Yours Truly, Zayn Malik Love Story

Hoofdstuk 2

Jennifers P.O.V

Die avond zit ik bij Mika op de kamer. Natuurlijk heb ik hem al verteld dat ik er heen ga zaterdag. ''Super!'' Zegt hij als hij op zijn bureaustoel gaat zitten. Hij lacht breed terwijl er nasi in zijn mond zit. ''Ik breng je er wel heen met de scooter, heb je geen gezeik met de bus wat ik vandaag dus had.'' Ik moet om hem lachen. ''Heel graag.'' Antwoord ik. ''Doe geen moeite, Miek.'' Thijs komt binnen en leunt tegen de deur aan. ''Ik breng haar wel.'' Ik rol met mijn ogen en Mika ziet het. ''Ik doe graag moeite voor Jennifer.'' Gelukkig maar. Thijs zucht en loopt door naar zijn eigen kamer.

De volgende morgen stap ik op mijn stadsfietsje naar school. Ik ben wat laat dus Lauren is er al vandoor. Ik fiets door het centrum en de trams zitten volgestampt met toeristen en studenten. Vervolgens rijd ik een stukje door het Vondelpark, tot zo ver het mag. Er zitten al wat mensen van de opkomende zon te genieten. Een echtpaar heeft een kleedje op de grond gelegd en zijn er zelf op gaan zitten. Gisteren op het nieuws hoorde ik dat het 20 graden kan worden vandaag en dat in maart! De vogeltjes fluiten dus ik weet wel bijna zeker dat het mooi weer gaat worden.

Vijftien minuten later loop ik de grote draaideur van onze school in. Het is rustig want de lessen zijn al lang al begonnen. Ik zeg gedag tegen de receptioniste die naar me zwaait. Ik zie een lach op haar gezicht verschijnen omdat ik bijna altijd laat ben. Ik stap de lift in en ik druk op verdieping 3, waar de afdeling ''Mode'' is. Ik stap de lift uit en loop snel naar het lokaal. Niemand te zien. Ik kijk door het raam naast het lokaal en zie een paar studenten bezig zijn achter de naaimachines. Snel loop ik er heen en ik merk Lauren al gauw op. Ze zit aan de grote werktafel waar al het materiaal ligt. Iedereen wilt er zitten, maar hij is altijd in beslag genomen door mij en Lauren.

Ik glimlach en loop naar haar toe. ''Kom gauw zitten, Ruisink is er nu niet.'' Sist ze. Ik trek mijn lerenjackje en zijdensjaal af. Terwijl ik dat doe verteld Lauren wat de opdracht is. ''Een feestoutfit met de kleur oranje en er moet ook een dierenprint in terug komen.'' Lauren kijkt hopeloos naar haar schetsen in haar tekenboek. Ik zie uitgescheurde bladeren op de tafel liggen waar ze een propje van heeft gemaakt. Ik moet lachen, zo gaat het zoals altijd. ''Heb jij nog ideeën?'' Lauren zet haar handen in haar roodgeverfde krullen. Ik pak de propjes papieren en vouw het open. Ik strijk er met mijn handen over heen en bekijk het. ''Hmm.'' Ik pak mijn laptop en schetsboek uit mijn tas. Lauren heeft al drie outfits proberen te tekenen, maar ik vind de schets met de hoge rok en een blouse er boven op het leukste. Als mijn laptop is opgestart, teken ik exact hetzelfde op de laptop met een speciaal programma. Met één druk op de knop maak ik de blouse oranje. Ik voeg er een zebraprintje bij en klik op de rok. ''Wat vind je leuker? De blouse oranje en de rok zebra, of andersom?'' Vraag ik aan Lauren die over mijn schouder mee kijkt. ''Die.'' De oranje rok en zebraprint blouse dus. Ik glimlach en druk op 'opslaan.'

''Mag ik de blouse maken? Please, please?'' Smeekt Lauren. Ze is super goed in naaien en vooral met zo een moeilijke stof. Ik knik en ze rent bijna naar de andere kant van het lokaal waar de stoffen en naaimachines liggen. Ik moet lachen en pak mijn schetsboek erbij. Ik blader er doorheen. Ik heb al eerder zo een blouse getekend die Lauren bedoeld. Ruisink heeft al alle stoffen die er in moeten zitten op het whiteboard geschreven. Snel ga ik aan de slag.

Wanneer de docent wat rond neust bij iedereen zijn werk, hoor ik Melanie die een tafel achter mij zit tegen Ruisink praten. Melanie is echt dé vrouwelijke vorm van Thijs. Ze slijmt bij iedereen en doet tegen iedereen fake.

''Meneer, raad eens wat ik ga doen zaterdag?'' Ik hoor haar stem boven het harde geluid van de naaimachines en ik luister wat afwezig mee. ''Ik ben uitgenodigt om zaterdag langs te komen bij Fabia.'' WAT? Melanie gaat ook zaterdag? Ik probeer te doen alsof ik het niet gehoord heb. ''U weet wel, dé mede hoofdredacteur van Teen Vogue? Nouja, ze heeft een eigen bedrijf maar haar ideeën komen onder andere ook in Teen Vogue.'' Melanie verteld verder over Fabia en de docent luisterd aandachtig naar haar.

Ik leg mijn hoofd in mijn handen en staar naar buiten. Melanie is zo goed, ze heeft altijd zulke leuke ideeën. Maar omdat Lauren en ik haar niet mogen irriteer ik me er mateloos aan. Een diepe zucht verlaat mijn mond en even zegt een stem in mijn hoofd dat ik het niet ga redden zaterdag.

''Dit gaat mislukken.''

Ik ga weer rechtop zitten en zeg tegen mezelf dat het wél gaat lukken. ''Dit gaat mislukken.'' Hoor ik opnieuw. Iemand verschuift een kruk van onder de tafel vandaan en komt naast me zitten. Het is Lauren. ''Sorry Jenni, dit gaat mislukken.'' Ik ga rechtop zitten en ik realiseer me dat Lauren het de heletijd zei. Ze legt het halve blousje op tafel en wijst met haar wijsvinger naar een losse naad dat je er duidelijk in ziet. ''Wat als we er een borstzakje van maken, met een lapje zebraprint?''

--

Samen met Lauren rennen we naar mijn kamer. Ik laat me neervallen op het bed en Lauren pakt twee cola uit mijn koelkast en een zak zoute popcorn uit het voorraadkastje. ''Ik heb zo een groot probleem.'' Lauren springt naast me op het bed en ik hoor haar zuchten. ''Zit je er nou nog steeds over in dat Melanie ook gaat? Schat, als Fabia jou schetsboek ziet zet ze gelijk vierhonderd naaiers in om het te maken en daarna te verkopen.'' Ik moet lachen om Laurens opmerking. Ik pak een handje vol met popcorn en prop het in mijn mond. Daarna pak ik mijn schetsboek. ''Je moet sowieso deze laten zien!'' Lauren pakt het boek van me af en bladerd er wat doorheen. ''Maar deze is ook super, en die ook! Neem maar heel het boek mee.'' Lachend pak ik het boek weer af en knik. Dat ga ik ook zeker doen. Ik hoor mijn iPhone trillen en ik zie dat ik een berichtje heb van mijn zusje Sjors.

''Heyyy zussie, heb je effe tijd om te skypen?''

Ik glimlach en beantwoord meteen het smsje. Ik pak mijn laptop en opeens realiseer ik me dat ik eigenlijk niks tegen mijn ouders en zus heb verteld. ''Even bijkletsen met Sjors.'' Lauren knikt afwezig omdat al haar aandacht op de televisie is gericht.

Een paar minuten later zie ik mijn zusje op mijn beeldscherm verschijnen. Ik zie haar mondhoeken opkrullen als ze mij uiteindelijk ook ziet. Ze zwaait en ik doe hetzelfde. ''Hey Sjorsje!'' Haar lange bruine lokken vallen nonchalant over haar schouders. Ze is 15 jaar en ze woont nog bij mijn ouders thuis. Mensen noemen haar een jongere versie van mij, omdat ze zoveel op mij lijkt. Vinden hun dan. Lauren begroet haar ook en daarna vertelt Sjors me alles wat er zo nu en dan is gebeurd bij ons in het dorp, thuis en op school.

Tien minuten later heeft ze me alles wel verteld. Als we uitgelachen zijn wil ik nu toch echt wel vertellen dat ik overmorgen naar Fabia toe ga. Sjors zou haar zeker kennen, ze leest zoveel tijdschriften.

''WAT?'' Ze gilt het uit. Lauren en ik moeten lachen. ''Dat meen je niet!'' ''Ik meen het wel!'' Sjors slaat haar handen voor haar mond en ze spreekt me nog even goede moed in voor zaterdag. ''Ik ben zó jaloers.'' Zegt ze uiteindelijk nog. ''Maareh, Jenni?''

''Hmm?''

Sjors zucht diep en ik frons mijn wenkbrauwen. Wat is er opeens aan de hand? Ik gebaar naar Lauren dat ze de tv zachter moet zetten. Sjors laat haar hoofd steunen in haar hand en kijkt wat sip. ''Wat is er?'' Vraag ik na een lange stilte.

''Ik weet niet of ik het mocht vertellen, maar pap ligt in het ziekenhuis.''

--------------------------------------------

Hiiii dat was hoofdstukje twee!

Laat een comment achter wat je er van vind! En druk op die vote knop :D

Xxxxx Martha