Yours Truly, Zayn Malik Love Story

Hoofdstuk 3

Halloooo allemaal :)

Hier hoofdstuk 3!! Ik zou het eigenlijk gisteren avond publiceren maar ik had even geen tijd om het door te lezen en te checken op spelfouten hahaaaa

En op mijn eerste twee hoofdstukken al 100+ reads!! Dank jullie wel allemaal :D

Love you lotsssss

Xxxxxx

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jennifer's p.o.v

Mijn blije gevoel veranderd meteen. Lauren gaat rechtop zitten en legt haar hand op mijn schouder. ''Wat..''

''Het spijt me Jennifer, dat ik het jou niet gelijk had verteld.''

''Wat is er gebeurd?'' Vraagt Lauren. ''Hij had ademhalingsproblemen,'' begint Sjors. ''Hij ging naar de dokter om zich te laten checken. De dokter ontdekte iets in zijn longen en hij moest opgenomen worden in het ziekenhuis. Ze weten niet of het goed- of kwadaardig is, maar het wordt wel weg gehaald.'' Ik voel mijn ogen vullen met tranen. Door de brok in mijn keel komt er geen geluid uit. ''Hoe gaat het nu met hem?'' Vraagt Lauren. Ze spreekt voor mij. Sjors haalt haar schouders op. ''Ik heb hem sinds gisteren niet gezien. Mama is er nu heen maar ik heb nog geen berichtje van haar gehad.''

''Sinds wanneer ligt hij al in het ziekenhuis?'' Ik knipper met mijn ogen en de tranen glijden over mijn wangen heen. ''Sinds eergisteren en zondag wordt hij geopereerd. Ik wou je vragen om te komen Jenni. Ik mis je zo erg en mama weet ook niet zo goed wat ze doet.'' Ik haal diep adem en kijk hopeloos naar Lauren. Ik hoor Sjors ook zachtjes snikken. ''Ik kom morgen naar jullie toe.''

''Wat?!'' Zeggen Lauren en Sjors tegelijk. ''Ben je soms vergeten dat je zaterdag naar Fabia Fashions House gaat? Je kunt niet naar huis!'' Sist Lauren. ''Ik weet het, maar..''

''Kom maar zondag,'' Sjors onderbreekt me. ''Ik app je nog wel, goed? Ik ga aan mijn huiswerk beginnen. Dikke kus, doei!''

Twee secondes later verbreekt ze de verbinding. Ik sla mijn laptop dicht en laat me achterover in mijn kussens vallen. ''Wat moet ik doen?''

''Luister, Jennifer. Honderden ontwerpers willen een contract bij Fabia. Jij kunt deze zaterdag nog een contract hebben getekend bij haar bedrijf!''

Ik zucht, sta van mijn bed op en ga voor het raam staan. Ik staar naar buiten en het enige wat ik wil is naar mijn vader gaan.

''Desnoods kun je daarna nog naar je vader.'' Voegt Lauren er aan toe. Ik knik en wrijf in mijn rode ogen. ''Ik denk er nog wel over na.''

''Er valt niks na te denken! Mika brengt je zaterdag naar Fabia en dan kan je jou ideeën laten zien aan het redactieteam. Daarna pakken we de trein en gaan we naar je huis.'' Ik draai me naar Lauren toe. ''We?'' Ze knikt. ''Ik ga met je mee naar huis én naar Fabia.''

''Ga weg, Lauren. Ik bepaal zelf wel wat ik doe.'' Lauren staat op en komt voor me staan. ''Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik wil dat je je dromen achterna gaat en niet naar huis.'' Ze neemt me in een knuffel. ''Natuurlijk vind ik het erg voor je Jenni. Ik wil alleen niet dat je achteraf spijt gaat krijgen.''

Lauren heeft gelijk. Ik leun met mijn hoofd op haar schouder en volg met mijn ogen een krul in haar haar. ''Ik wil even alleen zijn, denk ik.'' Lauren knikt en geeft een kus op mijn wang. Ze pakt haar bruine jas en verlaat mijn kamer. Ik plof neer op mijn bed en druk mijn hoofd in mijn kussens.

''Ik mis je zo erg en mama weet ook niet zo goed wat ze doet.'' Sjors' stem spookt door mijn hoofd.

Mama.. Flashbacks gaan door mijn gedachtes. Ik weet het nog goed, drie jaar geleden toen mijn opa overleed begon mijn moeder te drinken. Eerder hadden we nooit drank in huis, laat staan dat mijn moeder het dronk. Ze ging weken niet meer naar haar werk en lag overdag met migraine op bed nadat ze de hele avond en nacht had gezopen. Sjors en ik herkende haar totaal niet. Mijn vader deed er luchtig over, maar het was duidelijk dat mijn moeder diep in de put zat. Na vier weken het aangezien te hebben, heeft mijn vader een psychiater ingeschakeld om met haar te praten. Na twee maanden behandeling, was ze weer de oude en was ze uit de put geklommen.

Ik sta op van mijn bed en loop naar mijn koelkast. Fijn, er is geen drinken meer. Ik fatsoeneer mezelf in de spiegel en dan loop ik naar beneden. Stiekem hoop ik dat er niemand is, maar ik hoor al dat de tv aanstaat als ik de lange trap af ben.

Het is Thijs die met een fles bier in zijn handen voor de bank zit te hangen. Heeft hij nooit huiswerk ofzo? Ik loop langs hem heen zonder iets te zeggen door naar de keuken. ''Gaat het, Jennifer?'' Hoor ik hem opeens vragen. ''Hoe bedoel je?'' Ik pak een glas en draai de water kraan open. Thijs staat op en leunt tegen de keukenkastjes aan. ''Je hebt gehuild.''

''Niet waar.''

Hij rolt met zijn ogen uit irritatie. ''Dat zie ik aan je rode ogen en wangetjes.'' Hij legt mijn hoofd in zijn handen maar ik schud me van hem los. ''Het is ook zo koud buiten.'' Zeg ik voordat ik een slok van mijn water neem. Ik drink het in één keer op en spoel het glas meteen af met zeep. ''Jennifer, kom op nou. Lauren heeft het me verteld dat je haar weg had gestuurd.'' Ik haal mijn neus op en negeer hem. Fijn Lauren, je wordt bedankt. Het is even stil. Ik loop langs Thijs heen maar hij pakt mijn arm. ''Lauren heeft gelijk. Je kunt niet naar huis gaan.'' Ik moet huilen en Thijs knuffeld me. Eigenlijk wil ik dat niet, maar ik heb gewoon een knuffel nodig. ''Ik.. Of eh, Mika brengt je zaterdag naar dat fashion gedoe en daarna gaat Lauren met je mee naar huis. Goed?'' Ik haal mijn schouders op. ''Ik zie wel.'' Thijs wrijft met zijn hand over mijn rug. Op dat moment gaat de deur open. Ik kijk over Thijs zijn schouder heen en ik zie dat het Mika is.

''Wat is hier gaande?'' Ik zie Mika's verbaasde gezicht. Hij weet dat ik een hekel aan Thijs heb. Ik schraap mijn keel en trek me van hem los. ''Niks.'' Zeg ik dood normaal. De jongens moeten lachen. ''Ik moest hier eigenlijk een foto van hebben.'' Grapt Mika. ''Ha ha.'' Zeg ik geïrriteerd. Ik loop de woonkamer uit en ga de trap op. ''Hij blijft een slijmbal.'' Daarna hoor ik Mika keihard lachen.

Later in de middag loop ik met Rachel door de stad. Voor de komende dagen hadden we geen eten dus Rachel vroeg me mee om boodschappen te doen. We eten alleen maar ongezond volgens haar. Ze neemt de verantwoordelijkheid op het studentenpand wel heel groot.

''Waarom wil je eigenlijk gaan lopen?'' We lopen de Prinsengracht uit en de Leidsestraat in. ''Het is heerlijk weer en zo heb je langer de tijd om mij bij te kletsen.''

Op dat moment horen we gegil achter ons. Met een ruk draaien we ons om en ik zie een groepje meiden aan de andere kant van de straat rennen. Ik hoor ze wat namen roepen en ''Oh my god.''

''Wat gebeurd er?'' Ik haal mijn handen door mijn haar en ik zie op een afstand dat er meer meiden zich verzamelen voor de Nike winkel. Rachel moet lachen. ''Stelletje tienerfans.'' Er zal wel weer een beroemdheid in Amsterdam zijn voor een concert. Het is voor mij heel lang geleden dat ik naar een concert ben geweest. Vorig jaar ging ik met Sjors naar Justin Timberlake. We wonnen kaartjes van Q-Music en het was heel gaaf, ookal kende ik niet zo heel veel liedjes.

Rachel en ik lopen door en zo nu en dan hoor ik nog wat gegil. ''Mijn zusjes gaan maandag ook, maar mijn moeder vind het maar een slecht idee. Ze zegt dat het onveilig is in de Ziggodome, maar dat slaat nergens op. Het wordt hartstikke goed beveiligd, niet waar?''

''Waar heb je het over?'' Ik kan het nu echt niet meer volgen. ''Heb je het niet gehoord? One Direction treedt maandag op in de Ziggodome. Waarschijnlijk zijn ze er dit weekend al.'' Rachel wijst naar de tientallen meiden een eindje verderop. ''Oooh..''

Omg. Ik kijk nog even naar achter maar dan hoor ik Rachel lachen. ''Kom je nou nog?'' Ik realiseer me dat ze al een paar meter is doorgelopen. ''Maar wat ik dus vroeg, het word wel goed beveiligd toch? Mijn zusjes zijn 13 en 14 jaar.''

Ik haal mijn schouders op. ''Vast wel.''

Even later lopen we de Albert Heijn binnen. Ik heb het Rachel verteld. Ze kijkt me geschrokken aan. ''Wat erg.. Je denkt toch niet..'' ''Natuurlijk niet.'' Zeg ik snel. Rachel denkt natuurlijk het ergste. Sjors heeft gezegt dat het ook goedaardig kan zijn dus ik weet nog niks zeker. Ik loop achter Rachel aan naar de groente en fruit afdeling en met tegenzin halen we wat gezonde dingen.

--

's Avonds lig ik al om half tien in mijn bed. Rachel was net nog langs geweest om samen thee te drinken maar ik had er geen puf meer voor. Ik lig maar te draaien in mijn bed en ik probeer niet over papa te denken, maar toch spookt het door mijn gedachtes.

''Mama weet niet meer wat ze doet.''

Zou Sjors bedoelen dat mama weer aan de drank zit? Ik kan Sjors niet meer alleen laten. Ik moet naar huis.