ako pero sa tuwing yun ang pakikitungo niya ay nahuhulog na naman ako ng pa ulit ulit.

He does know how to break million hearts.

Sa mukha pa lang niya, marami nang nagkakasala. Seryosong mga mata pa lang niya, nakakatakot na. Sa tuwing nalalapit ka sa kanya, parang gusto mo na lang maglupasay sa sahig. He's a goddamn son of Zeus! He's a goddamn nephew of Poseidon and Hades. His face screams authority, he rules the chasmic sea, his eyes produces dark like an underworld na kahit ikaw hindi mo magawang layuan.

"It's just a friendly date." Hindi ako sumagot sa kanya bagkus ay umiwas ako ng tingin.

"Bakit gusto mo ng friendly date? At sa akin pa? You should've ask someone who knows you better than me." Tanggi ko.

"You know me better than anyone else." Nabalik ang tingin ko sa kanya at halos malaglag ako sa sariling upuan nang makita ang sinseridad sa mga mata niyang madidilim.