Yours Truly, Zayn Malik Love Story

Hoofdstuk 41, Just Listen

Jennifers p.o.v

De volgende morgen word ik wakker door allerlei geluiden om me heen. Paddy maakt iedereen wakker. ''Ten minutes, please?'' Hoor ik Liam onder mij mompelen. ''No, mate. You should be ready in twenty minutes.'' Ik stap mijn bed uit en loop naar de banken waar alle kleding ligt. Eerst moet ik hen aan kleden, daarna mezelf. Ik lijk wel een moeder van vijf peuters. Ik ben te moe om zelf kleding uit te kiezen, dus ze mogen het zelf doen. Ik moet alleen maar even checken of het goed is. Ik hoorde dat ze voor een blauwe achtergrond moeten zitten, dus ze mogen absoluut geen groen aan. Dat vloekt. Ik hoor de föhn al in Niall zijn haren. Als laatste wordt Zayn wakker gemaakt. Tot hoelaat heeft hij lopen skateboarden vannacht? Hij zal vast wel moe zijn. Hoe laat is het nu eigenlijk? Ik sprint naar mijn bed en tast mijn dekbed af, maar geen telefoon te voelen. ''Where's my phone, where's my phone?'' Mompel ik. ''Jenni, babe.'' Zayn staat achter me en wikkeld zijn armen rond mijn middel heen. ''Goodmorning, love. I'm looking for my phone.'' Ik sta op mijn tenen. Zayn houdt mijn iPhone voor mijn neus. ''Hey! Where did you found that?'' Ik pak het uit zijn handen en kijk hoelaat het is: Elf uur! Over een half uur hebben ze de interview al. ''On the ground, at four AM. Someone called you, it was-''
''Zayn, we will talk later. I'm in a rush.'' Ik bekijk hem van top tot teen. Hij staat nog in zijn pyjama! ''And so are you! Hurry up, sleepyhead.'' Ik duw hem in de richting naar de banken toe. We krijgen wat broodjes van Emma die ze heeft gesmeerd.

Twintig minuten later dan gepland, zitten ze vol energie voor de Australische interviewer. Lou heeft hun gezichten goed gefixt met wat make-up. Ik heb geen tijd om bij het interview bij te zijn, hierna hebben ze namelijk nog een interview en moeten ze weer andere kleding aan. Daarna de soundcheck en hun laatste optreden hier in Australië. Morgen vertrekken we naar Japan.

Hoofdpijn.

Ik trek alle kastjes in de bus open. Waar kan ik een fucking asprine vinden? Na het derde kastje overhoop gehaald te hebben, vind ik eindelijk een doosje. Ik neem het in met een slok water, vervolgens zucht ik diep. Ik zie een papier liggen op Eleanor's bed met yoga positites. Ik grits het van het dekbed af en bekijk het. Ik heb nooit echt over yoga nagedacht. Ik vond het altijd onzin. Zouden die rare posities je echt relaxen? Ik kijk naar het eerste plaatje met de beschrijving eronder.

'Dit is de basis. Rechtop staan met je linkerbeen omhoog getild. Zet beide handen plat tegen elkaar om het balans te vinden. Adem diep in en uit gedurende...'

Yeah right. Ik leg het papiertje op de grond voor me neer en doe de afbeelding na. Hoelang moet dit? Vijfenveertig secondes! Ik val al om na de derde. Ed, de chauffeur, stapt de bus in. ''You're not in Japan yet.'' Hij wijst naar mijn handen. Ik moet lachen waardoor ik bijna tegen de muur op val.
Inmiddels ben ik al bij de negende oefening. Ik vind het wel grappig. Ik ben nu bij 'de neerwaartse hond' waar ik mijn kont omhoog moet duwen voor dertig secondes. ''What the hell are you doing?'' Ik ga rechtop staan en draai me om. Het zijn Zayn en Harry. Uit schaamte moet ik lachen. Ik pak de yoga oefeningen erbij. ''Yoga. It's Eleanors.'' Harry pakt het uit mijn handen en doet voor de grap een paar posities. ''You're still not dressed?'' Zayn pakt me bij de middel vast en geeft een kus op mijn wang. ''I'm having a headache. How was the interview?'' Lou komt binnen gelopen. ''Jenni?''
''It was great. I've got a drawing of a fan.'' Verteld Zayn.
''I'm here!'' Roep ik naar Lou en ik zwaai naar hem. ''Look, babe. Last night while you were asleep, the-''
''There you are. I've been looking for you.'' Lou pakt me bij mijn pols vast en sleurt me mee de bus uit. ''Lou, I'm still in my pajamas.'' Sis ik. ''Honey, you look good in everything.'' Mijn hoofd bonkt zo erg. Lou neemt me mee naar de plek waar het interview plaats vindt. Er staat een heel team die alles klaar zet. Er stappen twee vrouwen op ons af. ''Goodmorning, you must be Lou.''
''Yes, miss. This is Jennifer Jones, the stylist.'' Ze bekijken me van top tot teen aan. Wat zullen ze wel niet denken? Mijn haar in een knot, een vest en een joggingbroek... Lekker professioneel. ''Well, I hope the boys won't show up in their PJ's.'' De twee vrouwen moeten lachen. Lou lacht geforceerd mee. Ze geeft een por in mijn zij als ze ziet dat ik niet mee lach. ''Australian humour.'' Fluisterd ze. Ik lach lekker fake mee. Nadat de vrouwen eindelijk zijn uitgelachen, stellen ze zichzelf voor als Ashley en Karin. ''We've got some presents for the boys. Football shirts. Australia's football team are in the finals and we heard the boys like football.'' Ik heb Niall wel eens over Amerikaans Football horen praten, verder houden ze van normaal voetbal. ''Yes, they do.'' Zeg ik maar.
''We want them to wear these shirts during the interview, if that's okay?''
''Then you will film the boys while they are shirtless, right? I can't let you do that. I'm sorry.'' De vrouwen kijken elkaar aan. ''We can give them the shirts after the interview.'' Zegt Ashley tegen Karin. ''Is it okay to take a picture of them wearing the shirts so we can put it on social media?'' Oh nee, hé. Daarvoor moet weer een heel contract ondertekend worden. Nog meer hoofdpijn. ''Sure, you have to sign a contract first. I will send Jim for you.'' Jim loopt altijd rond met contracten in zijn tas. Ze knikken vriendelijk en lopen van ons vandaan. ''Can I go back to the bus, now?'' Lou knikt en drukt een kus op mijn voorhoofd. Terwijl ik terug loop krijg ik een berichtje.