Call of The Sea (Spain: Series 2)

CHAPTER 29

TEXT

"Girl? What's your problem ba? Nakita mo lang ang marino mo you're like that na." Umikot ang mga mata ko dahil sa maarteng boses ni Estel.

She's currently inside our cabin para lang manggulo. Kaya rin siya nagrereklamo dahil kanina pa ako nakabalot sa sariling kumot. I just want a peaceful rest dahil may trabaho na naman ako bukas but can't sleep because of her noise.

"You better off by now, gabing gabi na." Tulak ko sa kanya at ang siste ay tumawa lang.

"Ano ba! Remove that blanket first and tell us what's wrong!" Pilit pa nito at hinihila pababa ang kumot ko na hindi ko naman hinayaan.

"Walang wrong kaya umalis ka na." Pilit ko pero hindi ito nagpatinag.

"Sis! C'mon! Open up! Yuhooo." Tumahimik lang ako habang nagpapatuloy ito sa pag hihila ng blanket ko.

"Hayaan mo na Estel! Let her enter her peace. Malay mo may iniisip na yan." Sita naman ni Aiyen.

"Wala akong iniisip. Inaantok lang ako." Tanggi ko.

"Utot mo blue. Kami pa uutuin mo." Dinig kong sabi ni Estel at tumigil na rin ito sa paghihila ng kumot ko.

"Oh siya sige, bahala ka riyan. Punta ka lang sa kabila if you're about to cry." Makahulugang sabi niya at narinig ko na lang ang pagbukas sara ng pinto kaya nakahinga na ako ng malalim.

"Good night, Star. Sa panaginip mo na lang problemahin yan." Ani Aiyen.

"Night." I replied ignoring her tease.

Kinabukasan ay ganun pa rin ang trabaho namin. Abala ako masyado sa mga oras na iyon at nagpapasalamt din akong wala nang mga extras pa ang nadadagdag sa trabaho ko like, serving my dishes to some famous noble people or talking to some businessmen. At na informed na rin kami na mamayang gabi na ang formal party dahil ito na ang huling araw ng paglalayag namin.

Bukas ng hapon na kami dadaong ng Pilipinas. Usually kasi ay 3-5 days ang padating ng barko galing Espanya papuntang Pilipinas pero maswerte kami ngayon dahil wala nang sail interruptions ang nangyare kaya tatlong araw lang ang kinain ng paglalayag namin.

Party is also a must in Costa Concordia ocean liners. Isinasagawa ito sa main deck ng barko. It is to thank the passengers for choosing our liner. Nagpapahiwatig din ito na hindi sayang ang perang naiwaldas nila sa pagsakay dito. Every amenities here are also even and fixed kaya wala pa akong naririnig na nagrereklamo matapos ng pagsakay sa Costa Concordia.

"Woah, nice!" Rinig kong puri ng isang commis nang makita akong walang hirap na nag p-plating.

"Where did you learn that?" Manghang tanong niya. I just smiled.

"I create my own style. I don't usually follow books." Kwento ko at itinulak na ito paharap para ma arrange na sa trolley.

"That's insane! How 'bout sauce plating? Do you also create your own art?" Simpleng tumango ako at naghugas ng kamay.

"Yes. You should follow you heart's beating to produce a brilliant dish. Let your ingenuity go beyond books and internet because if you settle for less, you'll go bankrupt." I joked na tinawanan niya naman.

"Copy!" He said in a playful manner.

Nang matapos ang shift ko ay naimbitahan ako sa pag check ng main hall kaya bumalik ako sa cabin para magbihis. I just wore a floral maxi dress and retouched my make up. Hindi matangging pumuti ako ng kaunti dahil hindi na ako masyadong nabilad sa init nang mapunta akong Seville. From golden tan to silver. Ang corny ko. Sabayan niyo lang ako.

"What do you think?" Tanong ng organizer sa akin.

"Stunning." Usal ko.

The hall is big and it is in a shade of red, gold and white. There are round tables, high tables, red carpet in the middle aisle. Chandeliers are majestically scattered above the ceiling, there lies a big stage in front, a golden podium and a huge screen behind it. Different counters are also scattered on the side for drinks, pastry, smoke, and other adult entertainments.